یک کار‌شناس آبزی ‎پروری گفت: غذاهای دریایی در مقایسه با سایر منابع معمول پروتئین، از پروفایل بهتری در تأمین اسیدهای آمینه ضروری برخوردارند.

غلامحسین اکبری در گفت‎وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه لرستان، بیان کرد: درباره فواید مصرف آبزیان و تأثیر آن بر سلامتی مطالب زیادی گفته شده است. سال‌های متمادی اثرات ترکیبات مختلفی که به طور طبیعی در آبزیان یافت می‌شود بر سلامت مصرف‌ کنندگان، در مراکز علمی و تحقیقاتی دنیا مورد مطالعه قرار گرفته است و دامنه این تحقیقات در حال حاضر نیز ادامه دارد.

وی اضافه کرد: نتایج مثبت این مطالعات باعث شده است که بسیاری از دولت‌ها ترویج مصرف ماهی و آبزیان را در برنامه‌های کلان خود گنجانده و افزایش مصرف سرانه آبزیان را به جد دنبال کنند.

مهندس اکبری ادامه داد: فکر اینکه چه نوع غذاهایی برای مصرف انسان‎‌ها مناسب‌ترین گزینه است همواره به عنوان مهم‌ترین سؤال مطرح بوده است، زیرا نه تنها به دنبال برطرف کردن نیازهای تغذیه‎ای بلکه در پی تضمین سلامتی از راه تغذیه نیز هستیم. ماهی و آبزیان به دلایل مختلف در سلامتی انسان تأثیرگذار هستند. کیفیت پروتئینی بالا، دارا بودن ویتامین‎‌ها، مواد معدنی و ترکیبات ضروری و نادر گوشت آبزیان را به ماده غذایی منحصر بفردی تبدیل کرده است.

این کار‌شناس آبزی‎ پروری تصریح کرد: غذاهای دریایی در مقایسه با سایر منابع معمول پروتئین، از پروفایل بهتری در تأمین اسیدهای آمینه ضروری برخوردارند و تقریباً تمام اسیدهای آمینه ضروری مورد نیاز را در اختیار بدن قرار می‌‎دهند. هضم پذیری بالای بافت‌های ماهی به دلیل کمبود بافت‌های همبند در گوشت ماهی از ویژگی‌های منحصر به فرد آن به شمار می‌‎آید.

اکبری افزود: در مقایسه با منابع پروتئین حیوانی که عمدتاً با بافت‌های چربی حاوی چربی‌های اشباع و مضر همراه هستند، گوشت ماهی یک منبع پروتئین ترجیحی است.

این محقق اظهار کرد: شاید برای نخستین بار نتایج مطالعات در جوامعی که مصرف ماهی در آن‌ها زیاد بود باعث توجه به اثرات مثبت تغذیه‌ای آن شده است. کاهش چشمگیر برخی بیماری‌ها نظیر بیماری‌های قلبی و عروقی در بین اسکیمو‌ها باعث شد تا نظر متخصصین به عامل این موضوع جلب شود و نهایتاً مشخص شد که مصرف زیاد ماهی در این جوامع باعث جلوگیری از بروز بیماری‌های قلبی عروقی شده است.

وی اضافه کرد: تحقیقات مفصل بعدی نشان داد که اسیدهای چرب امگا ۳ کارکرد منحصر به فردی در خون دارند و وجود آن‌ها در غشاء پلاکت‌ها باعث جلوگیری از تراکم آنها و جلوگیری از تشکیل لخته‌های خونی می‌شود.

انتهای پیام