مدیرعامل پیشین باشگاه ذوب آهن با اعلام رقم قراردادهای این تیم در آغاز فصل سیزدهم لیگ برتر گفت: اگر باشگاه‌های صنعتی قراردادهای خود را منتشر نکنند این سوال پیش می‌آید که مگر چه کرده‌اند؟

خسرو ابراهیمی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره انتشار قراردادهای بازیکنان فوتبال و تصمیم سازمان لیگ برای قانونمند کردن این کار در فصل آینده، اظهار کرد: نظرم درباره این مساله مساعد است. معتقدم که فوتبال از هر سویی مورد انتقاد است و متهم می‌شود که پر است از ناپاکی، بی‌عدالتی، نابرابری و تبانی که البته خیلی جاها مشهود است و واقعیت دارد؛ بنابراین اگر می‌خواهیم فوتبالمان از این مسائل پاک شود، بهترین راه همین شفاف سازی است.

وی ادامه داد: سازمان لیگ باید تمام راه‌هایی را که به تبانی و پشت پرده‌ها دامن می‌زند و کار را به انحراف می‌کشد، مسدود کند. یکی از راه‌های انجام این کار شفاف سازی است. این که مردم بدانند بازیکنان تیم‌شان چقدر گرفته‌اند و تیم با چه هزینه‌ای بسته شده است، کمک می‌کند که هواداران تلاش کنند تا با حمایت از تیم شان آن هزینه‌ها را به نتیجه‌ برسانند.

ابراهیمی در ادامه گفت: یکی از مسیرهایی که به سمت زلال شدن و شفافیت فوتبال می‌رود، انتشار قراردادهاست. راه‌های دیگری هم هست که سازمان لیگ باید آنها را بررسی کند و پروژه ای تعریف کند که مثلا طی دو یا چند سال فوتبال پاکی داشته باشیم. در آن صورت مردم به فدراسیون و باشگاه‌ها اعتماد می‌کنند و برعکس.

وی ادامه داد: اکنون بازیکن خارجی در لیگ هست که دو دقیقه‌ هم روی نیمکت تیمش ننشسته اما 200 یا 300 هزار دلار گرفته است. سازمان لیگ کار خوبی می‌کند که استخدام خارجی‌ها را محدود می‌کند. وقتی قرار است بازیکن خارجی قرارداد کلان ببندد باید از بازیکن داخلی بهتر باشد. هر چه بیشتر به این مساله دقت کنیم، به نظر می‌رسد منتشر کردن قرارداد، برای ارگان‌ها و افراد خیلی مناسب نباشد اما سازمان لیگ و باشگاه‌ها خیلی خاص هستند، چون انتقادهای زیادی از آنها می‌شود که برخی هم درست است، پس اگر شفاف باشد بهتر است.

مدیرعامل پیشین باشگاه ذوب‌آهن درباره موانع پیش روی سازمان لیگ برای شفاف سازی مالی گفت: بودجه‌ای که هر نهاد صنعتی برای تیمش در ابتدای فصل مشخص می‌کند هم باید شفاف باشد. مثلا کارخانه ذوب آهن بگوید 20 میلیارد تومان بودجه کل ورزش است که 10 یا 15 میلیارد متعلق به تیم فوتبال بزرگسالان است. در آن صورت با شفاف بودن قراردادها می‌شود فهمید که چقدر خرج شده، چقدر بودجه باقی است و بدهی‌ها چقدر است. هیچ پشت پرده‌ای هم وجود نخواهد داشت.

وی افزود: مدیران باید به این نتیجه‌ برسند اولین کسی که از این کار سود می‌برد، خودشان هستند مگر این که خودشان در این کار نقش داشته‌اند و یا خدای نکرده بخواهند به هدف خاصی برسند وگرنه شفاف سازی بهترین کار برای رسیدن به فوتبال علمی و پاک است.

ابراهیمی درباره نقش دلال‌ها در این مساله هم گفت: متاسفانه واسطه‌هایی که "دلال" نام گرفته‌اند، تنور نقل و انتقالات را گرم می‌کنند، هر چه قرارداد بازیکنان بیشتر باشد، دستمزد و درصد مدیر برنامه‌ها از آن پول بیشتر می‌شود. ضمنا این پنج درصدی که در قانون و قرارداد به عنوان پورسانت ثبت شده، جدا از پولی است که مدیر برنامه با بازیکن شرط می‌کند در صورت بردن او به تیمی خاص از او بگیرد!

وی در ادامه پیشنهادی به سازمان لیگ داشت: به نظرم فدراسیون یا سازمان لیگ باید شرکت‌هایی را تاسیس کنند که با کنترل دقیق و وجود بانک اطلاعاتی قوی از بازیکنان لیگ‌های مختلف، نقل و انتقالات را انجام دهد و سود حاصل هم به حساب سازمان لیگ ریخته شود.

اگر نقل و انتقالات در اختیار سازمان لیگ باشد و سودش به جیب این سازمان ریخته شود، آیا باعث نمی‌شود که این سازمان به گران شدن بازیکنان علاقمند شود؟ ابراهیمی در پاسخ به این سوال گفت: با ایجاد راهکارهایی می‌شود این قضیه را محدود کرد تا چنین وضعی پیش نیاید.

مدیرعامل پیشین باشگاه صنعتی ذوب آهن درباره انتشار قراردادهای باشگاه‌های صنعتی که در شرایط فعلی کمی دور از انتظار است، اظهار کرد: اگر این باشگاه‌ها قراردادهایشان را منتشر کنند به نفع خودشان است، چون اگر این کار را نکنند این سوال مطرح می‌شود که مگر چه کرده‌اند که قراردادها را منتشر نمی‌کنند.

وی در پایان و در پاسخ به این سوال که ذوب آهن برای فصل سیزدهم چه میزان هزینه کرده است، گفت: ابتدای فصل برای قرارداد بستن با محدودیت روبه‌رو بودیم، چون باید در پلی‌آف بازی می‌کردیم. به همین علت مجبور شدیم که زیر بار برخی قراردادها برویم تا وقتی که من در باشگاه بودم حدود یازده میلیارد تومان هزینه کرده بودیم.

ا‌نتها‌ی‌ پیا‌م