دانشمند ایرانی دانشگاه استنفورد با همکاری محققان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی نخستین نمونه پیشساخت از یک رادیو تراشه به اندازه مورچه را طراحی کرده است که نیروی خود را توسط امواج رادیویی محیطی بدست میآورد.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دستگاه خودکفا و کوچک «امین اربابیان»، دانشیار مهندسی برق دانشگاه استفورد و همکارانش شامل آنتنهای گیرنده و فرستنده و یک پردازشگر درونی بوده و ساخت آن بسیار کمهزینه است و نیازی به باتری برای تامین نیرو نداشته و میتواند آغازی برای «اینترنت اشیا» (IoT) محسوب شود.
این تراشه بیسیم در پاسخ به تقاضای فزاینده برای دستگاههای کنترل از راه دور طراحی شده که ارتباطات بیسیم، کنترل منطقی داخلی و سنجش از راه دور را با هم ترکیب کرده است. از آنجایی که دستگاههای رادیویی هوشمند میکرومینیاتوری مانند دستگاه اربابیان قادر به دریافت، پردازش و ارسال دادهها هستند، اربابیان و همکارانش بر این باورند که تراشههای ریز آنها ممکن است به عنوان پیوند گمشده مورد نیاز برای ارتباط دادن مجموعه گستردهای از دستگاهها به اینترنت و به یکدیگر عمل کرده و «اینترنت اشیا» را به واقعیت تبدیل کند.
اینترنت اشیا بطور کلی به بسیاری از اشیا و وسایل محیط پیرامونمان اشاره دارد که به شبکه اینترنت متصل شده و میتوان آنها را توسط برنامههای موجود در تلفنهای هوشمند و تبلت کنترل و مدیریت کرد.
امیر اربابیان، طراح اصلی این دستگاه اظهار کرد: رشد نمایی بعدی در اتصال، برقراری ارتباط بین اجسام و ارائه کنترل از راه دور توسط شبکه اینترنت است. هدف نهایی ما در این پروژه، متصل کردن چند تریلیون دستگاه با یکدیگر است.
از نقطهنظر فنی، پیشساخت کنونی یک ماژول فرستنده-گیرنده خودکفا با یک پردازشگر مرکزی داخلی برای تعبیر و اجرای دستورالعملها است که نیروی خود را بطور کلی از انرژی جمعآوری شده از امواج رادیویی محیطی بدست میآورد.
محققان همچنین در تاکید بر مصرف کم انرژی این دستگاه گفتهاند که یک باتری نیمقلمی میتواند برای یک قرن، نیروی آن را تامین کند.
پیشساخت کنونی با دربرداشتن آنتنهای گیرنده و فرستنده در یک ماژول، از طیف ارتباطی نزدیک به 50 سانتیمتر برخوردار بوده و اربابیان، شبکههایی از دستگاههای اینچنینی را متصور شده که در سراسر یک خانه در فواصل منظم مستقر شده و به ارائه شبکهای از ارتباطات درهم تنیده و ارتباط بین دستگاههای هوشمند خانه و اینترنت خواهند پرداخت.
اگرچه ممکن است 50 سانتیمتر چندان دوربرد بنظر نرسد، هزینه پیشبینی شده برای تکمیل این واحدها به شکل فرستنده-گیرندههای فوق کارآمد و روی تراشه بسیار کم است.
این قیمت بسیار پایین و در حد چند سنت برای هر تراشه،قابلیت تولید مقرونبصرفه تعداد زیادی از دستگاههایی را دارد که میتوانند با واحدهای محلی، بین خودشان و در نهایت با فرستنده-گیرندهها در فواصل دورتر به منظور کنترل کامل تجهیزات مختلف در سراسر جهان ارتباط برقرار کنند.
تاکنون 100 پیشساخت از این رادیوتراشه کوچک توسط شرکت فرانسوی STMicroelectronics ساخته شده اما هنوز خبری در مورد تجاری شدن بالقوه آن اعلام نشده است.
انتهای پیام
نظرات