یکی از کاربران خلاق گوگل به نام «ویل شانکلین» با ثبت‌نام در برنامه «کاوشگر عینک گوگل» به دیدگاه بهتری در مورد آنچه شرکت گوگل ارائه داده، دست یافت.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، شانکلین با ثبت‌نام در این برنامه توانسته است 10 روز عینک گوگل را بر چشم بگذارد و در یکی از سایت‌های علمی به توصیف آنچه در طول این چند روز تجربه کرد، بپردازد.

این کاربر در توصیفات خود به تجربه روزهای اول به چشم داشتن چنین فناوری و خودآگاهی‌اش از به کاربردن آن در ملأعام اشاره می‌کند. او همچنین از آینده سایبری نژاد انسان شگفت زده شده بود.

پس از گذشت چند روز، وی هر چه بیشتر از این عینک استفاده می‌کرد، کمتر به نگاه‌های خیره دیگران و نیشخندهای آنها اهمیت می‌داد.

برای شاکلین مانند افراد دیگری که پیش از این، چنین فناوری را به چشم داشته‌اند، بزرگ‌ترین دغدغه در مورد نسخه کاوشگر عینک مزبور عمر باتری آن بود.

با این حال، وی توانست یک روز کامل و از زمان بیداری تا زمان خواب را بدون شارژ دوباره باتری عینک، از آن استفاده کند و در پایان روز نیز حدود 10 تا 15 درصد از عمر باتری باقی مانده بود.

این کاربر به طور معمول، از عینک برای ارسال پیام به صورت صوتی، خواندن ایمیل، ارسال عکس، پرسیدن سوال‌های گاهگاهی از گوگل و استفاده از برنامه Strava Run Glassware استفاده کرد.

در زمان‌هایی که وی از عینک برای راهبری حین رانندگی استفاده می‌کرد، عمر باتری سریع‌تر از حد معمول مصرف می‌شد، اما تماشای جهان از طریق عدسی‌های عینک گوگل نیروی چندانی مصرف نمی‌کرد.

تصور می‌شود، گوگل پیش از عرضه این فناوری، دو ساعت به عمر باتری بیفزاید.

زمانی که شاکلین می‌خواست تصویری را برای یکی از اعضای خانواده‌اش بفرستد، می‌توانست آن را از طریق برنامه Google Hangouts بفرستند یا آن را در Google+ circle که هر دو عضو آن بودند، به اشتراک بگذارد. هنوز خدماتی مانند به اشتراک گذاشتن تصویر مانند MMS یا الصاق ایمیل بر روی این عینک وجود ندارند.

پیش از بروزرسانی عینک، کاربران با یک مشکل عمده روبرو بودند، زیرا هنگام استفاده از «عینک، پیغامی را برای ... بفرست»، این فناوری با سلسله مراتبی از شیوه‌های تماس از پیش تعیین‌شده استفاده می‌کرد. این فناوری برنامه Hangouts را در اولویت قرار داده بود، سپس به سراغ SMS می‌رفت و چنانچه هیچ یک از آنها در دسترس نبودند، از ایمیل استفاده می‌کرد اما در حال حاضر، برنامه گوشی هوشمند به کاربر امکان انتخاب شیوه تماس ترجیحی‌اش را برای هر یک از دوستانش می‌دهد.

عینک گوگل فقط دارای یک دوربین پنج مگاپیکسلی است، اما تصاویر مناسبی تهیه می‌کند و کاربر با استفاده از این فناوری می‌تواند در هر جایی که قدم می‌گذارد، تعداد فراوانی عکس بگیرد.

بروزرسانی نرم‌افزار گوگل در ماه دسامبر، امکان گرفتن عکس با استفاده از پلک‌زدن چشم راست را فراهم می‌کند. این ویژگی بسیاری از اوقات موجب می‌شود کاربر هنگام نگاه‌کردن به یک جسم، از آن در شکل دیجیتالی عکس بگیرد.

هم اکنون این پرسش مطرح است که آیا پیوستن به برنامه 1500 دلاری Google Glass Explorer در حال حاضر و زمانی که عینک گوگل محصولی است که همزمان با تغییر زندگی‌ها، در حال تغییر است، کار درستی است یا خیر.

خود گوگل اعلام کرده که بهای محصولی که در نهایت عرضه خواهد کرد، کمتر از 1500 دلار خواهد بود.

در حال حاضر، چالش بزرگی که وجود دارد، قراردادن یک رایانه پوشیدنی بر روی چهره‌هاست.

کاربری که این عینک را به مدت 10 روز به چشمانش گذاشته بود، پیغام‌ها، عکس، رهگیری سلامتی، راهبری و پرسش‌های شرکت گوگل را با استفاده از این فناوری می‌توانست مشاهده کند.

وی همچنین می‌توانست بدون استفاده از دست و تماشای اشیایی که در خارج از میدان دید است، عینک گوگل را به محصولی مهیج تبدیل کند.

انتهای پیام