پژوهش جدید یک تیم بین‌المللی از دانشمندان مدعی شده که یک جهان موازی از حیات در زیر کف اقیانوسهای زمین وجود داشته که می‌تواند در جست‌وجو برای حیات در سیارات دیگر کمک کند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این دانشمندان موفق به کشف شواهدی از موجودات ریز ساکن سنگ بازالت کف اقیانوس آرام شده‌اند که با 2.5 کیلومتر آب و صدها متر رسوب پوشیده شده است.

نتایج این پژوهش که در مجله ساینس منتشر شده،‌ به نمایش شواهدی از یک اکوسیستم گسترده پرداخته که شخصیتهای آن کاملا متفاوت از موجوداتی است که پیش از این بررسی شده‌اند.

نمونه‌های هسته بدست آمده از کف دریا در نزدیکی سواحل آمریکا حاوی نشانه‌هایی از ریزموجوداتی است که در فقدان کامل نور زندگی کرده و کاملا از جهان بالای سر خود جدا هستند.

تا پیش از این تصور می‌شد که نور خورشید یک پیش‌نیاز برای حیات زمین است. موجودات فتوسنتزی از نور خورشید برای تبدیل دی‌اکسید کربن به مواد آلی استفاده می‌کنند که پایه زنجیره غذایی زمین را بوجود می‌آورند.

اما حیات در مواد سنگهای مخلخل در پوسته اقیانوسی کاملا متفاوت است. انرژی که نیروی هدایتگر حیات بوده، از فرآیندهای زمین‌شیمی بدست می‌آید.

به گفته دانشمندان، رگهای کوچکی در پوسته اقیانوسی بازالتی وجود داشته که آب از میان آنها جریان دارد. آب احتمالا با ترکیبات کاهش یافته آهن مانند اولیوین در بازالت واکنش نشان داده و هیدروژن آزاد می‌کند. ریزموجودات از این هیدروژن به عنوان منبع انرژی برای تبدیل دی‌اکسید کربن به مواد آلی استفاده می‌کنند.

تاکنون شواهد موجود برای حیات در پوسته اقیانوسی بر اساس نشانه‌های شیمیایی و بافتی در سنگها بود و این اولین بار است که یک شاهد مستقیم شناسایی شده است.

پوسته اقیانوسی 60 درصد سطح زمین را پوشانده است. با نظر گرفتن این میزان،‌ بزرگترین اکوسیستم زمین در آن وجود دارد.

از دهه 1970 دانشمندان اکوسیستمهای محلی مانند چشمه‌های آب گرم را شناسایی کرده‌اند که از انرژی شیمیایی برخوردارند. این چشمه‌ها معمولا در لبه‌های صفحات قاره‌ای قرار داشته که پوسته جدید اقیانوسی با آب دریا ملاقات می‌کند. اما قسمت اعظم پوسته اقیانوسی در زیر لایه های گل مدفون بوده و در فاصله صدها هزار کیلومتری از مناطق فعال زمین‌شناسی در لبه‌های صفحات قاره‌ای قرار دارند که تاکنون شاهدی از وجود حیات در آنها دیده نشده بود.

به گفته محققان، اگرچه این اکوسیستم بزرگ احتمالا بیشتر مبتنی بر هیدروژن هستند، چندین شکل مختلف حیات در این محیط یافت شده است. موجودات اکسید کننده هیدروژن مواد آلی را تولید می‌کنند که پایه ریزموجودات دیگر را در بازالت تشکیل می‌دهند.

برخی از موجودات انرژی خود را با تولید متان یا بازتولید سولفات بدست می‌آورند در حالیکه سایرین انرژی مورد نیاز خود را با تجزیه کربن آلی به شیوه تخمیر می‌گیرند.

انتهای پیام