يك فرمانده سابق ارتش انگليس در اظهاراتي هشدار داد، ممكن است انگليس به منظور يا بهانه جلوگيري از گسترش خون‌ريزي‌ها در سوريه، به اقدام نظامي عليه اين كشور دست بزند.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، به نقل از روزنامه ديلي ميل، سرهنگ ريچارد كمپ كه رهبري نيروهاي انگليسي در افغانستان را بر عهده داشت، گفت: بالا گرفتن جنگ داخلي در سوريه هرچه بيشتر اين احتمال را قوي مي‌كند كه غرب مجبور به دخالت در اين كشور شود.

اين در حالي است كه تحليلگران دفاعي هشدار داده‌اند كه به منظور اجراي يك دخالت نظامي تمام عيار عليه سوريه به نيروي متشكل از دست كم 300 هزار سرباز نياز خواهد بود. حتي با وجود اين نيرو نيز مقاومت سرسختانه‌اي عليه آن‌ها انجام خواهد شد.

در عين حال آن‌ها گفته‌اند كه دست كم 75 هزار نيرو براي تامين امنيت انبارهاي سلاح شيميايي سوريه نياز خواهد بود.

با وجود اينكه گمان برده مي‌شود اين سلاح‌ها امن هستند اما چند روز پيش مقامات سوريه عنوان داشتند كه ممكن است در صورت حمله نيروهاي خارجي از آن‌ها استفاده كنند.

مقامات نظامي در لندن هم‌اكنون در حال تهيه طرح‌هاي احتياطي هستند تا چنانچه انگليس تصميم به استقرار نيرو در منطقه بگيرد، استفاده شود.

در حال حاضر سربازان نيروهاي ويژه هوابرد انگليس موسوم به SAS به آموزش شورشيان سوري در زمينه تاكتيك‌هاي نظامي اعم از مديريت سلاح گرفته تا رهبري و استفاده از سيستم‌هاي مخابراتي براي مقابله با حكومت بشار اسد مي‌پردازند.

اما شب پيش گزارش شد كه نيروهاي بشار اسد براي نخستين بار به منظور به دست آوردن كنترل حلب متوسل به جنگنده و نيروي هوايي شده‌اند.

گزارش شده كه هدف حملات هوايي مناطق تحت اختيار شورشيان در شهر حلب بوده است. چنانچه اين مساله تاييد شود نشانگر تشديد چشمگير جنگ داخلي در سوريه خواهد بود.

در يك گزارش 44 صفحه‌اي از سوي كارشناسان "موسسه سلطنتی نیروهای متحد برای مطالعات دفاعی و امنیتی" - موسوم به راسی - در انگليس ابعاد تعامل با درگيري در سوريه و عواقب آن در اين كشور بدون در نظر گرفتن هر گونه دخالت نظامي تشريح شده است.

اين گزارش كه نام آن "آستانه برخورد براي دخالت نظامي" است عنوان داشته كه اكنون ماموريت فرو كاستن از خشونت‌ها در داخل سوريه به نسبت جلوگيري از گسترش پيدا كردن درگيري‌هاي فرقه‌اي به كشورهاي همسايه و مقابله با حملات فرامرزي از فوريت كمتري برخوردار است.

پروفسور مايكل كلارك، مدير اين انديشكده اظهار داشت: با وجود آنكه دولت‌هاي غربي نسبت به مداخله در بحران سوريه بي‌ميل بوده‌اند اما رخدادهاي روزهاي اخير نشانگر تغيير رويه در وضعيت اين كشور است كه موجب مي‌شود حفظ رويكرد عدم مداخله بسيار سخت باشد.

سرهنگ كمپ تاكيد كرد كه چه بشار اسد سقوط كند و چه نكند مساله مداخله نظامي يك مساله مطرح خواهد بود.

وي خاطرنشان ساخت: رهبران سياسي غربي ممكن است تمايلي براي مداخله بيشتر نداشته باشند اما همانطور كه تاريخ نشان داده است اين هميشه ما نيستيم كه جنگ‌ها را براي جنگيدن انتخاب مي‌كنيم گاهي جنگ‌ها هستند كه ما را اختيار مي‌كنند!

وي خاطرنشان ساخت: برنامه‌ريزان نظامي مسئوليت دارند تا در صورتي كه درگيري در سوريه آن‌ها را انتخاب كند براي گزينه‌هاي مداخله در اين كشور آماده باشند.

وي افزود كه تدارك براي اين مساله هم‌اكنون در پايتخت‌هاي چند كشور غربي و همينطور در سوريه و تركيه در حال انجام است.

وي تاكيد كرد: تا زمان سقوط حكومت ما احتمالا شاهد تداوم و يا تقويت گزينه‌هاي حمايت مالي، مسلح كردن و مشاوره دادن به شورشيان و همينطور عمليات‌هاي محرمانه و شايد جنگ سايبري از سوي غرب خواهيم بود.

وي عنوان داشت: پس از هرگونه سقوط حكومت گزينه‌هاي نظامي از بعد ديگري نگريسته خواهند شد.

