آبشار چکان در منطقه‎ای کوهستانی- جنگلی در جنوب غربی الیگودرز و در بخش ززوماهرو در حوالی روستای شول آباد قرار دارد و مشرف به روستاهای منطقه چکان است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه لرستان، آبشار چکان در منطقه‎ای کوهستانی- جنگلی در جنوب غربی الیگودرز و در بخش ززوماهرو در حوالی روستای شول‎آباد قرار دارد و مشرف به روستاهای منطقه چکان است.

قرارگیری در مرکز لرستان و وضعیت خاص موقعیتی استان، از جمله ویژگی‎های عمومی مؤثر بر طرح در آبشار چکان تلقی می‎شود.

قرارگیری در غرب کشور، ارتباط استان با استان‎های همجوار، نزدیکی نسبی به کشورهای جنوب غربی و خلیج فارس، ارتباط و دسترسی به استان‎های منطقه مرکزی کشور و تهران از جمله ویژگی‎های قابل طرح و بررسی است.

در محدوده بلافصل آبشار نیز، بررسی روستاهای مناطق چکان و دهقادی، قرارگیری در منطقه ایلراهی بختیاری، دسترسی سواره نسبتاً مناسب در منطقه و خرم‎آباد و زیبایی‎های طبیعی و انسانی استان و منطقه و همین طور جاذبه مشترک بودن برای شهرستان‎های الیگودرز و خرم‎آباد نیز شناخت قابل ملاحظه‎ای از ویژگی‎های عمومی به دست خواهد داد.

با بررسی آبشار چکان و منطقه و محدوده مؤثر بر آن و با شناخت نسبی از ویژگی‎های محیطی، زیست محیطی، کالبدی و اجتماعی، به نظر می‎رسد صنعت گردشگری بر اساس توسعه و تقویت گردشگری طبیعی و مردم شناسی می‎تواند دارای جایگاه ویژه‎ای بدین منظور باشد. وجود شبکه‎های دسترسی جاده‎ای و ریلی، زیرساخت‎های اجتماعی مناسب و طبیعت خاص از جمله دیگر پتانسیل‎های منطقه تلقی می‎شوند.

محدوده‎های مؤثر بر آبشار و طرح در سطح منطقه، شهرها و روستاهای پیرامونی، خرم‎آباد به عنوان مرکز استان و در نهایت لرستان به عنوان بخشی از طرح کلان گردشگری کشوری می‎توانند بر چگونگی مداخله در تعریف ایجاد یک قطب گردشگری ملّی و حتی فراملّی تأثیرگذار باشند.

آبشار چکان به عنوان یک کانون گردشگری در انتهای یک سلسله مراتب قرار گرفته است که در بخش‌های بعدی به آن اشاره خواهد شد. اما از آنجایی که یکی از اهداف ما در طراحی و ساماندهی مناظر طبیعی، ایجاد پایداری در همه حوزه‎ها(زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و...) است و اگر ما با بستر هماهنگ باشیم به طرحی سازگار و پایدار دست می‎یابیم، بنابراین در این پروژه ابتدا به بررسی بستر این آبشار و حوزه آبریز بالادست آن در سطح کلان می‎پردازیم و سپس خود آبشار را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می‎دهیم.

جاده دسترسی به آبشار از خرم‎آباد تا سپیددشت آسفالته است و از سپیددشت با آبشار قسمت‎های زیادی از جاده، خاکی و خراب و یا در دست احداث و ترمیم است که تقریباً تا پنج کیلومتری به آبشار، جاده کاملاً خاکی است و از سمت الیگودرز هم همینطور تقریباً همین مسافت یا کمی بیشتر جاده‎ای وجود ندارد و کسانی که جهت بازدید می‎آیند می‎بایست پیاده تا آبشار بدون وسیله نقلیه بیایند.

مسیر خرم‎آباد- سپیددشت و از آنجا به شول‎آباد و چکان مسیری است بسیار غنی با پتانسیل‎های فراوان توسعه و به‎ویژه توسعه گردشگری. به طوری که این مسیر از محورهای سطح یک گردشگری مجموعه خرم‎آباد بوده و بایستی در طرح‎های توسعه گردشگری مورد توجه خاص و ویژه قرار گیرد.

قرارگیری در امتداد محورهای سطح یک گردشگری خرم‎آباد و الیگودرز به‌صورت مشترک و دسترسی به این آبشار از سمت هر دوی این شهرها، پتانسیلی است که در سایر آبشارهای استان به این قوت وجود ندارد. منتها تسهیلات گردشگری بین راهی در هیچ کدام از مسیرها مناسب توسعه‎های آتی نیست.

چهار مسیر دسترسی به این آبشار عبارتند از:

مسیر اول آن از دورود به ایستگاه راه‎آهن سپیددشت به طرف شول‎آباد با جاده شنی است.

مسیر دوم دورود به تاپله و از آنجا تا تنگ ناله شنه و چکان است که این جاده مالرو مخصوص کوهنوردی است.

مسیر سوم الیگودرز به طرف شول‎آباد از طریق جاده شوسه مورزرین- شول آباد و بهارکار است که با اتومبیل تا چند کیلومتری آن جاده شوسه است.

مسیر چهارم از جاده خرم‎آباد - سپیددشت به طرف شول‎آباد با جاده نسبتاً آسفالته است.

انتهای پیام