این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی گفت: ضمن اینکه انجام مذاکرات هستهای نیازمند توانمندی و هنرمندی است که در تیم مذاکرهکننده فعلی مشاهده میشود، اما این طور نیست که نتیجه مذاکرات با نظر یک فرد عوض شود چون در کشور ما حاکمیت پشت مذاکرات است.
محمدعلی نمازی در گفتوگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: در جامعه آزادی مثل ایران در موضوع مذاکرات هستهای تشکلهای سیاسی که روی افکار سیاسی جامعه تاثیر دارند، باید وارد عرصه شوند و با عنایت به خواست و اراده مردم مواضعشان را اعلام کنند. پس نگاه تشکلهای سیاسی نباید مدیریت از بالا به پایین باشد.
این فعال سیاسی با بیان اینکه «اراده برای رسیدن به توافق نهایی وجود دارد»، تصریح کرد: متاسفانه میبینیم که افراد و گروههایی که تعدادی تریبون در اختیار دارند دائما حتی توافق ژنو را زیر سوال میبرند و آن را در جهت منافع ملی و کشور نمیدانند و گویا خوشحال میشوند که مذاکرات در سوم آذر به شکست بینجامد. در حالی که اکثریت تائید میکنند منافع ملی ما و آمریکا و به خصوص دموکرات ها ایجاب میکند که مذاکرات به نتیجه برسد.
وی تاکید کرد: افراد و تشکلهای سیاسی که بر افکار عمومی موثر هستند باید در مورد مذاکرات اعلام موضع کرده و مشخص کنند که از دولت چه میخواهند.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی با اشاره به این شعار که برای ایران جمهوریخواهان و دموکراتهای آمریکایی تفاوتی نمیکنند، گفت: شاهدیم تفاوتهایی در مشی دموکراتها و جمهوریخواهان وجود دارد پس فرصت خوبی وجود دارد تا در سوم آذرماه مذاکرات به نتیجه نهایی برسد و با رعایت منافع هر دو طرف شاهد عملی شدن شعار برد- برد آقای روحانی باشیم.
این فعال سیاسی در رابطه با این اظهار نظر که گفته میشود نتیجه این مذاکرات به اشخاص بستگی دارد نیز گفت: به نظر من هم در ایران و هم در آمریکا سیستم کار میکند؛ بنابراین در کارکرد سیستمی ضمن اینکه افراد نقش آفرین هستند نقش اصلی را برآیند افکار عمومی یا خرد جمعی شکل میدهد.
وی افزود: البته در آمریکا دموکرات ها می خواهند موضوع مذاکرات رابه عنوان یک دستاورد حل کنند اما جمهوریخواهانی که به تازگی رای آوردهاند، میگویند سفره هستهای ایران باید به طور کلی جمع شود اما در کشور ما حاکمیت پشت مذاکرات است و نه شخص روحانی یا ظریف.
نمازی با بیان اینکه دستاورد به دست آمده از مذاکرات تا به حال درک متقابل بوده است، توضیح داد: در گذشته شاهد بودیم شرط مذاکره از سوی آمریکا تعطیلی فعالیت هستهای ایران بود و از طرف دیگر ایران هم به فکر همراه کردن جامعه بینالملل و افکار جهانی با خود نبود. اما مذاکرات باعث شد هم آنها بپذیرند سانتریفیوژها بچرخند و هم ایران به موضوع نگاه جامعه جهانی توجه کند.
انتهای پیام
نظرات