سیاره زحل در فاصله یک میلیارد و 448 میلیون کیلومتری زمین، دومین سیاره بزرگ منظومه شمسی محسوب می‌شود که 62 قمر در اطراف آن گردش می‌کنند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، فضاپیمای کاسینی ناسا از زمان ورود خود به مدار این سیاره در سال 2004 به ارسال تصاویر و داده‌هایی از این سیاره و قمرهای آن به زمین پرداخته است.
مجموعه‌ای از تصاویر ارتقایافته این فضاپیما منتشر شده که به نمایش جزئیات و زیبایی‌هایی که در تصاویر قبلی پنهان مانده بودند، پرداخته است.
این تصاویر خارق‌العاده توسط گوردون اوگارکوویچ، برنامه‌نویس یارانه کروات ایجاد شده‌اند.
وی مجموعه جالبی از ویژگیها را بر روی این سیاره عظیم گازی و قمرهای آن از جمله تیتان و دیونه نمایش داده است.
قمر دیونه برای مثال با دهانه‌های آبله‌مانند در سراسر سطح آن قابل مشاهده است.
در تصویر دیگر، این قمر در کنار تیتان که بزرگترین قمر زحل است، بسیار کوچکتر دیده می‌شود زیرا کاسیتی در گذری نادر موفق به مشاهده این دو جسم در نزدیکی هم شده است.
جو مه‌آلود قمر تیتان نیز با جزئبات دقیق در تصاویر به همراه یک خط آبی نازک در محل پایان یافتن جو و آغاز فضا قابل مشاهده است.
همچنین تصویر سیاره زحل و حلقه‌های آن با ترمیماتی که توسط اوگارکوویچ روی آن انجام داده، به شکلی که قسمتی از آن با نور خورشید روشن شده است، دیده می‌شود.
در ماههای اخیر، فضاپیمای کاسینی تصاویر خیره‌کننده‌ای از منظومه زحل به نمایش گذاشته است.
در اواخر ماه نوامبر، ناسا اعلام کرد که کاسینی دقیق‌ترین نقشه‌های تا به امروز را از چندین قمر زحل تهیه کرده است.
این نقشه‌ها شامل سطح یخی انسلادوس که از اقیانوس مایعی در زیر سطحش برخوردار بوده و همچنین جهان عجیب و دو رنگ یاپتوس است.
کاسینی همچنین نور خورشیدی را بر روی سطح یکی از دریاچه‌های تیتان شناسایی کرده که تائیدکننده وجود مایع در سطح این قمر است.
داده‌های منتشر شده نشان می‌دهد که تپه‌های شنی در تیتان وجود داشته که ممکن است در اثر وزش باد در این قمر شکل گرفته باشند.
ماموریت کاسینی در اطراف زحل تا سال 2017 ادامه خواهد یافت و در پایان با پایان یافتن سوختش در جو سیاره برای جلوگیری از آلوده کردن قمرهای اطراف سقوط خواهد کرد.
انتهای پیام
نظرات