بیماری‌های مقاربتی یا STI ممکن است توسط ویروس، باکتری یا انگل ایجاد شوند. این میکروارگانیسم‌ها می‌توانند داخل بدن شوند و پوست، مخاط، واژن، مقعد، مجرای ادرار، دهانه رحم، چشم، دهان و حلق را آلوده کنند.

به گزارش سرویس «سلامت» ایسنا، زنان بیشتر از مردان به بیماری‌های آمیزشی مبتلا می‌شوند. تشخیص بیماری‌های مسری آمیزشی در زنان مشکل‌تر است، زیرا عفونت اولیه ممکن است بدون علامت باشد و به عوارض بعدی مانند بیماری‌های التهابی لگن، ناباروری، مرگ و میر و سرطان دهانه سرویکس منجر شود.

عمده‌ترین راه‌های انتقال بیماری‌های آمیزشی عبارتند از:

1- تماس جنسی با فرد آلوده

2- از راه مادر آلوده به کودک

3-استفاده از سوزن مشترک در معتادان

برابر گزارش‌های سازمان سلامت جهانی، بیماری‌های آمیزشی در دنیا و در کشور ما رو به افزایش هستند و با توجه به مسری بودن، عوارض ناشی از درمان نکردن، مراجعه نکردن بیمار برای تشخیص و درمان ناقص این بیماری‌ها در مراحل اولیه، ممکن است به عوارض بعدی، مانند سرطان‌ دستگاه‌های تولیدمثل و کبد، ناباروری، سقط جنین، حاملگی خارج رحمی، ناهنجاری‌های مادرزادی، کوری و مرگ نوزاد، عفونت‌های نوزادان و شیرخواران، پیامدهای روانی و اجتماعی و حتی مرگ منجر شوند.

انواع بیماری‌های آمیزشی شایع که از راه ارتباط جنسی منتقل می‌شوند، عبارتند از:

سیفلیس، سوزاک، گرانولوم کشاله ران، شانکروئید، لنفوگرانولوم ونروم، زگیل تناسلی، تبخال تناسلی، تریکوموناز، عفونت‌های باکتریایی واژن، مانند عفونت کلامیدیا و مایکوپلاسما و ویروس هپاتیت B و C و ایدز.

سوزاک: (Gonorrhea)

علت ایجاد این بیماری یک باکتری به نام گنوکوک است. این بیماری به علت ایجاد سوزش شدید در مجرای ادراری مردان به این نام مشهور شده است. این بیماری در زنان اغلب بدون علامت است.

در مردان، ترشحات غلیظ و چرکی از مجرا به همراه سوزش و احساس ناخوشی در مجرای ادراری نشانه‌های بارز این بیماری هستند که معمولا 14-1 روز پس از تماس جنسی با فرد آلوده ایجاد می‌شوند. این بیماری با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.

در صورت عدم درمان، عوارض این بیماری عبارتند از:

عفونت بیضه‌ها، تنگی مجرای ادراری مردان، عفونت‌ لوله‌های رحمی و تخمدان‌ها در زنان و ناباروری، عفونت چشمی نوزاد متولد از مادر مبتلا.

عفونت کلامیدیا: (Ghlamydia Trachomatis)

کلامیدیا نوعی باکتری است و از شایع‌ترین علل بیماری‌های آمیزشی عفونی محسوب می‌شود. اغلب بیماران مذکر یا مونث بی‌علامت هستند و می‌توان عفونت کلامیدیایی را یک بیماری خاموش دانست.

حدود نیمی از مردان مبتلا به عفونت کلامیدیایی نشانه‌های ادراری مانند سوزش و تکرار ادرار و خروج ترشحات شفاف و بی‌رنگ از مجرا دارند. در برخی موارد عفونت کلامیدیا با سوزاک همراه است و همراه این بیماری سوزاک نیز باید درمان شود. در زنان، این عفونت می‌تواند موجب عفونت شدید لوله‌های رحمی و در نهایت،‌ ناباروری شود.

تبخال تناسلی: (Genital Herpes)

عامل ایجاد کننده آن یک نوع ویروس به نام هرپس ویروس یا ویروس تبخال است. انتقال آن بسیار سریع است و حتی پس از تماس جنسی با افراد بی‌علامت ولی آلوده انتقال صورت می‌گیرد.

علامت این بیماری بروز تاول‌های ریز آبدار پوستی دردناک در کنار هم است که سوزش و خارش دارند. این تاول‌ها در ناحیه تناسلی و گاهی داخل یا لبه خروجی مجرای ادراری دیده می‌شوند و ممکن است باعث سوزش هنگام ادرار کردن شوند. بیماری می‌تواند در بدن شخص مبتلا باقی بماند و باعث آلودگی شریک جنسی شود. در صورت ابتلای مادر در دوران بارداری، این بیماری می‌تواند به آلودگی نوزاد منجر شود.

