یک جامعه‌شناس گفت: با توجه به تاثیر جرم اسیدپاشی در کاهش احساس امنیت جامعه و خسارت جبران‌ناپذیر آن در قانون برخورد با این جرم باید بازنگری و بازاندیشی شود.
بهروز سپیدنامه در گفت‌وگو با خبرنگار «حوادث» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه ایلام، در این باره اظهارکرد: معمولا در رابطه با آسیب‌های اجتماعی جرائم از لحاظ شدت جرم با هم متفاوت هستند و بعضی از جرائم به حدی شدت دارند که به جامعه ضربات جبران‌ناپذیر وارد می‌کنند و به نوعی موجب فرو ریختن امنیت در جامعه می‌شود.
وی با بیان اینکه وقتی تبعات یک آسیب‌اجتماعی در جامعه زیاد است باید برخورد هم زیاد شود افزود: پس برخورد با پدیده اجتماعی مانند اسیدپاشی باید به شدت و بدون تعارف باشد.
سپیدنامه ادامه‌داد: با توجه به اینکه زیبایی یک فرد تمام سرمایه وی برای زندگی بوده و خسارت آن جبران‌ناپذیر و حق حیات از فرد گرفته می‌شود، هیچ فرقی با جرم قتل ندارد چرا که حق زندگی‌کردن در جامعه از شخص گرفته می‌شود.
این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه فردی که طعمه اسیدپاشی می‌شود جامعه دیگر به عنوان یک فرد طبیعی به وی نگاه نمی‌کنند خاطرنشان کرد: این فرد از لحاظ برخورد اجتماعی دچار مشکلات زیاد شده و نوع نگاه به وی تغییر می‌کند.
این جامعه‌شناس با تاکید بر اینکه باید در قانون برخورد با جرم اسیدپاشی بازنگری و بازاندیشی صورت گیرد ادامه‌داد: مرگ فقط به قتل خلاصه نمی‌شود بلکه آسیب اسیدپاشی و تاثبر آن در جامعه در راستای کاهش احساس امنیت از قتل هم بدتر و بیشتر است.
این پژوهشگر اجتماعی با بیان اینکه در برابر جرم اسیدپاشی باید قصاص صورت بگیرد اضافه‌کرد: اگر شاکی هم رضایت بدهد با توجه به تاثیر آن در جامعه باید مدعی‌العموم در این زمینه وارد شود و بدون اغماض برخورد کند تا کسی جرات انجام این پدیده شوم را نداشته باشد.
سپیدنامه بیشترین علت اسیدپاشی را در ناکامی در ازدواج دانست و خاطرنشان کرد: ازدواج یک معامله بوده و سرنگرفتن این معامله موجب اتمام زندگی نیست باید به شخص حق انتخاب داده که در این زمینه نیاز به فرهنگ‌سازی داریم.
این جامعه‌شناس ادامه‌داد: وقتی خانواده‌ها و سیستم آموزشی، سیستم تربیتی و تصمیم عقلانی را تقویت نکرده و در برخورد منطقی با مشکلات و بالابردن آستانه تحمل به فرزندان بی‌توجهی می‌شود، قطعا فرزندان در رو به رو شدن با چنین آسیب‌های شانه خالی کرده و راحت به آن تن می‌دهند، موجب ضربه‌زدن به جامعه می‌شوند.
وی با بیان اینکه در کشورهای خارجی این پدید وجود ندارد چون برای طرف مقابل حق انتخاب قائل هستد گفت: ما در سیستم انتخاب مشکل داریم و سعی می‌کنیم نظر خود را به فرد تحمیل کنیم در صورتی که باید برای طرف مقابل حق انتخاب قائل شد و باید این مهم در جامعه نهادینه شود تا شاهد آسیب‌بزرگ و جبران‌ناپذیری مانند اسیدپاشی نباشیم.
سپیدنامه با اشاره به اینکه خانواده‌ها و سیستم‌های آموزشی نقش مهی در این راستا دارند تصریح‌کرد: متاسفانه در سیستم آموزش حق انتخاب وجود ندارد و به دانش‌آموزان حق انتخاب داده نمی‌شود بلکه طی یک برنامه خشک مورد آموزش قرار می‌گیرند که این مهم در ایجاد خشونت و قائل نشدن حق انتخاب برای طرف مقابل بسیار تاثیرگذار است.
وی با تاکید بر این که قصاص حتما باید برای از بین بردن انگیزه اسیدپاشی صورت گیرد ادامه داد: قانون نباید در این زمینه تعارف داشته باشد بلکه باید اگر هم شاکی رضایت داد به دلیل جنبه عمومی و شدت جرم مدعی‌العموم وارد شده و به شدت با آن برخورد کند تا انگیزه ارتکاب این جرم در جامعه کاهش یابد.
این پژوهشگر اجتماعی با بیان اینکه اسیدپاشی علاوه بر فرد به جامعه ضربه بزرگی وارد می‌کند تصریح‌کرد: عذرخواهی و احساس پشیمانی صورت سوخته فرد را برنمی‌گرداند پس باید برخورد با اسیدپاشان بدون تعارف باشد.
سپیدنامه با تاکید بر اینکه خسارت اسیدپاشی جبران ناپذیر بوده و حق حیات را از فرد سلب می‌کند اضافه‌کرد: تقویت کنترل‌های درونی، تربیت درست توسط خانواده‌ها و اصلاح سیستم‌آموزشی در راستای کاهش آسیب اسیدپاشی بسیار مهم و تاثیرگذار است.
انتهای پیام
نظرات