«سیاست خارجی کارآمد» چه ویژگیهایی دارد؟ در این باره میتوان کتابهای متعدد و مقالات مفصل نوشت، اما کدگذاری سیاست خارجی مطلوب در 30 ویژگی، محتوای یادداشتی است که دکتر محمود سریعالقلم برای عصرایران نوشته است.
به گزارش ایسنا، عصر ایران در ادامه نوشت: محمود سریعالقلم پیش از این، سی ویژگی جامعه زنده، سی ویژگی سیاستمدار، سی ویژگی شهروند مطلوب، سی ویژگی انسان عقلانی و سی ویژگی انسان مدنی را تدوین کرده بودند.
سی ویژگی سیاست خارجی کارآمد را به قلم دکتر سریعالقلم بخوانید:
1- به ازای هر واحد پولی که در خارج هزینه میشود، 10 برابر برای کشور و شهروندان، منفعت و پیامد مثبت داشته باشد؛
2- سیاست خارجی در همان ریلی حرکت کند که الزامات رشد و توسعه اقتصادی ایجاب میکند؛
3- شهروندان به همه کشورهای همسایه بدون ویزا سفر کنند؛
4- حداقل 10 کشور به عنوان شریک استراتژیک در حوزههای امنیتی، اقتصادی و سیاسی داشته باشد؛
5- کشورهای دیگر از رشد و پیشرفت آن هراس و نگرانی نداشته باشند؛
6- محیط بینالمللی را با عینک فرصت، یادگیری، زیبایی، اثرگذاری و اثرپذیری ببیند؛
7- نظامیان آن حداقل با نظامیان 40 کشور دیگر تبادل فکر، بازدید و حتی مانورهای مشترک داشته باشند؛
8- مسئولین بعد از ساعت 5 بعدازظهر، سیاست را تعطیل کرده و زندگی کنند؛
9- به حساسیتهای کشورهای دیگر حساس باشد تا آنها نیز حساسیتهای او را رعایت کنند؛
10- با کشورهایی که قدرت بیشتری از او دارند، همکاری و مدارا کند؛
11- موضوعات مهم سیاست خارجی در رسانهها، دانشگاهها و مؤسسات تحقیقاتی و در صحنه عمومی جامعه، توسط متخصصین سیاست خارجی بحث شود؛
12- در شریک شدن و تقسیم قدرت با همسایگان خود، سخاوت نشان دهد؛
13- آنچه که تحقق آن در کوتاهمدت و در میانمدت مقدور نیست، جزء اهداف ملی خود قرار ندهد و برای آن سرمایهگذاری مالی و سیاسی نکند؛
14- جهتگیری سیاست خارجی با روح و روان و میانگین گرایشهای شهروندان سازگاری داشته باشند؛
15- هرچه سریعتر از چالشهای امنیتی با همسایگان خود عبور کند؛
16- شهروندان تفاوت بین تبلیغ و تحلیل دستگاه دیپلماسی را تشخیص دهند؛
17- آمار، ارقام و احتمالات در تحلیلهای سیاست خارجی به وفور مشاهده شود؛
18- معاونت اقتصادی و تجاری دستگاه دیپلماسی، مهمترین معاونت باشد؛
19- واژههای «صد در صد»، «حتماً»، «یقیناً» و «بیتردید» در تحلیلهای سیاست خارجی استفاده نشود؛
20- متوجه باشد هر جمله، عبارت و رفتار در صحنه بینالمللی میتواند پیامد داشته باشد، هر چند پیامد دههها بعد خود را نشان دهد؛
21- هر اقدامی در سیاست خارجی حداقل با یک نگاه پنج ساله برای افزایش قدرت کشور باشد؛
22- به تصویر و حسی که دیگر کشورها از او دارند، حساسیت داشته باشد؛
23- با نرخ رشد اقتصادی بالا و تأمین امنیت اقتصادی و اجتماعی، زمینه سفر بدون ویزا به حداقل 50 کشور برای شهروندان خود را فراهم کند (گذرنامه مالزی برای ورود بدون ویزا به 166 کشور معتبر است)؛
24- نمایی که مسئولین دیپلماسی از سیاست خارجی معرفی میکنند، کارآفرینان در مراودات بینالمللی اقتصادی خود، احساس کنند؛
25- هیجان، احساسات و عصبانیت در ادبیات و رفتار سیاست خارجی تعطیل باشد؛
26- انتقادات و شکایات خود از کشورهای دیگر را متوجه افکار و سیاستهای نادرست آنها کند و نه نمادهای ملی آنها؛
27- مشکل کشور دیگر را که در حد 5 از 100 است، برای شهروندان خود 90 جلوه ندهد: آنها هم مقابله به مثل خواهند کرد؛
28- به تناسب افزایش قدرت اقتصادی و نظامی خود، با دیگران به ویژه همسایگان بیشتر تعامل کرده، وارد چارچوبهای ائتلافی شود؛
29- زبان و ادبیات تعاملی آن با جهان، حقوقی باشد؛
30- تحلیل دستگاه دیپلماسی آن از تحولات منطقهای و بینالمللی بر اساس fact باشد.
انتهای پیام
نظرات