مرتضی محصص پیش از بازی تیم ملی فوتبال ایران برابر ازبکستان به ویتنام سفر کرد و نزدیک به یکماه و نیم ایران نبود، با وجود آن که مسوولیت ریاست کمیته فنی فدراسیون را هم برعهده داشت اما هیچ اظهارنظری درباره عملکرد تیم ملی و کارلوس کیروش در این مدت نداشت و طبیعتا کمیته فنی هم جلسهای تشکیل نداد!
او اکنون به ایران برگشته و سه روز پیش جلسهای را هم با علی کفاشیان برگزار کرد که مقرر شد کمیته فنی جلساتش را آغاز کند.
این کارشناس فوتبال در گفتوگویی تفصیلی با خبرنگار ایسنا به سوالاتی درباره علل غیبتش، تشکیل نشدن کمیته فنی، برنامههای آینده، شرایط تیم ملی، عملکرد کارلوس کیروش و ... پاسخ داد که مشروح آن در زیر میآید:
* دلیل غیبت طولانیمدت شما چه بود، تا جایی که کفاشیان هم ظاهرا از شما خبری نداشت؟
من برای برگزاری یک کلاس مربیگری به ویتنام رفته بودم و وضعیت هوای این کشور به گونهای بود که کارم طول کشید و نهایتا یکوماه نیم از ایران دور شدم.
* دیدگاهتان نسبت به وضعیت تیم ملی و آیندهاش در رقابتهای انتخابی جام جهانی چیست؟
یادم میآید 8 سال پیش یوفا کلاس مربیگری سطح بالایی را در یونان برگزار کرد که بنده از سوی AFC در آن دوره شرکت کردم؛ مربیان اروپایی زیادی آمدند، آن زمان بابی رابسون زنده بود و به عنوان مهمان در یکی از جلسات حاضر شد و گفتههای سادهای را بیان کرد که به دل مینشست. رابسون که تیم ملی انگلیس با هدایت او در جامهای جهانی 1986 و 1990 وضعیت خوبی داشت، در آن کلاسها درباره تیمهای ملی بر مثبت فکر کردن تاکید زیادی میکرد و اعتقاد داشت داشتن تفکر مثبت نسبت به وضعیت تیم ملی تاثیرزیادی در روند روبه رشد آن دارد. میخواهم از بیان این موضوع برای پاسخ دادن به سوال شما استفاده کنم.
من به آینده تیم ملی مثبت فکر میکنم و با تجربهای که دارم اصلا نگران تیم ملی نیستم. شاید نگران سرعت رشد کیفی فوتبال و تیم ملی باشم اما معتقدم ایران شایستگی حضور در جام جهانی 2014 را دارد. یکی از دلایلی که برای این ادعا میآورم، نحوه حضور ما در تورنمنت غرب آسیا بود که نخواستیم به هر قیمتی برنده باشیم و نشدیم. قهرمانی در این بازیها تنها میتوانست آرامش مقطعی به تیم ملی منتقل کرده و به نوعی یک قرص آرامبخش برای بازیکنان بود.
* بازیهای غرب آسیا برای ما چه دستاوردهایی داشت؟
تیم ملی ما به بازیهای غرب آسیا رفت که باید پرسید هدفمان از این حضور چه بود؟ قهرمانی در این بازیها بد نیست اما مهمتر آزمایش بازیکنان جوانی بود که امکان استفاده از آنها در تیم ملی برای بازیهای خرداد وجود داشت؛ برای این موضوع تاکید میکنم ارزیابی بازیکنانی که میتوانند برای تیم ایران در سه بازی حساس خردادماه به میدان بروند نه هر بازیکن جوان آیندهداری.
کارلوس کیروش به دنبال این هدف بود و وقتی در دو بازی اول روی نیمکت ننشست و عملکرد بازیکنان را از بالا تماشا کرد هم به ما میفهماند هدف اول او در این مسابقات، نتیجه گرفتن نیست. به کیروش انتقاد میکنند که چرا در تیم ملی جوانگرایی نمیکند، اما باید از آنها پرسید که جوانگرایی با چه معیاری؟ مسابقات داخلی ما قابل احترام است و انصافا نسبت به سالهای گذشته پیشرفت هم داشته اما بازیهای بینالمللی قطعا اهمیت و کیفیت بیشتری دارد. هرچند تیم ما در این بازیها کاملا جوان نبود و از چند بازیکن حدود 30 سال استفاده میکرد اما نفراتی مثل یعقوب کریمی بودند که به خوبی امتحان شدند. به نظرم بازیکنی چون او میتواند سرمایه خوبی برای جناح چپ تیم ملی باشد که ضمنا نشان میدهد درها به روی این تیم باز است.
