چنانچه از علاقمندان ورزش بپرسند که از پيشينه و تاريخچه تحريم بازي‌هاي المپيک چه در خاطرشان مانده است، بيشترآنان به ياد بازي‌هاي المپيک سال 1980 در مسکو مي‌افتند که شمار زيادي از کشورهاي غربي از شرکت کردن در آن بازي ها چشم پوشيدند. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تحريم بازي‌هاي المپيک سابقه‌اي طولاني دارد و نخستين مورد آن، سال هاي سال پيش از برگزاري المپيک 1980 در مسکو بوده است. در حالي که تحريم بازي‌ها در نيم قرن گذشته، بيشتر انگيزه ي سياسي داشته، نخستين موارد تحريم بازي هاي‌هاي المپيک به دلايل ورزشي انجام مي گرفت. اعتراض زنان ورزشکار و نخستين تحريم در سال 1928، زنان ورزشکار بريتانيا براي اعتراض به عملکرد فدراسيون جهاني دو و ميداني از شرکت در بازي‌هاي المپيک آمستردام خودداري کردند. فدراسيون ياد شده پيش از بازي‌ها اعلام کرده بود که زنان فعال در رشته دو و ميداني مي‌توانند در 10 ماده مختلف به پيکار هم بروند. در بازي‌هاي المپيک آن دوره اما، زنان تنها در 5 رشته دووميداني اجازه حضور يافتند. در المپيک زمستاني سال 1936، دو کشور اتريش و سوييس از شرکت در رقابت‌هاي اسکي خودداري کردند، چرا که ورزشکاراني که معلم اسکي نيز بودند، حرفه‌اي شمرده شده و از حضور در بازي‌ها محروم شده بودند. نخستين تحريم المپيک با انگيزه سياسي نخستين باري که ابر سياست بر بازي هاي المپيک سايه افکند و شماري از کشورها به دلايل سياسي اين بازي‌هاي جهاني را تحريم کردند، به سال 1956 برمي‌گردد. در آن سال سه کشور هلند، سوئيس و اسپانيا براي اعتراض به سرکوب شور‌ش‌هاي مردمي در مجارستان، ورزشکاران خود را به المپيک 1956 در ملبورن استراليا نفرستادند و کشورهاي مصر، عراق، کامبوج و لبنان به خاطر بحران کانال سوئز، از اعزام ورزشکاران خود به بازي‌ها چشم پوشيدند. در سال 1976، نوبت به کشورهاي آفريقايي رسيد که چند روزي پس از آغاز رقابت‌ها، به ورزشکارانشان دستور بستن چمدان‌ها و بازگشت به وطن را دادند. در آن روزها، تيم راگبي نيوزيلند، باوجود تمامي تحريم هاي بين‌المللي عليه آفريقاي جنوبي، ديداري با تيم ملي راگبي اين کشور برگزار کرد. اين اقدام به معني شکستن ديوار تحريم ها عليه رژيم آپارتيد در آفريقاي جنوبي بود و از اين رو انتقادهاي گسترده ي جامعه جهاني را در پي داشت. از آنجايي که ورزش راگپي، جزو رشته‌هاي المپيک نبود، کميته بين‌المللي المپيک نيز از محروم کردن ورزشکاران نيوزيلند در بازي‌هاي 1976 مونترال خودداري کرد. در پي اين جريان، 28 کشور آفريقايي براي اعتراض به ادامه حضور نيوزيلند در بازي ها، دست به تحريم بازي‌ها زدند و ورزشکاران خود را به وطن فراخواندند. المپيک مسکو و تحريم گسترده از سوي غرب نخستين تحريم بزرگ در تاريخ بازي‌هاي المپيک به سال 1980 ميلادي برمي‌گردد. آمريکا، آلمان و 63 کشور غربي در اعتراض به اشغال افعانستان توسط ارتش اتحاد شوروي سابق، بازي‌هاي المپيک 1980 مسکو را تحريم کردند و از اعزام ورزشکاران خود به اين پيکارها خودداري ورزيدند. البته 16 کشور غربي، از جمله بريتانيا و ايتاليا به صف تحريم‌کنندگان غربي نپيوستند و در بازي‌ها شرکت كردنند. چهار سال بعد، اتحاد جماهير شوروي و 14 کشور عضو بلوک شرق درصدد انتقام برآمدند و به تحريم بازي‌هاي المپيک 1984 لس آنجلس دست زدند. درخور توجه آنکه روماني از جمله کشورهاي اروپاي شرقي بود که ورزشکاران خود را به آمريکا اعزام کرد و در پايان رقابت‌ها نيز پس از آمريکا، بيشترين نشان را به دست آورد و در رده دوم جدول پاياني مدال‌ها قرار گرفت. در کنار روماني، کشورهاي کمونيستي يوگسلاوي سابق و جمهوري خلق چين نيز در المپيک لس آنجلس شرکت کردند. آخرين سايه تحريم بر المپيک آخرين بار در سال 1988 بود که بازي‌هاي المپيک با تحريم روبرو شد. پيکارهاي آن دوره در سئول پايتخت کره جنوبي برگزار مي‌شد و کره شمالي از حضور در بازي ها خودداري کرد. سه کشور اتيوپي، کوبا و نيکارگوئه نيز با کره شمالي همصدا شدند و در پي اعلام همبستگي خود با کره شمالي، ورزشکارانشان را به سئول نفرستادند. به نوشته ي پايگاه اينترنتي "دويچه وله" تمامي تحريم هاي بازي‌هاي المپيک وجه مشترکي دارد و آن اين که چه در کوتاه‌مدت و چه در درازمدت، نتوانسته‌، واقعيت‌هاي سياسي را دگرگون کند. اين در حالي است که خود بازي‌هاي المپيک پس از تحريم‌هاي سختي که در اواسط دهه هفتاد و اوايل دهه هشتاد ميلادي انجام گرفت، در معرض خطر قرار داشتند. بحث تحريم بيست و نهمين دوره از بازي‌هاي المپيک که در ماه اوت 2008 در پکن برگزار مي‌شود نيز در ماه‌هاي اخير بر سر زبان‌ها بوده است. مهمترين دلايل مطرح شدن بحث تحريم بازي‌هاي المپيک پکن، ناآرامي‌هاي تبت و نيز مسئله نقض حقوق بشر در چين بوده است. انتهاي پيام