بارش شهابي برساووشي بارش شهابي «برساووشي» كه 27 تيرماه هر سال همزمان با برخورد زمين با توده ذرات فعال مي شود، 21 و 22 مرداد ماه به اوج خود مي رسد.

به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، بارش شهابي برساووشي، يكي از شورانگيزترين جشنواره‌هاي ساليانه نجومي باشد كه در شب هاي گرم تابستان، منجمان آماتور را گردهم مي‌آورد.

هنگام اوج بارش شهاب‌هاي برساووشي مي توان شاهد 40 تا 60 شهاب در ساعت بود. پس از آن تعداد شهاب‌ها به تدريج كاهش مي يابد تا اينكه در سوم شهريور با خروج زمين فعاليت آن به پايان مي رسد.

اين بارش از دير باز مورد توجه بوده است، به گونه اي که قديمي ترين گزارش از اين بارش به بيش از دو هزار سال پيش بر مي‌گردد.

اوج بارش امسال نيز از ساعت 22 چهارشنبه 12 آگوست (21 مرداد) تا 30 دقيقه بامداد پنج شنبه 13 آگوست (22 مرداد) خواهد بود.

نکته قابل توجه که در بارش امسال وجود دارد اين است که ماه 55 درصد روشنايي دارد و اين مساله کمي از زيبايي اين بارش مي کاهد زيرا مانع از مشاهده شهاب هاي کم نور خواهد شد.

بارش امسال طي بررسي هاي انجام شده در نقطه اوج خود 200 شهاب در ساعت را پذيرا خواهد بود. البته در روزهاي قبل از بارش که تقريبا مي توان از 14 جولاي آن را در نظر گرفت، هرچند که تربيع دوم ماه تأثير مثبتي بر بارش شهابي برساووشي در نيم کره شمالي نمي گذارد، اما امکان بالا رفتن نرخ بارش شهاب در هر ساعت وجود دارد.

نام هر بارش از موقعيت قرار گيري كانون بارش در كره آسمان و در ميان صورتهاي فلكي منشا گرفته است.

منشاء بارش‌هاي شهابي، ذرات ميليمتري و ميكرومتري به جا مانده از دنباله دارها هستند.

عامل بارش ساليانه برساووشي نيز دنباله دار سويفت تاتل است كه هر 120 سال يك دور به گرد خورشيد مي‌گردد.

اين دنباله دار در سال 1862 توسط لوييس سويفت از نيويورك و هورس تاتل از رصدخانه هاروارد كشف شد.

چند سال پس از كشف اين دنباله دار بود كه «شياپارلي» با كمك محاسباتش نشان داد كه دنباله دار سويفت- تاتل منشاء بارش شهابي است.

اين دنباله‌دار هم اكنون از زمين دور شده اما آثار به جا مانده از دم پهن آن عاملي براي ايجاد اين بارش شهابي است. سرعت اين ذرات 132 كيلومتر بر ساعت و بهترين بارش‌ها وقتي است كه زمين با توده بزرگي از اين ذرات برخورد مي‌كند.

اين بارش كه به بارش نيمكره شمالي شهرت دارد در نيمكره جنوبي هم ديده مي‌شود اما تعداد شهاب‌هاي قابل رويت آن كمتر است.

براي مشاهده بارش‌هاي شهابي به هيچگونه ابزار نجومي نياز نيست و بارش شهاب‌ها كه به آنها شخانه نيز مي‌گويند براي انسان و يا چشم رصدگران خطري در بر ندارد.

نور و آلودگي هواي شهرهاي بزرگ مانع اصلي مشاهده تعداد بيشتري از شهاب‌ها محسوب مي شود. براي رصد بايد از چشمان سالم و تيز بيني برخوردار بود و با پهن كردن يك زير انداز مناسب و دراز كشيدن بر روي آن به مشاهده آسمان ومناطق اطراف كانون بارش(و نه دقيقاً كانون) پرداخت.

به گزارش ايسنا، عكاسي با دوربين‌هاي مكانيكي با امكان نوردهي طولاني براي عكاسي از بارش‌ها مناسب هستند. فيلم با حساسيت 400 و يا تنظيم اين ISO و يا قدري بالاتر بر روي دوربين ديجيتال و نوردهي بر روي وضعيتB تا زماني كه اولين شهاب از مقابل لنز دوربين شما عبور كند، ثبت بارش را امكان پذير مي‌كند.

تعيين قدر شهاب‌ها (نور مشاهده شده آنها)، ميزان جابه جايي شهاب در كره آسمان، صورت فلكي محل عبور شهاب و ... از جمله موارد در ثبت گزارش است كه با ذكر رصدگاه و موقعيت جغرافيايي آن، اسامي افراد گروه كه اصولاً براي رصد بارش شهابي رصدهاي گروهي و تقسيم كار موفقيت آميز تر است.

انتهاب پيام