زگیل تناسلی: (Genital Wart)

عامل آن ویروسی است که از طریق تماس جنسی منتقل و به صورت برجستگی گوشتی قارچی شکل در ناحیه تناسلی ظاهر می‌شود. ویروس قادر است در بدن شخص باقی بماند و وی را مستعد ابتلا به سرطان دهانه رحم کند.

سیفلیس: (Syphilis)

سیفلیس (زخم بدون درد ناحیه تناسلی) یکی از چهار بیماری اولیه آمیزشی است که شیوع آن نسبت به گذشته بسیار کاهش یافته است. علامت آن به صورت زخم بدون درد برجسته در پوست ناحیه تناسلی و کشاله ران است که معمولا چند هفته پس از ارتباط زناشویی دیده می‌شود.

در صورت عدم درمان می‌تواند عواقبی جبران‌ناپذیر به همراه داشته باشد (مانند نشانه‌های منتشر پوستی، عفونت مغزی و تشنج، عفونت‌ دریچه‌های قلبی، فلج اندام‌ها، آسیب‌ بینایی و ...)

شانکروئید: (Chancroid)

شانکروئید (زخم دردناک ناحیه تناسلی) عفونت ناشی از باکتری است که در ناحیه تناسلی به صورت دردناک همراه با ترشحات چرکی زرد رنگ از بستر زخم بروز می‌کند. معمولا در این بیماری غدد لنفاوی کشاله ران همان طرف بزرگ و دردناک می‌شوند.

درمان دارویی باعث بهبودی کامل این بیماری می‌شود.

چگونه می‌توان از ابتلا به بیماری‌های آمیزشی جلوگیری کرد؟

بهترین راه پیشگیری از این بیماری‌ها پایبندی به اصول اخلاقی و پرهیز از روابط جنسی مشکوک و پرخطر است.

نشانه‌های هشداردهنده:

- ترشحات غیرعادی از مجرای تناسلی در زنان

- هر گونه ترشح از آلت تناسلی در مردان

- هر گونه زخم یا ضایعه تناسلی که خود به خود ایجاد شده باشد

- هر گونه تورم بیضه

- برآمدگی جدید در کشاله ران،‌ دوطرفه یا یک طرفه

- درد قسمت تحتانی شکم به همراه حداقل یکی از علایم پیشین تورم، قرمزی و ترشح چشم در نوزادان

چگونه می‌توان این بیماری‌ها را تشخیص داد؟

راه تشخیص این بیماری‌ها معاینه توسط پزشک، آزمایش ترشحات و در صورت لزوم آزمایش خون و ادرار است.

اقدامات بهداشتی و پیشگیری:

افزون بر پایبندی به اصول اخلاقی و وفاداری به خانواده، توجه به نکات زیر برای پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی الزامی است:

- از ابتدای ازدواج باید به فکر پیشگیری از عفونت‌های انتقال‌ یابنده از راه جنسی و بیماری‌های مقاربتی بود، زیرا متاسفانه به علت عدم رعایت بهداشت از سوی زوجین، تعداد بسیاری از زنان به آن مبتلا می‌شوند.

- مقاربت یک عامل مستعد کننده مهم در ابتلا به عفونت‌های تناسلی است.

- بیماری‌های مقاربتی و عفونت در زنان عاملی مهم در نازایی محسوب می‌شود.

- حاملگی و زایمان یک عامل مستعد کننده برای ابتلا به عفونت است، به ویژه اگر زایمان در شرایط غیربهداشتی انجام شده باشد.

- قرص‌های ضدبارداری دهانه رحم را در مقابل میکروب‌ها نفوذناپذیر می‌کند، در نتیجه، عاملی مهم در پیشگیری از عفونت‌ محسوب می‌شوند.

- بهترین روش پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی استفاده از کاندوم است.

- در بیماری‌های مقاربتی، درمان همسر بیمار، حتی اگر بدون علامت باشد، الزامی است و بنابراین، طرفین باید دوره درمان را کامل کنند.

پنج نکته کلیدی در رابطه با STI در جهان:

STI در میان زنان و مردان در هر سطح اقتصادی و تحصیلی وجود دارد و بیشتر در بین افراد زیر 25 سال دیده می‌شود. تقریبا دو سوم موارد STI در جمعیت جوان زیر 25 سال اتفاق می‌افتد.

انتهای پیام