سیروس برزو روزنامه نگار علمی و پیشگام ترویج دانش فضانوردی در کشور در اعتراض به آنچه بی توجهی مسوولان سازمان فضایی ایران به امر ترویج دانش فضایی و وضعیت نابسامان مروجان فضانوردی در ایران خواند از پذیرش جایزه ترویج علم ایران خودداری کرد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مراسم اعطای چهاردهمین دوره جایزه ترویج علم ایران عصر دیروز با حضور جمعی از چهره‌های علمی و مروجان دانش در سالن سعدی برج میلاد تهران برگزار شد.

سیروس برزو یکی از برندگان جوایز ترویج علم امسال طی سخنانی دراین مراسم با ابراز خرسندی از انتخاب به عنوان برنده این جایزه در کنار مهندس دالکی و تقدیر از کسانی که وی را برای دریافت این جایزه نامزد کرده‌اند و هیات داوران جایزه اظهار داشت: امثال بنده و مهندس دالکی عزیز عاشق کاری هستیم که 30 – 40 سال است خود را وقف آن کرده‌ایم عشق بنده به فناوری فضایی و عشق مهندس دالکی به نجوم چیزی شبیه عشق قیس عامری به لیلی است. برای قیس چه جامش را لیلی می شکست و شکرخندی نثارش می‌کرد غمزه‌ای دلبرانه بود و شیرین‌تر از عسل. این اطرافین قیس بودند که عشق دیوانه‌وارش به لیلی برایشان دردسرآفرین بود و از نیش طعنه دیگران صدمه می خوردند. دادن جایزه بیشتر سزاوار اطرفیان او بود تا خودش که برای عاشقی جایزه‌ای نیست و خود عشق‌ورزی جایزه عاشق است. به نظر من این جایزه را باید به همسری داد که سال‌ها از سودای عشق شوهر ناملایمات را چشیده و سختی‌ها را تحمل کرده است. این جایزه را باید به فرزندانی داد که انگشتان پدر به جای لمس محبت‌آمیز سران آن‌ها و نوازش صفحه کلید و موشواره رایانه را لمس کرده است.

وی در ادامه به وضعیت ترویج دانش فضانوردی درایران پرداخت و گفت:‌هیچ حرکت اجتماعی نمی‌تواند در کشوری قوام و دوام بگیرد مگر آن که پشتوانه مردمی داشته باشد. ترویج دانش فضایی می تواند این اعتقاد را در آحاد مردم به وجود آورد که فناوری فضایی امری ضروری و غیر قابل اجتناب است. انجام این کار مهم براساس قانون وظیفه سازمان فضایی ایران به شمار می‌رود و این سازمان باید حامی و پشتیبان نهادهای مردمی و افرادی باشد که کمر همت به این امر بسته‌اند.حال باید ببینیم این دستگاه به میزهای عریض و طویلش آیا حتی گوشه‌ی چشمی به خادمان ترویج فضانوردی دارد یا به عبارت دیگر به وظیفه قانونی خود عمل کرده است یا خیر.

بروز با بیان این‌که از خود چیزی نمی‌گوید که آفتاب لب بام است و رفتنی از تعدادی از روزنامه نگاران علمی و مروجان جوان دانش فضایی در کشور یاد کرد که به دلیل مشکلات مالی و عدم حمایت مناسب یا ناگزیر به مهاجرت شده‌اند یا ناچارند برای گذران زندگی به فعالیت‌های غیر مرتبط بپردازند.

وی گفت: ماهنامه نجوم با بیست و چند سال سابقه انتشار در حالی که دانشمند بزرگ و فرهیخته‌ای همچون دکتر رضای منصوری پشتوانه علمی آن است به دلیل گرانی کاغذ و چاپ و مشکلات متعدد دیگر به سختی راه را ادامه می‌دهد و حمیدرضا کریم پور برای ادامه انتشار ماهنامه ارزشمند آسمان شب خانه خود و پدرش را بفروشد. این است وضعیت خادمان ترویج دانش فضانوردی درایران. از من که گذشت و توقعی هم از این سازمان ندارم که با وضعیت فعلی کارش تا به حشر لنگ است. اما باید فکری به حال این جوانان با ذوق و فرهیخته کرد. من ضمن تشکر از بزرگواری مسوولان محترم ترویج علم دستان آن ها را با خضوع می بوسم اما به عنوان اعتراض به بی توجهی مسوولان فضایی ایران به امر ترویج دانش فضایی و وضعیت نابه سامان مروجان فضانوردی در ایران از پذیرفتن این جایزه خودداری می کنم شاید انعکاس این کار در حد نیش پشه‌ای آن ها را به خود آورد و به وظیفه خود در برابر نسل جوان عمل کنند.

انتهای پیام