خدنگ در لرستان دیده شده است.

نبی‎اله قائدرحمتی، معاون فنی اداره کل حفاظت محیط‌زیست لرستان در گفت‎وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه لرستان، در این باره بیان کرد: خدنگ جثه‌ای کوچک‌تر از سمور دارد و به شکل موش است و پوزه آن کشیده،‌ نوک تیز و چشم‌هایش کوچک‌ است.

وی اضافه کرد: گوش‌های گرد و کوتاه آن کمی از بین موها بیرون می‌آید. دم بلند و پرمو، دست و پا کوتاه با ناخن‌های بلند، قوی و جمع نشدنی، موها زبر و بلند، رنگ پشت گندمی، متمایل به حنایی، سر، دست و پا حنایی پررنگ و زیرشکم سفید است. معمولاً حلقه‌ای پهن و سفید در نزدیک پوزه مشاهده می‌شود.

قائدرحمتی ادامه‌داد: طول سر و تنه خدنگ 33 تا 48 سانتی‌متر، دم 35 تا 45 سانتی‌متر، پایش شش تا 7.5 سانتی‌متر است.

معاون فنی اداره کل حفاظت محیط زیست لرستان تصریح‌کرد: زیستگاه آن بوته‌زارها، باغ‌ها و نخلستان‌های مجاور محل زندگی انسان‎ها بوده و پراکنش جهانی آن عربستان تا هندوستان است.

قائدرحمتی افزود: این گونه روزها فعال است و شب‌ها در لانه استراحت می‌کند که به صورت انفرادی یا گروه‌های فامیلی زندگی می‌کند. لانه را معمولاً به صورت سوراخ‌های زیرزمینی در نزدیک بوته‌های بزرگ، کنار دیوارها یا کپه‌های سنگ ایجاد می‌کند، بسیار کنجکاو، فعال و چابک است. به سرعت می‌دود و به خوبی از درخت بالا می‌رود. در موقع دعوا، پشت خود را قوز می‌کند و حالت تهدیدآمیزی به خود می‌گیرد. در موقع خطر نیز به پشت می‌خوابد و از خود دفاع می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: این حیوان همه چیز خوار است ولی مواد حیوانی را ترجیح می‌دهد. غالباً از موش‌ها، جربیل‌ها، پرندگان و تخم آنها، مار، مارمولک، حشرات، کرم‌ها و مواد گیاهی تغذیه می‌کند. معمولاً طعمه خود را تعقیب می‌کند و با گاز گرفتن سر یا گردن او را می‌کشد. به علت سرعت عمل و عکس‌العمل سریع‌ بر مارهای خطرناک غلبه می‌کند، موهای بلندش خطر دندا‌ن‎های سمی را کاهش می‌دهد.

معاون فنی اداره کل حفاظت محیط‌زیست لرستان با اشاره به تولیدمثل آن گفت: احتمالاً‌ در تمام فصول قادر به تولید مثل است. جفت‌گیری آن سه تا پنج دقیقه طول می‌کشد و دوره بارداری 60 روز است. دو تا سه بچه می‌زاید. چشم‌های نوزادان در دو هفتگی باز می‌شوند و در دو سالگی نیز قادر به تولیدمثل هستند. نر و ماده در پرورش بچه‌ها با هم همکاری دارند و طول عمر آن حدود 12 سال است.

قائد رحمتی تصریح کرد: لرستان در آمارهای قبلی دارای 39 گونه پستاندار بود اما در این چند سال اخیر با مشاهده کاراکال، خدنگ بزرگ و کوچک، سنجاب درختی این تعداد به 43 پستاندار افزایش یافته است.

انتهای پیام