در بخش فوقانی سراب بیستون در استان کرمانشاه بقایای جاده‌ای بجا مانده که به جاده شاهی معروف است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کرمانشاه، بر اساس مطالعات تاریخی صورت گرفته جاده شاهی که بابل را به اکباتان متصل می‌کرده، در دوران تاریخی حائز اهمیت بوده و یکی از راه‌های پر رفت و آمد آن روزگار بوده است.
عبور این جاده از بیستون باعث رونق و آبادانی و تمرکز تاسیساتی در این ناحیه شده است.
در دوره هخامنشیان علاوه بر قداست کوه بغستان، وجود جاده شاهی و عبور کاروانیان نیز عامل مهمی در ثبت کتیبه داریوش کبیر در این محل است. همچنین در دوره سلوکی این جاده محل عبور و مرور بوده و نقش بسزایی در ارتباط سرزمین ماد با بین‌النهرین داشته است.
وجود نقوش برجسته مهرداد دوم، گودرز دوم، بلاش و هرکول در کنار این راه حکایت از اهمیت و رونق در روزگار اشکانی است. زیرا در روزگار باستان نقش برجسته‌ها را در مکان‌هایی ایجاد می‌کردند که مسیر مهمی بوده تا از طریق آن واقعه و رخداد مهمی به اطلاع عموم رسانده شود.
در دوره اشکانی این راه دارای منافع اقتصادی و نظامی فراوانی بود و در دوران ساسانی و صدر اسلام بعنوان تنها راه عبور به بین‌النهرین ذکر شده است.
باستان‌شناسان آلمانی طی کاوش‌های خود به بقایای جاده‌ای از دوره ساسانی به طول 350 متر که از بلوک‌های سنگی ساخته شده‌اند، دست یافتند که موازی با سراب و جاده امروزی به کاروانسرای ایلخانی می‌رسد.
در دوره اسلامی راه شاهی به عنوان یکی از راه‌های مهم تجاری و ارتباطی را به هم پیوند می‌داده و بخشی از شاهراه خراسان بزرگ را تشکیل می‌داده است.
وجود کاروانسراهایی از دوره ایلخانی و صفوی در بیستون گواه اهمیت این شاهراه است.
همچنین طی کاوش‌های باستان‌شناسان ایرانی در کنار سراب بیستون در دهه هفتاد بقایای جاده‌ای مربوط به دوره اسلامی هویدا شده است.
انتهای پیام
نظرات