طرح جامع «جمعیت و تعالی خانواده» در چند ماه اخیر درمجلس شورای اسلامی مطرح بوده و در حال حاضر در دستور کار کمیسیون‌های فرهنگی و اجتماعی برای بررسی است.
در یکی از مواد این طرح اولویت استخدام به ترتیب با مردان دارای فرزند، مردان متاهل فاقد فرزند و سپس زنان دارای فرزند و زنان بدون فرزند در نظرگرفته شده و پنج سال پس از تاریخ لازم‌الاجراشدن این قانون نیز، جذب افراد مجرد به عضویت هیات علمی در تمامی دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی و پژوهشی دولتی و غیردولتی و معلمان مدارس در مقاطع مختلف تحصیلی، ممنوع اعلام شده است، این در حالیست که به گفته یک جامعه شناس تصویب چنین ماده‌ای نه تنها موجب تشویق خانواده‌ها به فرزند آوری نمی‌شود؛ بلکه آثار سوء اجتماعی به ویژه برای دختران و زنان در پی دارد.
دکتر امیرمحمود حریرچی در گفت‌وگو با خبرنگار«زنان» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، افزود: مواد مربوط به در اولویت قرار دادن مردان در طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده نوعی تبعیض جنسیتی است. در کشورهای مختلف در زمینه افزایش سلامت زنان تلاش می‌شود، چرا که آنان در معرض آسیب‌های مختلف روحی، روانی و جسمی هستند و ما در ایران با پرداختن به چنین طرح‌هایی به زنان از نظر اجتماعی نیز آسیب وارد می‌کنیم.
این جامعه‌شناس تاکید کرد: اجرای طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده نه تنها موجب تشویق مردم به فرزند آوری نمی‌شود؛ بلکه نتیجه معکوس می‌دهد و باید آزمون و خطا کنیم تا این قانون اصلاح شود.
وی با بیان اینکه برای وضع قانون باید با مردم مشورت شود، اظهار کرد: لازم است به طور دقیق پژوهش‌هایی در زمینه علل بی‌میلی مردم به فرزندآوری انجام شود و از سوی دیگرنیز با وضع قوانینی مانند طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده، شایسته سالاری حکمفرما نمی‌شود..
حریرچی تاکید کرد: کارفرمایان ترجیح می‌دهند افراد مجرد را استخدام کنند؛ چرا که آنان وقت بیشتری برای کار خود صرف کرده و بهتر می‌توانند کار کنند؛ اما مردان متاهل به شغل اداری خود به عنوان شغل دوم یا سوم نگاه می‌کنند چراکه منبع اصلی درآمد آنان نیست.
وی با طرح این سوال که آیا دولت با در اولویت قرار دادن استخدام زنان دارای فرزند در مقایسه با زنان بدون فرزند و دختران تسهیلاتی برای نگهداری از بچه‌هایشان در اختیار این افراد قرار می‌دهد؟ گفت: در حال حاضر رقم ناچیزی به عنوان حق عائله مندی پرداخت می‌شود. از سوی دیگر در اولویت قرار دادن زنان متاهل دارای فرزند برای اشتغال در مقایسه با زنان فاقد فرزند و دختران مستلزم در اختیار قرار دادن امکانات لازم برای نگهداری فرزندانشان است.
این جامعه شناس افزود: در حال حاضر از نظر علمی ثابت شده که حداقل سنی که کودک باید به مهدکودک سپرده شود 3 سالگی است؛ البته لازم است همه کودکان به منظور اجتماعی شدن به مهدکودک بروند. در این شرایط آیا دولت حاضر است به مادران یارانه قابل توجهی پرداخت کند تا آنان بتوانند کودکان خود را به مهدکودک‌های مناسب بسپارند؟
حریرچی در ادامه گفت: با وضع قوانینی مانند «طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده» فرصت‌های انتخاب شغل را برای افراد به حداقل می‌رسانیم در این شرایط آمار بیکاری بالا می‌رود و اصل ضرورت شایسته سالاری نقض می‌شود.
وی با اشاره به قبول شدگان دانشگاه‌ها، اظهار کرد: بر اساس این طرح، مردان متاهل دارای فرزند و مردان متاهل فاقد فرزند در اولویت استخدام قرار می‌گیرند؛ این در حالیست که بیشتر ورودی دانشگاه‌های کشور را در تمام مقاطع تحصیلی دختران تشکیل می‌دهند، از سوی دیگر تجربه ثابت کرده که زنان و دختران مسئولیت‌های محوله را با حوصله، دقت و وسواس بیشتری انجام می‌دهند و از سلامت کاری بالاتری برخوردار هستند.
این جامعه‌شناس با بیان اینکه به منظور تشویق مردم به افزایش فرزند آوری باید هزینه شود به تحقیقات متعددی دردانشگاه‌ها در زمینه علل کاهش تمایل مردم به فرزند آوری اشاره کرد و گفت: لازم است به منظور تدوین قوانین و مقررات به این تحقیقات توجه شود؛ چرا که بدون انجام کار کارشناسی، وضع قوانین نتیجه معکوس در پی دارد. در حال حاضر بر اساس یکی از تحقیقات دانشگاهی حتی در شهرهایی مانند اسلامشهر نیز اولویت خانواده‌ها داشتن فرزند پسر نیست این در حالیست که با وضع قوانینی مانند طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده، پسران در اولویت استخدام قرار می‌گیرند.
وی با بیان اینکه اجرای چنین طرح‌هایی در دراز مدت باعث مهاجرت دختران و زنان نخبه از کشور می شود، اظهار کرد: چنین طرحی در صورت تصویب به سرعت با شکست مواجه می‌شوند و به نظر نمی‌آید که به مدت طولانی به اجرا در بیاید.
حریرچی در پایان تصریح کرد: مواد مربوط به در اولویت قرار دادن مردان در طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده بر خلاف قانون اساسی است چراکه انتخاب شغل یک حق است ولی با تدوین و تصویب چنین قوانینی این حق از زنان متاهل فاقد فرزند و دختران گرفته می‌شود.
انتهای پیام
نظرات