* ایران که نبودید، در این مدت ارتباطی با کیروش برقرار کردید؟
در این مدت با کادر فنی تیم ملی بیارتباط نبودم؛ ما از طریق ارسال ایمیل با هم درتماس بودیم. آن طور نبود که من برای یکماه و نیم بگذارم بروم! الان هم منتظر هستیم تا کیروش از تعطیلات سال نو میلادی برگردد و جلسهای را با او برگزار کنیم. چند روز پیش هم با کفاشیان صحبت کردم. کیروش باید نظرهای ما را در کمیته فنی بشنود و قطعا اگر بتوانیم به او و تیم کشورمان کمک میکنیم.
* چقدر به موفقیت تیم ملی در بازیهای حساس خردادماه اعتقاد دارید؟
اینکه پیشبینی کنم تیم ملی چه نتایجی را در بازیهای خردادماه بدست آورد، از عهده من خارج است، چون پیشگویی کار من نیست اما در عین حال معتقدم ما در خرداد بهتر از قبل بازی خواهیم کرد. پیروزی ایران در اولین مسابقه که مقابل قطر در دوحه خواهد بود، اهمیت زیادی دارد.
* باخت تیم ملی به ازبکستان که قابل دفاع نبود تا جایی که بعد از آن عمده کارشناسان و مربیان شانس زیادی را برای راهیابی به جام جهانی قایل نبودند و البته عدهای هم خلاف این نظر را داشتند؛ شما چه نظری در این باره دارید؟
بعد از باخت تیم ملی مقابل ازبکستان مصاحبههای زیادی انجام شد که فکر میکنم رکورد تعداد مصاحبه بعد از یک مسابقه در تاریخ فوتبال ایران شکسته شد. شاید تنها کسی که حرف نزد فقط من بودم! اما الان یک سوال از منتقدان دارم، چرا مرتضی محصص که نظرش را میدهد، درباره تاکتیک تیم ملی در آن بازی یا گلی که خورد صحبت نمیکند؟! چرا درباره نوع بازی حریف یا ضعف تیم ما روی ضربات ایستگاهی حرفی زده نشد؟! چرا در مصاحبهها فقط بازیکنان، کادر فنی و وضعیت ورزشی مملکت را زیر سوال بردیم؟ باور کنید فوتبال ایران با این نوع انتقادها به هیچ جایی نمیرسد!
* از نظر شما مقابل ازبکستان خوب بودیم؟
آنچه که در بازی با ازبکستان من را ناراحت کرد، این بود که میتوانستیم فرصتهای گلزنی بیشتری خلق کنیم. چنین شرایطی باید در بازیهای بعدی بوجود آید و این مشکل حل شود. با افزایش موقعیتها، میزان درصد گلزنی هم بالا میرود، چون با داشتن 2 موقعیت گل که نمیتوانیم انتظار پیروزی داشته باشیم. ببینید زمان 5 تا 10 دقیقهای بعد از دریافت گل، اهمیت بسیار زیادی دارد؛ لحظات فوقالعاده حساس است که مطمئنم نبود کیروش کنار زمین تاثیرگذار بود. همه میتوانستند ایراد بگیرند اما چیزی تغییر نمیکند چون فوتبال این چیزها نیست. باید تجزیه و تحلیل میشد که چرا آن گل را دریافت کردیم. واقعا آن گل جای مطالعه کردن داشت. یا حتی گلی که جواد نکونام به کرهجنوبی زد هم همینطور است. من ندیدم کسی روی ضعف دیوار دفاعی صحبت کند؛ مثلا هنگامی که حریف قصد زدن ضربه دارد، نفراتی که در دیوار دفاعی میایستند، یارگیریها در تیر یک و دو، هماهنگی قدی با بازیکنان حریف، ارتباطهای کلامی ملیپوشان با هم و... اهمیت زیادی دارد. چیزی که کیروش قبل از بازی با لبنان، کره جنوبی و ازبکستان روی آن با بازیکنان تمرین کرد.
