يارو نوشته بود: به يک عيد نوروز بلافاصله پس از تابستان نيازمنديم! :))

يكي از خوبي‌هاي اول مهر اينه که ماييم و يه روپوش. ديگه واسمون اين سوال پيش نمياد كه حالا چي بپوشيم؟!!!

بچه‌هاي امروز دوست دارن اول مهر بياد چون همشون تو خونه به خاطر تك‌فرزندي و پاستوريزه كردنشون توسط پدر و مادرا همش خونه هستن. قديما بچه‌ها همه تابستون تو كوچه‌ها بودن موقع مدرسه سختشون بود دل كندن از بازيا ولي الان فرق كرده همه چي. واقعا فرق داره. يادش بخير قديما!!!!

ماه مهر از آنچه در تقويم مي‌ديديم به ما نزديک‌تر بود!

يادش بخير دبستان که بوديم هر چي مي‌پرسيدن و مي‌مونديم توش، مي‌گفتيم ما تا سر اينجا خونديم

شما يادتون نمياد، اوج احتراممون به يه درس اين بود که دفتر صد برگ واسش انتخاب مي‌کرديم.

سال اول راهنمايي در هفته اول مهر به شدت بيمار بودم و در تب ميسوختم اما از ذوق رفتن به مدرسه صبح پا شدم و يواشکي بدون اطلاع خانواده به مدرسه رفتم، چند دقيقه بعد ناظم مدرسه آمد و گفت که مادرت آمده تو را ببرد و مرا از کلاس بيرون برد و تحويل مادرم داد. اما من مقاومت ميکردم و ميخواستم در مدرسه بمانم! خلاصه با گريه و زاري رفتم خانه و چند روز استراحت کردم. در اين مدت صبحها همه در خانه مواظب بودند که من يواشکي جيم نزنم و نرم مدرسه! يه همچين بچه ي + بودم من .... در دوران راهنمايي و دبيرستان تا دوران ليسانس و فوق ليسانس هميشه شاگرد اول شدم، اما نکته اينجاست که تاکنون نتوانستم شغل مناسب رشته خودم را پيدا کنم شايد چون به قدر کافي بند پ (پول و پارتي و پرورويي) نداشته ام...

يادش بخير در به در دنبال يکي مي گشتيم که کتابامونو جلد کنه!

دلم واسه اول دبستانم تنگ شده که وقتي تنها يه گوشه حياط مدرسه وايسادي يه نفر مياد و بهت ميگه با من دوست ميشي؟

روز اول مهر در حال حاضر براي من آغاز دوباره دوران له شدن در متروه... :)

باعرض معذرت: «مدرسه لكه ننگي بر دامان پاييز است». يك متنفر از مدرسه و دوستدار پاييز ....

جمله‌اي از يكي از نويسندگان بزرگ خواندم با اين مضمون «آدم بزرگها خيلي ناشكرند؛ چون هر روز صبح از خواب كه بيدار مي‌شوند خداوند را به خاطر نرفتن به مدرسه شكر نمي‌كنند»

يجوري درباره دونه هاي انار ميگن: بانظم و ترتيب يکجا نشستن؟ انگار دونه هاي ذرت شلوارک پوشيدن تو کوچه ولن... خوب اون بيچاره ها هم با نظم و ترتيب يکجا نشستن ديگه... فاصله طبقاتي تا کجا؟!

دبيرستان ما يک مدرسه دخترانه، بين چهار دبيرستان پسرانه بود، در نتيجه مدرسه را به جاي 12:10 سر ساعت 12 تعطيل مي کردند و زنگ مدرسه پسرها را هم با نيم ساعت تاخير ساعت 12:30 مي‌زدند، سر کوچه هم هميشه ماشين پليس مستقر مي‌ايستاد و کشيک مي‌داد که مبادا اختلاطي پيش بياد!

