با تشخيص به موقع و درمان‌هاي مستمر بيماري گلوکوما، مي‌توان از بينايي افراد محافظت کرد.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، گلوکوما يک بيماري چشمي است که در آن عصب نوري تخريب و باعث پيشرفته شدن و برگشت‌ناپذيري قدرت ديد مي‌شود. اين بيماري اغلب و نه هميشه با افزايش فشار مايع داخل چشم همراه است.
در مراحل اوليه اين بيماري، ممکن است بيمار علائمي را مشاهده نکند. برحسب نوع گلوکوما معالجه آن نيز متفاوت است و ممکن است اين بيماري با تجويز دارو(قطره‌هاي چشمي) برطرف شود يا اينکه براي کاهش فشار در چشم و جلوگيري از تخريب عصب نوري، عمل جراحي انجام شود.
محققان علم پزشکي معتقدند که بهترين روش محافظت چشم از گلوکوما، اين است که عصب نوري در معرض افزايش ناگهاني فشار داخل چشمي قرار نگيرد. هيجان‌هاي بيش از حد چشمي مهم‌ترين عامل خطر براي بروز گلوکوماست. در سال‌هاي گذشته محققان زيادي در صدد دستيابي به دستاورد بيوتکنيکال پيشرفته‌اي براي محافظت از عصب نوري بودند که در اين زمينه، پروتئين‌هاي شوک حرارتي(HSPs) را کشف کردند. اين پروتئين‌ها مواد محافظ کمکي بسيار قوي است که از اعصاب نوري در مقابل گلوکوما محافظت مي‌کنند.
Seongtae Bae بيان مي‌کند:«پروتئين‌هاي شوک حرارتي موسوم به پروتئين‌هاي استرسي، پروتئين‌هايي هستند که در بدن همه موجودات زنده اعم از باکتري تا انسان يافت مي‌شود. اين پروتئين‌ها مي‌توانند از طريق فرايند Hyperthermia حرارت بيش از حد، فشارهاي متابوليکي يا کمبود اکسيژن را به درون سلول‌هاي زنده وارد آورند. 70 نوع پروتئين شوک حرارتي در سيستم عصبي مرکزي پستانداران شناخته شده که براي افزايش سازگاري عصبي در مقابل کم خوني استفاده مي‌شود. همچنين ثابت شده که پروتئين‌هاي شوک حرارتي براي محافظت عصبي در مقابل آسيب‌هاي حاصل از نور در شبکيه چشم موش نيز مؤثر هستند.
اگرچه روش‌هاي متفاوتي براي وارد کردن پروتئين‌هاي شوک حرارتي گسترش پيدا کرده‌است، ولي وارد کردن پروتئين شوک حرارتي به اعصاب نوري از طريق اين روش‌ها مؤثر نيست، زيرا عوامل جانبي شيميايي و فيزيکي در پي خواهد داشت. امروزه نانوداروهاي کمکي جديدي شناخته شده‌اند که در محافظت عصبي چشمي در بيماري گلوکوما کاربرد دارند.
دکتر Bae، رئيس آزمايشگاه بيومغناطيس بخش مهندسي کامپيوتر و برق در دانشکاه ملي سنگاپور و دکتر Ki Ho Park، يکي از محققان بخش Ophthalmology دانشگاه ملي سئول با کمک روشي، نانوذرات سوپرپارامغناطيس با اندازه ذرات 5/5 نانومتر، پروتئين‌هاي شوک حرارتي را وارد کردند.
«نانوذرات سوپرمغناطيس Mn0.5Zn0.5Fe2O4» به‌عنوان عامل القا و استقرار پروتئين شوک حرارتي براي محافظت عصبي چشمي در گلوکوما» عنوان گزارشي است که در 28 سپتامبر سال 2010 در زمينه زيست مواد از سوي گروه تحقيقاتي به سرپرستي دکتر Bae انجام شده است.
روش جديد تزريق نانوذرات به شبکيه چشم از طريق اندام زجاجي توسعه داده شده است (فناوري تزريق رايج، اکتراً از طريق تزريق داخل رگي انجام مي‌شود؛ اما به دليل اينکه چشم رگ‌هاي خوني ندارد، به استثناي Choroid در نتيجه فناوري جديدي ارائه و در آن از اندام‌هاي زجاجي چشم استفاده شد) در اين روش نانوذرات به داخل مردمک تزريق شده و از طريق اندام زجاجي به سطح شبکيه‌ي چشم نفوذ مي‌كند.
نانوذرات بسيار کوچکي به قطر 5/5 نانومتر توليد شد. اين نانوذرات سرعت جذب بالا و توان توليد حرارت زياد در مدت زمان کم را داشته و با طراحي روش سنتزي جديد به آساني در چشم انتقال داده مي‌شوند.
دکتر Baeخاطرنشان کرد که نتايج آزمايش‌هاي گروه نشان مي‌دهد که محافظت عصب چشمي به کمک پروتئين شوک حرارتي القاشده به وسيله‌ي Hyperthermia مغناطيسي، با به کارگيري ذرات سيليکاي پوشش داده شده با نانوذرات سوپرمغناطيس به‌عنوان يک نوآوري در درمان گلوکوماست.
اين روش قبل از اينکه کاربرد کيلينيکي پيدا کند، نياز به تغيير و تحولاتي دارد. محققان دريافتند که تعدادي از نانوذرات تزريقي نمي‌توانند به اندازه‌ي کافي پروتئين شوک حرارتي را القا کنند و به همين دليل زمان تزريق بسيار طولاني مي‌شود.
دکتر Bae افزود: اين يک مشکل جدي است و بايد حل شود. براي حل اين مشکل تجهيزات تزريق جديدي طراحي شد. نتايج اوليه‌ي آزمايش‌ها نشان مي‌دهد که اين راهکار موثر واقع شده است. هم‌اکنون براي بهينه کردن اين روش تلاش‌هاي زيادي انجام شده‌است.
دکتر Bae و همکارانش مطمئن هستند که داروهاي کمکي معرفي‌شده، مي‌تواند کاربردهاي موفقيت‌آميز کلينيکي داشته باشند. از اين نانوزيست فناوري مي‌توان در درمان بيماري‌هاي عصبي ديگري مانند پارکينسون، آلزايمر، صرع استفاده کرد. همچنين در مورد بيماري‌هاي در ارتباط با ايمونولوژي نيز مي‌تواند کاربرد داشته باشد.
دکتر Bae مي‌گويد که هر عضو و هر سلولي در بدن انسان ويژگي‌هاي شيميايي، زيستي و فيزيولوژيکي مختلفي دارد و درمان بيماري‌هاي صعب‌العلاج مربوط به اين اندام و سلولها نيازمند نانوذرات مختلفي است. برخي از ويژگي‌هاي نانوذرات بايد اصلاح شود که عبارتند از افزايش ويژگي‌هاي سطح نانوذرات براي جذب بالا در سلولها، گردش موفقيت‌آميز در جريان خون و دفع آسان.
انتهاي پيام
نظرات