اگر شک دارید، از ملیپوشان بپرسید؛ اگر کسی منکر صحبتهای من است و میگوید محصص داستان تعریف کرده، با بازیکنانی که در تمرینها بودند تماس بگیرد و واقعیت را از آنها بپرسد. متاسفانه بسیاری از منتقدین به این موارد نمیپردازند و فقط میگویند فلانی مربی خوبی نیست. فلان مربی را بگذاریم بهتر است! خب آدمهای عادی که ساندویچ و نوشابه میفروشند هم میتوانند این طوری نقد کنند!
* اینها پاسخ به منتقدان کیروش است؟
کیروش یکی از بهترین مربیان دنیاست. او نه فامیل من است، نه من با او کار میکنم. حتی موقعیتهای کاری ما هم به یکدیگر خیلی ارتباط پیدا نمیکند. کیروش سابقه حضور در دو دوره جام جهانی جوانان را دارد و در جام جهانی بزرگسالان گذشته هم با تیم ملی پرتغال حاضر بود. او در تیمهایی چون منچستر یونایتد، رئال مادرید و... کار کرده و قطعا مطالبی دارد که فوتبال ما و مربیان ما بتوانند از او استفاده کنند. اما متاسفانه ما با عینک بدبینی با او برخورد میکنیم. نسبت به او منفینگر شدهایم. کدام مربی تا الان شکست نخورده است. معتقدم اگر بتوانیم همچنان با او کار کنیم و شرایطی به وجود آوریم که کیروش چندین سال دیگر هم در فوتبال ما باشد، نتایج مفیدی خواهیم گرفت. او آدم حرفهای است و باید از نظراتش استفاده کنیم. الان زمان انگیزه دادن و امید دادن به کیروش است. نباید با او احساسی برخورد کنیم. کیروش میتواند تیم ایران را به جام جهانی ببرد.
* پس انتقادات خیلی از کارشناسان و مربیان را رد میکنید؟
من قصد بیاحترامی به کسی را ندارم و تا الان هیچوقت به کسی حمله نکردم. شخصا علاقمندم بیشتر تجزیه و تحلیل کنم؛ از بیان مسایل شخصی خوشم نمیآید؛ سادهگویی که کارشناسی نیست. نقد و کارشناسی یک کار تخصصی است و از اهل فن انتظار میرود نگاه تخصصی به مشکلات داشته باشند. ممکن است خیلیها از روی دلسوزی بعضی حرفها را بزنند اما الان زمان برای تیم ملی بسیار مهم است چون تا رسیدن به جام جهانی چند گام بیشتر نداریم و واقعا شانس ما کم نیست و باید به فکر آینده باشیم. امکان برد و باخت برای هر تیم و هر مربی وجود دارد. آیا کسی تصور میکرد پرسپولیس با 6 گل ملوان را ببرد؟ اینها اتفاقات فوتبال است. فوتبال مانند یک فیلم، دارای صحنههای متفاوتی است. اینکه بازیکنان در کمترین زمان ممکن، بهترین تصمیم را بگیرند اهمیت زیادی دارد و طبیعتا وقتی انتظارها از یک تیم بالا میرود، تاثیر این تصمیمها هم بیشتر میشود.
** خب، عمده انتقادها و نظرات مربیان در قالب مصاحبههای زیادی که انجام شد هم بر پایه همین انتظار است.
ببینید سایتها و روزنامههای معتبر دنیا هم مانند رسانههای ما رفتار نمیکنند و این همه مصاحبه و مطلب از افراد مختلف درباره یک موضوع وجود ندارد. من میتوانستم هر روز در رسانهها مصاحبه کنم اما نکردم. متاسفانه در اینجا بیشتر منفی فکر میکنند؛ حتی در زندگی روزمره هم همین است؛ اینکه مثلا آیا فردا مدرسه تعطیل میشود؟ برف میبارد؟ نکند سرما بخوریم؟ سرما خوردیم باید چه کنیم؟ و... باور کنید دنیا اینجوری فکر نمیکند و ما هم با این شیوه تفکر، آیندهای نداریم!
