محققان فقط با تحریک بخشیهایی از مغز یک مرد، موفق به انتقال مجازی وی به زمان گذشته شدند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، یک مرد 22 ساله در این تجربه، تماشای صحنههایی از خانوادهاش و همچنین ایستگاه قطار محلی را حین نشستن در اتاق پزشکی گزارش کرد.
محققان امیدوارند این دستاورد بتواند به آنها در درک بهتر نواحی مغزی که برای بازیابی اطلاعات درباره مکانها به کار میرود، کمک کند.
این توهمات، زمانی که «پیر مگهوند» از «موسسه فاینستاین» در نیویورک الکترودهایی را در درون مغز یک مرد جوان با هدف جستجوی منشا صرع وی کاشت، ظاهر شدند. این امر شامل حفاری روزنههای ریز در جمجمه وی بود که از طریق آن، پزشکان دو الکترود پنج سانتیمتری را وارد کرده و آنها را به نقاط خاصی از بافت مغز هدایت کردند.
دکتر مگهوند نخست با استفاده از امآرآی کاربردی و زمانی که بیمار به تصاویری از اشیا و صحنههای مختلف نگاه میکرد، از مغز وی اسکن گرفت. سپس فعالیت الکترودهای کاشتشده زمانی که وی به مجموعهای مشابه از تصاویر نگاه میکرد، ضبط شد.
تیم علمی دریافت ناحیهای از قشر مغزی در اطراف هیپوکامپ زمانی که سوژه به تصاویری از مکانها نگاه میکرد، فعال میشد. این نقاط ریز بافتهایی بودند که به نظر میرسید به خانهها و مکانها بیش از دیگر اشیا اهمیت میدهند. الکترودهای کاشتهشده برای تحریک مغز در این ناحیه به کار رفتند و مجموعهای از توهمات بصری تولید شدند.
مرد جوان در ابتدا تماشای یک ایستگاه راهآهن آشنا و سپس بخشی از منزلش را گزارش کرد، اما هیچ بو یا صدایی با این صحنهها مرتبط نبود. زمانی که تحریک این نواحی مغزی تکرار شد، همان توهمات اتفاق افتاد. هنگامی که محققان الکترودها را در بخشی اندکی متفاوت و در شکنج گیجگاهی تحتانی تحریک کردند، داوطلب عنوان کرد که چهرهها به ناگاه از ریخت افتادند.
آشش مهتا، یکی از اعضای تیم علمی، در این باره گفت: شاید گروه خاصی از عصبها، خاطره فردی که پیشبند به تن دارد را کدبندی کرده و گروه دیگر اجاق یا یک خیابان را رمزگذاری میکنند و زمانی که آنها به همراه یکدیگر تحریک میشوند، خاطره آشنایی از آن مکان را به همراه تمامی اشیا در آنجا تداعی میکنند.
مهتا معتقد است این آزمایشها شاید در نهایت به افرادی کمک کند که از شرایطی مانند اوتیسم یا بیماری آلزایمر رنج میبرند.
انتهای پیام
نظرات