هفت ماه پس از فرود کاوشگر «کنجکاوی» بر روی سطح مریخ جهت بررسی امکان وجود عناصر حیات مشابه زمین در این سیاره، دانشمندان از کشف نشانههایی از حیات در گذشته سیاره سرخ خبر دادهاند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دانشمندان در یک کنفرانس تلفنی در مقر ناسا در واشنگتن اعلام کردند، بررسی نمونههای پودر شده حاصل از حفاری درون یک سنگ باستانی در دهانه گیل که به تصور دانشمندان زمانی از آب برخوردار بوده، نشانگر رگههایی از رس، سولفات و دیگر مواد معدنی است که میتواند از وجود حیات در گذشته این سیاره خبر دهد.
به گفته جان گروتزینگر، دانشمند ارشد کنجکاوی، آبی که زمانی در این منطقه موسوم به خلیج یلونایف جریان داشته، احتمالا قابل نوشیدن بوده است.
این بررسی از تائید این مواد آلی که برای بیشتر حیاتهای زمینی ضروری بوده، خودداری کرده است. اما با 17 ماه باقی مانده از ماموریت اصلی این مریخنورد، دانشمندان انتظار دارند بتوانند پاسخ صریحتری را پیدا کنند.
عملیات علمی کنجکاوی در حال حاضر به دلیل یک اشکال رایانهای معلق شده و انتظار میرود در هفته جاری دوباره آغاز به کار کند.
سیاره مریخ در حال حاضر یا گذشته، از حیات برخوردار باشد یا نباشد، باید بألاخره در یک زمان حداقل از ترکیبات آلی منتقل شده توسط دنبالهدارها و سیارکها به سطح آن برخوردار شده باشد. این در حالیست که به گفته دانشمندان، شناسایی مناطقی که ممکن است مواد آلی در آنها وجود داشته باشد، بسیار سختتر از کشف طاقچههای محیطی و شیمی مورد نیاز برای پشتیبانی از حیات است.
در ماه مه، پس از یک ماه اختلال در ارتباطات رادیویی بدلیل موقعیت زمین و ماه، دانشمندان قصد دارند یک سوراخ دیگر را در سنگ دهانه گیل برای بررسی ترکیبات آلی حفر کنند.
به گفته دانشمندان، اگر مواد آلی در این سنگ وجود داشته باشد، در آن محفوظ خواهد ماند اما حتی در صورت فقدان شواهد مورد نیاز در این سنگ نیز باعث رد شدن برخورداری خلیج یلونایف از قابلیت امکان حیات نخواهد شد.
بررسیهای کاوشگر کنجکاوی نشان داده که سنگ دهانه گیل از دیاکسید کربن، اکسیژم، فسفر، سولفور و نیتروژن برخوردار است.
دیاکسید کربن یکی از عناصر مهم برای حیات بوده که اکنون در نمونه سنگ مریخ شناسایی شده است.
کاوشگر 2.5 میلیارد دلاری کنجکاوی در ماه اوت برای یک ماموریت دو ساله به منظور کشف نشانههای حیات احتمالی در گذشته یا حال مریخ طی یک فرود رکوردشکن در دهانه گیل سیاره سرخ جای گرفت.
این منطقه به دلیل یک کوه با ارتفاع پنج کیلومتری از رسوب موسوم به کوه شارپ برای این ماموریت انتخاب شد اما پس از فرود، دانشمندان تصمیم گرفتند که این کاوشگر ابتدا منطقه خلیج یلونایف را که در خلاف جهت مسیر این کوه قرار داشت، بررسی کند.
مشاهدات مدارگردهای مریخ، سه گونه زمین را در این خلیج به اضافه ارتفاع کم نمایش دادهاند که همگی آنها، نشان از امکان جریان داشتن آب و جمع شدن آن در سطح دارند.
این حدس با اولین بررسی ماده بدست آمده از درون یک تخته سنگ بستر باستانی موسوم به «جان کلین» تائید شد. جان کلینز، نام مدیر عملیات بود که در سال 2011 درگذشت.
دانشمندان سن این سنگ و چگونگی شکلگیری آن را نمیدانند اما به ظن آنها این سنگ حداقل سه میلیارد سال داشته و زمان کافی را در آب غیر اسیدی و با نمک کم برای شکلگیری رس و مواد معدنی دیگر گذرانده است.
انتهای پیام
نظرات