** بعضی از منتقدین مشکلات ریشهای فوتبال ما را بیان کردند و حتی بعضی معتقد بودند رفتن به جام جهانی هم تاثیر زیادی در هموار کردن مسیر پیشرفت فوتبال ایران ندارد.
اتفاقا بر خلاف عدهای که میگویند رفتن به جام جهانی خیلی برای فوتبال ایران تفاوتی را ایجاد نمیکند، من معتقدم راهیابی به جام جهانی تاثیرهای شگرفی برای فوتبال مملکت داشته که به هیچ وسیله دیگری نمیتوان آن را به دست آورد. تصور کنید فوتبال ما به مدت یک ماه برای کل دنیا مطرح میشود، این باید از افتخارات ما باشد. پس چرا میگوییم رفتن یا نرفتن به جام جهانی فرقی نمیکند؟!
* یکی از انتقادهای وارد به تیم ملی، سبک بازی تیم است و خیلیها معتقدند تیم ایران زیبا بازی نمیکند و کی روش هنوز نتوانسته تغییری در نوع فوتبال ملیپوشان ایجاد کند. این انتقاد را وارد میدانید؟
هر مربی سبک و سیاق خودش را دارد. تیم ملی از زمان امیر قلعهنویی تا دوران افشین قطبی در هر دوره با یک سبک بازی میکرد و همواره انتقادهایی به سبک و نوع بازی تیم ملی وجود داشت. پشت همه آنها حرفهایی بود که میگفتند تیم ملی خوب بازی نمیکند، سبک نداریم و... اما الان معتقدم اگر زمان مناسبی را به کیروش بدهیم، او میتواند تغییراتی را در نوع بازی تیم ایران ایجاد کند. مردم ما بهترین فوتبالها را شب از تلویزیون میبینند و مقایسه میکنند اما بپذیریم که در کوتاه مدت نمیتوان به شرایط ایدهآل رسید. تاکید میکنم کیروش توانایی تغییر دادن سبک بازی تیم ایران را دارد اما متاسفانه مربیای که مرتب تحت فشار باشد، بعد از هر باخت صحبت از اخراج او به میان آید و حتی از جانشینش نام ببرند و... طبیعتا انگیزهاش را از دست میدهد. ما میتوانیم از کیروش سوال کنیم چرا سبک فوتبال تیم ما با فوتبال زیبا فاصله دارد، هرچند در عین حال باید توجه کنیم هر سبکی تعریف خود را دارد. باید اول مشخص کرد منظورمان از تاکتیک و یک سبک خوب برای بازی تیم ملی دقیقا چه شیوهای است؟ کیروش تلاشهای زیادی برای تیم ملی انجام داده و به خاطر اینکه بتواند بازیکنانش را در زمان بیشتری در اختیار بگیرد برای خودش دشمن زیاد کرده است. طبیعتا هدف او از داشتن زمان بیشتر، تغییر بازی تیم است چون در اردوهای کوتاه نمیتواند به آن برسد.
* یکی از انتقادهایی که شخصا به شما دارم تعطیل کردن کمیته فنی است! شما در مقطع حساس بازی تیم ملی مقابل ازبکستان، مدت زیادی را در ایران نبودند و این کمیته عملا تعطیل بود؛ در حالی که شاید بهتر بود حداقل در این مقطع زمانی حساس جلسه تشکیل دهید تا ضمن انتقال نقطهنظرات منتقدین به کیروش، از او درباره وضعیت تیم ملی پاسخ بخواهید.
یک مسئله بسیار مهم دیگر را هم باید روشن کنیم. اینکه کدام مربی حاضر است کسی در کارش دخالت کند؟ کار کمیته فنی فقط حمایت است. فدراسیون اگر کارلوس بیلاردو یا بزرگان دیگری در فوتبال دنیا را به ایران بیاورد، آنها نمیتوانند به کیروش بگویند با چه سیستمی بازی کند. کمیته فنی فقط میتواند در صورت باخت تیم ملی به ذکر دلایل آن از دیدگاه خودش بپردازد. کار ما این نیست که در چیدن ترکیب تیم ملی و سایر مسائل فنی دخالت کنیم. اما میتوانیم در قالب پرسیدن سوال انتقادهایی هم بعضا داشته باشیم، مثلا همین موضوع ضربه ایستگاهی.