يادش بخير؛ سال اول ابتدايي خيلي شيطون بودم. هميشه دير مي‌رسيديم مدرسه. سال‌هاي اول انقلاب بود و مدرسه‌ها مختلط. يک روز با خواهرم و چندتا از دختر پسراي همسايه دير رسيديم مدرسه. بچه‌ها صف بسته بودن و داشتن مراسم صبحگاهي رو برگزار مي‌کردن. ناظم که خيلي از دستمون شاکي بود بردمون روي سکو و به بچه‌هاي مدرسه گفت به اينا بخندين. بچه‌هاي مدرسه شروع به خنديدن کردن. چند لحظه گذشت و ما چند نفر هم شروع کرديم به خنديدن به بچه‌ها. يادش بخير خيلي خوش گذشت. ناظم بيشتر شاکي شد ولي نمي‌تونست جلوي خنده بچه‌ها رو بگيره. آخرش معلومه ديگه احضار والدين دانش‌آموزان بي‌انضباط.

بعد از خانواده دومين و مهمترين قالبي که شخصيت و روح انسان رو پرورش ميده مدرسه‌س ولي متاسفانه يه مشت بيسواد گند زدن بهمون و نتيجه کارشون شده يه عده آدم بي‌سواد، ضعيف، بي اعتماد به نفس و ... چه خاطره‌اي آقا؟!

روز اول دبستان، مامانم رو قال گذاشتم و رفتم مدرسه و وايستادم توي صف كلاس سومي‌ها و تا داخل كلاس بريم كسي متوجه نشد ... تازه موقع معرفي بود كه معلم كلاس سوم دستمو گرفت و تحويل ناظم داد ... ولي من تا مي‌خورد ناظم رو با مشتهاي كوچيكم كتك زدم كه آخه مگه تو نمي فهمي من تا كلاس سوم رو توي خونه خوندم؟ البته واقعا هم همين طور بود و از كتابهاي دختر عمو و پسر عموهام درس خونده بودم و حتي گاهي مشق‌هاي اونها رو هم بهتر از خودشون مي نوشتم ... ولي حيف كه اون موقع توي اون مدرسه شلوغ حاشيه تهران كسي به فكر استعداديابي نبود ... ولي فقط همينو مي‌دونم كه تا گرفتن درجه تخصص هم معدلم زير نوزده نيومد ... هر چند كه شغل مناسبم رو هنوز پيدا نكردم

مجري: خب...روز اول مدرسه چطور بود؟ پسرعمه: طبق معمول افتضاح! کلاه قرمزي: آقاي مدير دو ساعت تموم مارو سر صف نگه داشت زير آفتاب شصتاد درجه واسمون سخنراني کرد! مجري: خب چي ميگفتن؟ پسرعمه: چرت و پرت! ميگفت درس خوندن شمارو خوشبخت ميکنه! مجري: خب راست ميگن ديگه،فقط با درس خوندن ميتونين پولدار شين کلاه قرمزي: اتفاقاٌ پارسال هم گفته بود پول خوشبختي نمياره! مجري: خب شما وقتي درس بخونين و يه مدرک تحصيلي خوب بگيرين ارزشتون پيش بقيه بيشتر ميشه پسرعمه: آخه دو سال پيش هم گفته بود ارزش آدما به مدرک تحصيليشون نيس! مجري: بالاخره مدرک لازمه کلاه قرمزي: جالبه سه سال پيش هم گفته بود شما نبايد واس مدرک درس بخونين!

اول مهر هميشه يادآور بوي کتاب تازه البته براي مامتولدين سالهاي 60 و 61 بود،راستش کتاب‌هاي الان مدارس اصلا به دل نمي‌شينن، يادش به خير اولهاي مهر اسم معلم خيلي برامون مهم بود و اينکه معلم هم اسم ما رو خيلي زود ياد بگيره خودمونو به آب و آتيش مي‌زديم، البته دانشگاه رفتنمون هم خوب بود و مزه‌ي خاص خودش رو داشت، مثل الآن نبود که درس نخوني و مهرماه دانشجو بشي. خوش باشيد ايسنايي‌ها دوستتون داريم.