ازدحام و اضطراب ناشی از آن در مواقع استفاده از وسایل نقلیه عمومی در شهرهای بزرگ متداول است اما در برخی شهرها این مشکل تشدید شده و کار به آزار و اذیت می‌کشد.

به گزارش سرویس شهری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مؤسسه «تامسون رویترز» در مطالعه‌ای جدید به بررسی و سنجش میزان آزار و اذیت‌ها و مزاحمت‌ها در سیستم‌های حمل و نقل عمومیِ بزرگترین شهرهای جهان پرداخته است.

به گزارش ایسنا به نقل از توتال‌تراول، در این مطالعه به تعدادی از خطرناکترین سیستم‌های حمل‌و‌نقل عمومی به خصوص برای زنان در شهرهای بزرگ دنیا اشاره شده که حاصل مطالعه روی 15 پایتخت پرجمعیت جهان است:

بوگوتا - کلمبیا: طبق بررسی‌های انجام شده از هر 10 زن ساکن شهرهای اصلی آمریکای لاتین شش نفر هنگام استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند. در این فهرست بوگوتا ناامن‌ترین سیستم حمل و نقل عمومی را دارد.

مکزیکوسیتی - مکزیک: زنان مکزیک معتقدند که خطر تجاوز و اذیت و آزار رفتاری و گفتاری در سیستم حمل و نقل عمومی در مکزیکوسیتی در بالاترین حد است.

لیما - پرو: آمارهای گرفته شده در این شهر حاکی از آن است که زنان به‌ طور مکرر با تهدیدهایی همچون اذیت و آزار جنسی در سیستم حمل و نقل عمومی مواجه هستند.

دهلی نو - هند: به‌ رغم آن‌ که در این شهر واگن‌هایی ویژه بانوان در سیستم‌ حمل و نقل عمومی وجود تعیین شده اما زنان به هنگام استفاده از این خدمات شهری همچنان امنیت ندارند.

جاکارتا - اندونزی: زنان شرکت‌کننده در این مطالعه از اعمال و اجرای اختصاص واگن‌های ویژه بانوان برای جلوگیری از وقوع اذیت و آزار و مزاحمت حمایت کرده‌اند.

بوئنوس‌آیرس - آرژانتین: به‌ رغم آن‌ که سیستم حمل‌و‌نقل بوئنوس‌آیرس در رتبه ششم دارندگان بدترین وسایل حمل‌و‌نقل عمومی برای زنان قرار دارد، آمارها حاکی از آن است که تقریباً از هر 10 زن ساکن این شهر پنج نفر مطمئن هستند در صورتی که دچار مشکل شوند مسافران دیگر به آنان کمک می‌کنند.

کوآلالامپور - مالزی: به نظر می‌آید اختصاص بخش‌های مختص به زنان در سیستم حمل‌و نقل عمومی کوآلالامپور موجب افزایش احساس امنیت در آنان شده است.

بانکوک - تایلند: مسافران سیستم حمل‌و‌نقل عمومی در این شهر اطمینان ندارند در مواقعی‌ که مورد اذیت و آزار جسمی و زبانی قرار گیرند، حمایت شوند.

مسکو - روسیه: ساکنان این شهر اطمینان کمی دارند که در صورت گزارش وقوع اذیت و آزار و مزاحمت در سیستم حمل‌و‌نقل عمومی، افراد مسئول، پاسخگو و پیگیر وجود داشته باشند.

مانیل - فیلیپین: با وجود اختصاص بخش‌های مختص به زنان در سیستم حمل و نقل عمومی شهر مانیل، احساس امنیت در آنان قابل توجه نیست.

پاریس - فرانسه: 85 درصد از زنان پاریس تردید دارند در صورتی که دچار مزاحمت شوند دیگر شهروندان و مسافرانِ وسایل نقلیه عمومی به آنان کمک کنند.

سئول - کره جنوبی: شهر سئول ممکن است در میانه این لیست قرار گیرد اما زمانی‌ که از زنان ساکن این شهر این پرسش مطرح می‌شود که به چه میزان اطمینان دارند هنگام مواجه شدن با یک مزاحم، مسافران دیگر به آنان کمک کنند، می‌توان جایگاه سئول را در بدترین رتبه قرار داد.

لندن - انگلیس: زنانی که در لندن از قطار درون‌شهری استفاده می‌کنند وجود واگن‌های مخصوص به خود را خیلی ضروری نمی‌دانند و تنها 10 درصد آنان معتقدند در قطارهای مترو مورد اذیت و آزار قرار گرفته‌اند. همچنین گفته می‌شود زنانی که در لندن مورد نظرسنجی قرار گرفته‌اند اطمینان ندارند در صورتی که دچار مشکل شوند کسی برای کمک به آنان وجود داشته باشد.

پکن - چین: روشنایی یکی از فاکتورهای مهم است که موجب شده این شهر در پایین این فهرست قرار گیرد. به‌ رغم آن‌ که گاهی اوقات حجم مسافران در سیستم‌های حمل‌و‌نقل عمومی از ظرفیت مجاز آن‌ها فراتر می‌رود.

توکیو - ژاپن: توکیو در جایگاه دوم شهرهایی قرار دارد که در سال‌های اخیر برای مقابله با وقوع این چنین آزار و اذیت‌ها در اتوبوس و متروهای شلوغ اقداماتی اتخاذ کرده است. این اقدامات شامل اختصاص واگن قطار ویژه بانوان در سال 2000 و حضور پلیس در ایستگاه‌ها برای رعایت این قانون بوده است. در این فهرست توکیو بهترین وضعیت را دارد.

انتهای پیام