معاون امور اجتماعی بهزیستی چهارمحال و بختیاری گفت: طبق آمار بدست آمده، در سال 1391 میزان کودک‌آزاری در استان 1.26 درصد نسبت به قبل افزایش یافته است.

جواد نجفی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه چهارمحال وبختیاری- افزود: به هرگونه فعل یا ترک فعلی که باعث آزار روحی و جسمی و ایجاد آثار ماندگار در وجود یک کودک شود، کودک‌آزاری گفته می‌شود که ممکن است برخی از این آثار مخفی باشد.

وی با بیان اینکه کودک‌آزاری معنایی وسیع‌تر از فرزندآزاری دارد، تصریح کرد: کودک‌آزاری شامل هرگونه اذیت و آزار جسمانی، روانی، عاطفی و جنسی یک کودک توسط والدین و اشخاصی است که سرپرستی کودک را به عهده دارند، اما فرزندآزاری صرفا آزار و اذیت به شکل‌های مختلف توسط والدین است.

نجفی بیشترین کودک‌آزاری استان را بین سنین 10 تا 14 سال دانست و افزود: اکثر والدین یا سرپرستان این کودکان یا از لحاظ شخصیتی و روان‌شناختی، تعادل اخلاقی نداشته یا از وظایف پدر و مادر در قبال فرزندان خود اطلاع کافی ندارند همچنین می‌توان گفت هنوز به بلوغ فکری لازم نرسیده‌اند که فرزندان چه جایگاه خانوادگی یا اجتماعی دارند.

وی با اشاره به منشاء کودک‌آزاری توسط افراد خاطرنشان کرد: منشاء این پدیده بیش از همه از یک سو فرهنگی و از سوی دیگر شخصیتی است به طوری که از یک طرف با شخصیت والدین یا سرپرستان کودک‌آزار ارتباط می‌یابد و از طرفی دیگر محصول فرهنگی است که بر جامعه ما غلبه دارد.

نجفی با بیان اینکه مرکز مداخله در بحران‌های اجتماعی، این کودکان را شناسایی و امداد می‌کند، افزود: این مرکز تحت پوشش بهزیستی، متشکل از یک روانشناس، مددکاراجتماعی و مشاور حقوقی است که مشکلات این کودکان را بررسی کرده و برای مدتی کودک را از خانواده جدا می‌کند، همچنین اگر احساس شد خانواده صلاحیت مجدد نگهداری فرزند خود را دارد، کودک با رأی قاضی به خانواده برگردانده می‌شود وگرنه کودک را به مرکز شبه خانواده می‌برند.

به گفته وی، کودک‌آزاری یک جرم محسوب می‌شود، این در حالی است که بیشترین علت کودک‌آزاری و طلاق در استان اعتیاد والدین است.

نجفی با اشاره به تاثیر کودک‌آزاری در سنین بزرگسالی فرزندان خاطرنشان کرد: این کودکان در آینده جوانانی دچار اختلال در عزت‌نفس می‌شوند، همچنین بدون تردید قالب این کودکان در بزرگسالی مستعد انجام برخوردهایی هستند که در زمان کودکی متحمل شده‌اند.

وی ادامه داد: این کودکان در آینده دچار اختلالاتی چون بدبینی، سوء ظن، اعتیاد و غیره می‌شوند، این افراد به سادگی هرچه تمام‌تر به بزهکاری روی آورده و گره‌های روانی دوران کودکی خود را در این دوره بیرون می‌ریزند و فجایع انسانی خلق می‌کنند.

انتهای پیام