يك روزنامه روس با اشاره به دشواري‌هاي ايجاد سازماني براي همكاري ميان كشورهاي توليدكننده گاز، عنوان كرد: مصرف‌كنندگان اروپايي براي مقابله با چنين سازماني، كارتل خريداران گاز را تشكيل مي‌دهند ! به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، روزنامه ورميا نوستي در گزارشي نوشت: وزارت انرژي روسيه اطلاع داده است که ديدار وزيران انرژي همايش کشورهاي صادرکننده گاز براي تصويب اساسنامه سازمان ممکن است روز 23 دسامبر (3دي) در مسکو برگزار شود و اين درحالي است كه پيش‌نويس نهايي اساسنامه اين سازمان هم بايد در اجلاس کميسيون بلندپايه کشورهاي صادرکننده گاز تنظيم شود که قرار است روز 26 نوامبر (6آذر) برگزار شود. گام‌هاي روسيه، ايران و قطر براي ايجاد يک چنين سازماني، اتحاديه اروپا را مطمئن مي‌كند که صحبت درباره ايجاد "اوپک گازي" است و کميسيون اروپا نيز با جديت تمام تدابيري براي رويارويي با آن را بررسي مي‌کند. از جمله روزنامه فايننشيال تايمز آلمان اطلاع داده است که چنين تدبيري مي تواند اتحاد شركت‌هاي E.ON, RWE و گازدوفرانس به عنوان کارتل خريداران گاز باشد. الکساندر رار - کارشناس آلماني - به روزنامه ورميا نووستي گفت: امروز مشخص است که برنامه روسيه، ايران و قطر در ابتدا دستيابي به تفاهم بين خود است که چه گامي مي‌توان در مقابله با به اصطلاح کارتل گازي مصرف کنندگان غربي اتخاذ کرد. در عين حال "اوپک گازي" متشکل از چند کشور است و بدون حضور کشورهايي همچون قزاقستان، ترکمنستان، ونزوئلا و ليبي، چنين سازماني کامل نخواهد بود. اين درحاليست كه چندي پيش، معمر قذافي - رهبر ليبي - در مسکو حضور داشت، اما به‌نظر مي رسد که نتايج ديدار مطابق انتظارات مقامات روسيه نبود. دشواري ايجاد "اوپک گازي" جهاني در اين است که همه کشورها حاضر به عضويت در سازماني نيستند که در آن روسيه برتري داشته باشد. آنها منافع متفاوتي دارند و از اين‌رو روسيه نمي تواند تنها طبق نظر خود و بدون در نظر داشتن منافع ساير کشوها عمل کند. مساله ديگر سياسي، نگراني چنين کشورهايي درباره اين است که حضور آنها در سازمان گازي ناگزير سبب بروز دشواري هايي در روابط با غرب شود. از سوي ديگر، آمريکا تلويجا تهديد كرده ‌است که درصدد اعمال فشار به کشورهايي است که وارد کارتل گازي شوند، چرا که مغاير با منافع غرب است. براي برخي از كشورها مانند قزاقستان نيز روابط پايدار با آمريکا ضرورت داشته و در استراتژي اين كشور قرار دارد. اما از سوي ديگر آزادسازي بازار سوخت در اتحاديه اروپا آن‌طور که کميسيون اروپا پيشنهاد مي‌کند، پيامدهاي معيني را در تجارت گازي با روسيه به دنبال خواهد داشت. اگر رقابت بين برخي صادرکنندگان گاز و کشورهاي ترانزيت كننده افزايش پيدا کند، قراردادهاي موجود براي عرضه گاز اعتبار خود را از دست مي دهند. هرچند که در اروپا استراتژي متنوع سازي منابع خريد گاز مهم تر از دوستي با "گازپروم" روسيه است. از اين رو اروپاييان ضمن آزاد سازي منابع سوختي سعي در تغيير قراردادها و يا شرايط عرضه خواهند داشت. در اين صورت شركت انحصاري گاز روسيه در شرايطي دشوار قرار مي گيرد که يا مجبور مي‌شود شرايط جديد را بپذيرد، چرا که خريدار ديگري ندارد، يا اينکه تا آن زمان اتحاد سوختي آلترناتيوي با آسيا ايجاد کند. مشکل تنها در اين است که خطوط انتقال گاز و زيرساخت هاي حمل و نقل از روسيه به کشورهاي آسيايي بسيار محدود هستند و نياز به سرمايه گذاري قابل توجهي خواهد بود. اما بحران مالي کنوني سبب تغييرات بسياري خواهد شد وبه نظر مي‌رسد اكنون در اوج مرحله سياست جهاني سوختي هستيم که جنجال ها و رويدادهاي غير منتظره بسياري را بدنبال خواهد داشت. انتهاي پيام