وحید هاشمیان چند ماه پیش دوران درخشان فوتبالش را به پایان رساند و تابستان گذشته بود که اعلام کرد دیگر نمی‌خواهد به گلزنی ادامه دهد. او آن زمان پرسپولیس تهران را ترک کرد. برای بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ایران که در جام جهانی 2006 یکی از بازیکنان اصلی بود و در 187 مسابقه در بوندسلیگای آلمان 43 گل به ثمر رساند، پایان فوتبالش به معنای آغازی دوباره بود. هلی‌کوپتر لقبی که به دلیل پرش و قدرت سرزنی به او داده شده است، زمانی را برای استراحت صرف نمی‌کند.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مهاجم پیشین بایرن مونیخ در گفت‌وگو با پایگاه اینترنتی فدراسیون جهانی فوتبال درباره آغاز مربی‌گری‌اش و همچنین شانس ایرانی‌ها برای حضور در جام جهانی 2014 صحبت کرد.

در این گزارش آمده است: چالش تازه هاشمیان در لیگ فوتبال آماتور شمال آلمان آغاز شده است. هاشمیان 36 ساله می‌خواهد مربی فوتبال شود و چند هفته‌ای است که تجربه عملی لازم برای گرفتن مدرک مربی‌گری را به عنوان مربی در تیم هالستنبک رلینگن در لیگ دسته 5 آلمان آغاز کرده است.

هاشمیان با خانواده‌اش از ایران راهی هامبورگ شده است. این شهر بندری از مدت‌ها پیش به وطن دوم او تبدیل شده، درست پس از اینکه او برای هامبورگ توپ می‌زد. او قصد دارد از این شهر میلیونی چیزهایی بیاموزد. به تجربه عملی نیاز دارم تا مربی فوتبال شوم. بسیار خوشحال و راضی هستم که این امکان را در هالستنبک رلینگن یافته‌ام.

هاشمیان ابتدا باید با نقش یک مربی کنار بیاید. او اعتراف می‌کند گهگاه هوای فوتبال به سرش می‌زند بویژه وقت‌هایی که در میدان دستورهایی می‌دهد: بسیار سخت است که به یک باره فوتبال را کنار بگذاری و دیگر فعالیت نداشته باشی بویژه وقتی که مدتی طولانی را به عنوان فوتبالیست فعالیت کرده‌ای ولی من همیشه می‌دانستم که نمی‌توانم تمام عمرم را فوتبال بازی کنم. با این حال دوست دارم همچنان در این ورزش هیجان انگیز فعال باشم و مربی‌گری را فرصتی کامل برای این کار می‌بینم.

او به عنوان بازیکن باشگاه‌های زیادی را تجربه کرد و با مربیان بزرگ بی‌شماری که داشت، این فرصت را هم در اختیار داشت تا از آن‌ها به طور تجربی چیزهایی را بیاموزد. هاشمیان نگاهش را به بهترین‌ها دوخته است: مربیان بزرگی همچون فابیو کاپلو، اوتمار هیتسفلد، لوئیس فان خال یا بویژه یورگن کلوپ الگوهای من هستند. با این حال دوست ندارم از هیچ کس کپی‌برداری کنم بلکه همیشه می‌خواهم خودم باشم و سبک خودم را پیدا کنم.

هاشمیان هنوز مطمئن نیست آیا این سبک با شیوه احساسی و انگیزه دهنده کلوپ همخوانی دارد یا بیشتر شبیه کار آرام و خونسردانه ویسنته دل‌بوسکه است: فکر می‌کنم این به شرایط بستگی دارد و مهم آن است که بتوان ترکیب و تعادل درستی را یافت. در برخی فازها نباید بیش از اندازه آرام بود. در برخی مواقع دیگر هم نیاز نیست که بیش از اندازه از خود بیخود شد. با این حال هنوز هم باید یاد بگیرم و هر روز سخت کار کنم. درست از همین موضوع بسیار خوشحالم.

یک چیز برای هاشمیان که به تازگی پدر شده است بسیار روشن است: مربی بودن سراسر متفاوت از بازیکن بودن است. او می‌گوید: هر روز در می‌یابم که این دو حرفه دو جفت کفش کاملا متفاوت با یکدیگر هستند. فرد به عنوان بازیکن بسیار به خودش فکر می‌کند و در مقابل به عنوان مربی همیشه به تیم فکر می‌کند و همه را می‌بیند.

فوتبال در سال‌های اخیر پیشرفت زیادی داشته است. این ورزش بسیار سریع‌تر و پربرخوردتر شده است. در حال حاضر به مهارت‌های فنی و تاکتیکی و همچنین پاس‌های کوتاه و بازی ترکیبی اهمیت زیادی داده می‌شود. هاشمیان هم متوجه این تغییرات شده است: فوتبال به دانشی تبدیل شده است و بسیار اهمیت دارد که امروزه بسیار چند سویه و متفاوت به تمرین پرداخت.

هاشمیان 55 بار برای تیم ملی فوتبال ایران به میدان رفت و 14 گل ملی را هم به ثمر رساند. او در جام جهانی 2006 آلمان در هر سه بازی گروهی به میدان رفت. او امروز هم هر مسابقه‌ی تیم ملی را به دقت زیر نظر دارد.

رقابت‌های انتخابی جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی برای ایران از دست رفت و در رقابت‌های انتخابی کنونی برای برزیل 2014 هم ایران پس از شکست یک بر صفر خانگی برابر ازبکستان در مکان سوم گروهش جای دارد: در سه بازی باقی مانده دیگر اجازه نداریم امتیازی از دست بدهیم. باید بسیار متمرکز و بادقت عمل کنیم تا به جام جهانی راه پیدا کنیم.

مهاجم پیشین تیم ملی ایران خوش‌بینانه می‌گوید فکر می‌کنم در آسیا جزو قوی‌ترین کشورها در فوتبال هستیم. از نظر کیفیت این پتانسیل را داریم که در برزیل حاضر باشیم. هاشمیان می‌گوید اینکه ایران در حال حاضر دیگر بازیکنان بزرگی همچون علی دایی، علی کریمی، مهدی مهدوی کیا یا خود او را که همگی در بوندسلیگای آلمان برای خود اسمی به هم زده‌اند در اختیار ندارد به این دلیل نیست که در ایران استعدادهای کافی وجود ندارند بلکه این بیشتر به سازماندهی برمی‌گردد: فکر می‌کنم زمان تغییر نسل در فوتبال ایران باشد. استعدادها و بازیکنان خوب بسیاری را در اختیار داریم ولی باید با برنامه‌ای خوب و ساختارسازی مناسب از این استعدادها استفاده کنیم. این چیزی است که در 10 سال اخیر نداشته‌ایم.

شاید هاشمیان چند سال بعد با تیم ملی ایران دوران موفقی را رقم بزند. باید با اشتیاق منتظر ماند و دید هلی‌کوپتر کجا را برای مربی‌گری انتخاب کرده و در آنجا فرود می‌آید.

انتهای پیام