اگر از ابتدا اعتبار تهيه 315 واگن قطار شهري را به وزارت صنايع و معادن داده بودند، تاكنون واگن‌ها آماده تحويل به قطار شهري‌هاي استان‌ها شده بود. سعيد قائقي - مدير عامل شركت توسعه صنايع حمل ونقل ريلي گسترش - در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با بيان مطلب بالا و با ابراز تاسف از اين‌كه نگاه مسوولان نسبت به توليد واگن در كشور ملي نيست، بلكه بخشي است، تصريح كرد: انصاف نيست با وجود ظرفيت‌ خالي واگن سازان داخلي و نيروي كار جوان در كشور، اقدام به واردات اين محصول كنيم. وي گفت: دو سال و نيم منتظر شركت چيني مانديم اما كار به جايي نرسيد، اما وقتي اسم توليدكننده داخلي به ميان مي‌آيد، نمي‌خواهيم كه كار يك هفته هم منتظر بماند! او در مورداين كه بهره‌برداران دليل‌ سفارش به سازنده خارجي را آماده بودن خطوط و عدم توانايي سازندگان داخلي در تحويل به موقع واگن‌ها مي‌دانند، اظهار كرد: بهره‌برداران وقتي كه خط آماده شد، به توليدكنندگان داخلي سفارش مي‌دهند و خواهان تحويل سفارش در كوتاه مدت هستند، در حالي كه بايد قبل از آماده شدن خطوط اين سفارش به توليدكننده داده شود. وي افزود: ضمن آن كه وقتي خطي آماده مي‌شود نياز است تا شش ماه آزمايش شود؛ در اين صورت هم مي‌توان با چند قطار قرضي از قطار شهري تهران براي انجام آزمايش‌ها خطوط و افزايش هدوي از دو دقيقه به هفت دقيقه نياز به واگن‌هاي وارداتي را بر طرف كرد. او در مورد كيفيت واگن‌هاي داخلي نيز گفت: واگن‌هاي ساخت داخل از لحاظ كيفي به استانداردهاي اروپا بسيار نزديك‌ترند تا واگن‌هاي ساخت چين. مديرعامل شركت حمل ونقل گسترش با تاكيد براين كه قانون استفاده از حداكثر توان داخلي تنها به لحاظ شكلي رعايت مي‌شود نه محتوايي، توضيح داد: هنگامي كه بهره‌بردار سويل را 51 درصد و تجهيزات را 49 درصد محاسبه و هدوي (سر فاصله) را از دو دقيقه به هفت دقيقه افزايش مي‌دهد، اگر 100درصد واگن‌ها نيز وارد شوند، به ظاهر قانون استفاده از حداكثر توان داخلي رعايت شده است. وي در ادامه با بيان اين‌كه در زمان مسووليت شركت حمل نقل ريلي گسترش براي تهيه واگن‌هاي قطار شهري استان‌ها، سعي بر تعريف پلت فرم مشتركي مبني بر تعيين استاندارد ملي واگن‌هاي قطار شهري شد تا در تمام خطوط از قطارهاي يكسان استفاده شود، افزود: در صورت تهيه چنين پلت فرمي، هم توانايي توليد انبوه افزايش مي‌يافت و هم تعمير و نگهداري از قطارها آسان‌تر مي‌شد. قائقي با تاكيد بر اين‌كه بايد اين مسير ادامه پيدا كند، خواهان تهيه سند ملي در صنعت حمل و نقل ريلي شد و گفت: براي توسعه اين صنعت به يك صندوق حمايتي مانند صندوق حمايت از حمل ونقل دريايي نياز است. وي يكي از مشكلات صنعت حمل ونقل ريلي را تامين منابع عنوان كرد و توضيح داد: با توجه به اين‌كه ساخت واگن نياز به زماني زيادي دارد، گردش نقدينگي در اين بخش سريع نيست؛ تا جايي كه حتي پيش پرداخت از سوي بهره‌بردار هم نمي‌تواند اين مشكل را حل كند، اما ايجاد صندوق حمايتي مي‌تواند در رفع اين مشكل موثر باشد. او افزايش تعرفه محصولات ريلي وارداتي از پنج به 30 درصد را اقدامي حمايتي از اين صنعت دانست و افزود: درآمدهاي حاصل از اين كار بايد در صنعت حمل و نقل ريلي مورد استفاده قرار گيرد؛ ضمن آن كه مي‌توان مانند گرفتن عوارض از خودروها از قطارها نيز عوارض دريافت كرد. وي ادامه داد: با توجه به اين‌كه واگن‌سازان داخلي حتي براي يك شيفت كاري ظرفيتشان پر نمي‌شود، با اين كار مي‌توانيم قطارسازان داخلي را فعال كنيم و شيفت‌ها را افزايش دهيم. گفتني است، شركت مادر تخصصي حمل و نقل ريلي كشور در سال 1386 براي تامين 315 واگن‌ مورد نياز مترو سه شهر تبريز، اصفهان و شيراز مناقصه‌اي معدود برگزار كرد كه شركت SRC چين برنده‌ اعلام شد و شركت قطار شهري با شركت پوژان چين (همكار شركت SRC) قرارداد امضا كرد! البته اين موضوع از همان ابتدا با واكنش واگن‌سازان داخلي معترض همراه بود كه به روند برگزاري مناقصه انتقاد داشتند؛ زيرا همانطور كه گفته شد قرارداد با شركت چيني همكار با شركت برنده مناقصه امضا شد. از سوي ديگر آنان معتقد بودند كه تكنولوژي مورد استفاده در شركت چيني قديمي است؛ ولي وزارت كشور و شركت مادر تخصصي حمل و نقل ريلي بر تامين هرچه سريع‌تر واگن‌ها تاكيد دارند. در اين زمينه اخيرا گروهي از مسوولان تبريزي به چين سفر كرده و از كارخانه چيني طرف قرارداد ديدار و با مديران آن گفت‌وگو هم كرده‌اند. انتهاي پيام