من معتقد نیستم کارم بینقص است اتفاقا خیلی هم ایراد دارد. از خودم تعریف نمیکنم. من مدعی نیستم کارم کامل است. انتقادها را میپذیرم. اگر انتقادها ثابت کند که منطق پشت کارهایم نبوده، آنها را میپذیرم. چه در کمیته فنی و چه زمانی که در کمیته آموزش بودم همین رویه را داشتم. کمیته فنی کمیته پشتیبانی است و باید به کادر فنی انگیزه بدهد نه اینکه آنها را تخریب کند. هر مربی فلسفه و اصول کاری خودش را دارد و به آن پایبند است.
* چرا مخالف افزایش تعداد اعضای کمیته فنی و یا استفاده از کارشناسان دیگری چون امیر حاجرضایی و مجید جلالی در این کمیته هستید و ترجیح میدهید در کمیتهای که میخواهد بر اوضاع فوتبالی ملی ایران نظارت کند تنها خودتان به همراه فریدون معینی و هومن افاضلی حضور داشته باشید؟
این طور نیست که ما نخواهیم کسی به کمیته فنی بیاید اما فکر میکنید اگر 25 تا 30 نفر از اسمهای بزرگ فوتبال این مملکت را دور یک میز جمع کنیم و درباره تیم ملی بحث کنیم چه نتیجهی مفیدی از آن خارج میشود؟ امیر حاج رضایی استاد من است و احترام زیادی برای او قائلم. حداقل میتوانم با قاطعیت بگویم که ما دوستان خوبی برای هم هستیم. همچنین با مجید جلالی سابقه کار داشتیم و کنار همدیگر مدتی کار کردیم. هر دوی این افراد از بهترینهای فوتبال ما هستند که هر کدام تمایل به حضور در کمیته فنی داشته باشند در خدمتشان خواهیم بود اما یک مسئله را در نظر بگیرید و اینکه کمیتههای فنی در فوتبال کشورهای پیشرفته دنیا چون اسپانیا، ایتالیا، آلمان و... چه شرایطی دارند و از چند نفر تشکیل شدهاند؟
** اعضای جدیدی به کمیته فنی اضافه میکنید؟
مد نظرم بود که از وحید هاشمیان و محمد خاکپور در کمیته فنی فدراسیون استفاده کنم چون هر دو از افراد تحصیل کرده و نسل جوان فوتبال ما هستند. هاشمیان برای مربیگری در یکی از تیمهای آلمانی ایران را ترک کرد و اگر به ایران میآمد قطعا از او استفاده میکردم، کما اینکه با او صحبتی هم در این باره داشتم اما محمد خاکپور هم یکی از باشخصیتترین افراد فوتبال ماست، دلخوری از فدراسیون داشت که تاکنون قبول نکرده در کمیته فنی به ما کمک کند.
ما میخواهیم افراد کمیته را بیشتر کنیم اما اگر به بعضی از اشخاص نگفتیم به این دلیل بوده که درگیر باشگاههای دیگر بودهاند و فعالیتهای خاص خودشان را داشتند. اشخاصی هم وجود داشتند که مرتب علیه فدراسیون مصاحبه میکردند و حضورشان بدتر دردسر و حاشیه کمیته فنی را زیاد میکرد. به هر حال یکی، دو نفر دیگر به جمع من، هومن افاضلی و فریدون معینی در کمیته فنی اضافه میشوند و ما پیش از بازگشت کیروش جلسهای خواهیم داشت و در آن زمان هم با حضور خود او نشستی را برگزار میکنیم. 19 دی کمیته فنی جلسه مشترکی را با کمیته آموزش برگزار میکند. سرمربیهای تیمهای ملی هم عضو کمیته فنی هستند و ما از همه آنها دعوت میکنیم که در این جلسه حاضر شوند.
گفتوگو از خبرنگار ایسنا، فرهاد بهارفر
انتهای پیام
نظرات