به گزارش بي.بي.سي "موسسه سلطنتی نیروهای متحد برای مطالعات دفاعی و امنیتی" در گزارش خود تصريح داشته که تحولات هفته گذشته در سوریه نقطه عطفی در روند تحولات جاری این کشور محسوب می‌شود و در حالی که شخص بشار اسد، رئیس جمهوری، اهمیت خود را به عنوان عاملی تعیین کننده در این روند از دست داده، "اینک نوعی مداخله خارجی به مراتب محتمل تر از گذشته است."

گزارش موسسه "راسی"، که توسط گروهی از پژوهشگران نظامی و سیاسی تهیه شده، ترور چند تن از مقامات ارشد نظامی و امنیتی حکومت سوریه در روز چهارشنبه هفته گذشته را عاملی در تشدید عملیات مخالفان مسلح حکومت دانسته و گفته است که درگیری بین نیروهای دولتی و مخالفان سرانجام می‌تواند "از یک قیام ضد دولتی به یک جنگ داخلی فرقه‌ای تغییر شکل دهد" و چنین جنگی را دارای پی‌آمدهای گسترده تر منطقه‌ای دانسته‌اند.

تهیه کنندگان این گزارش گفته‌اند که تحولات اخیر نقش بشار اسد در اقدامات حکومت سوریه را کاهش داده و اگرچه ممکن است وی هنوز استراتژی کلی عملیات نظامی را تعیین کند، اما زمام نیروهای دولتی را در دست ندارد و به نظر می‌رسد که این فرماندهان نظامی هستند که به طور مستقل و با همکاری شبه نظامیان وابسته به اقلیت علویان، در مورد برخورد با مخالفان مسلح در شهرهای مختلف تصمیم گیری می‌کنند.

براساس این گزارش، اگرچه شخصیت‌ها و گروه‌های مخالف بشار اسد هرگز جبهه‌ای واحد تشکیل نداده و گاه حتی با یکدیگر نیز خصومت هم ورزیده‌اند، اما اینک آماده‌اند تا برای سرنگونی حكومت اسد متحد شوند و برای تحقق این هدف، حتی به برخی گروه‌های بنیادگرا و سازمان های وابسته به شبکه القاعده نیز دست همکاری بدهند. به این ترتیب "صحنه برای بروز یک جنگ داخلی مخوف براساس مرزبندی‌های فرقه‌ای و قومی آماده می‌شود."

در این گزارش آمده است زمان برای پایان دادن به بحران از طریق طرح‌های بین‌المللی برای مصالحه ملی، مانند طرح کوفی عنان نیز سپری شده است زیرا سوریه به سرعت به سوی نوعی درگیری فرقه‌ای و قومی پیش می‌رود که نمونه‌های آن در دهه‌های ١٩٩٠ و ٢٠٠٠ در یوگسلاوی سابق، کوزوو و سیرالئون بروز کرد.

پژوهشگران راسی گفته‌اند که برخلاف لیبی و تونس در شمال آفریقا، تحولات سوریه را نمی‌توان بدون ارتباط با کشورهای منطقه در نظر گرفت و جنگ داخلی سوریه می‌تواند برای تمامی منطقه خاورمیانه تبعاتی داشته باشد.

پژوهشگران موسسه راسی عنوان داشتند که جنگ فرقه‌ای در سوریه احتمال تشدید رقابت بین قدرت‌های منطقه‌ای از طریق درگیری گروه‌های وابسته به آنها را در پی دارد.

همچنین، با بحرانی تر شدن وضعیت سوریه، نمی‌توان خطر جنگ داخلی در لبنان و یا واکنش ترکیه و اسرائیل به این بحران را نادیده گرفت و با توجه به چنین خطراتی است که "در حال حاضر دیدگاه کشورهای غربی نسبت به سوریه از حالت تمایل به دور ماندن از درگیری نظامی به آگاهی از این واقعیت تغییر شکل یافته است که ضرورت چنین مداخله‌ای به شکلی روز افزون بیشتر و محتمل تر شده است."

به گفته تدوین کنندگان گزارش راسی، موضوع اصلی برای سیاست‌گزاران غربی در حال حاضر این است که موثرترین شیوه مداخله کدام است و به این ترتیب، می توان گفت که مقدمات کار برای مداخله غرب در سوریه پیشاپیش به جریان افتاده است.

گفته می‌شود که سازمان های اطلاعاتی و نیروهای ویژه عملیاتی کشورهای غربی فعالیت خود برای دستیابی به اطلاعات هرچه بیشتر از شرایط داخلی سوریه را آغاز کرده‌اند و یکی از مهمترین وظایف آنها، نحوه خنثی کردن شبکه دفاع ضد هوایی پیشرفته سوریه است. همچنین، آشکار است که دولتهای غربی از ماهها پیش از اقدام برخی کشورهای عرب در ارسال اسلحه برای مخالفان حکومت سوریه حمایت کرده‌اند که به نوبه خود، رویارویی موثر مخالفان با نیروهای دولتی را امکانپذیر ساخته است.

در این گزارش آمده است که بدون توجه به بی میلی دولتهای غربی به مداخله در بحران سوریه، تحولات روزهای اخیر تغییری عمیق را در شرایط داخلی آن کشور ایجاد کرده است به نحوی که کشورهای غربی دیگر نمی‌توانند به رویکرد انفعالی خود نسبت به این بحران ادامه دهند.

انتهاي پيام