امروزه بسياري از مناطق کره زمين با خطرات برگشت‌ناپذير و غيرقابل جبراني در حوزه محيط زيست طبيعي رو به رو بوده و اين امر شالوده پيشرفت بشر را در معرض تهديد قرار داده است.

به گزارش سرويس محيط زيست ايسنا درياي خزر به عنواني يكي از بزرگترين حوزه‌هاي آبي جهان به سرعت با ترکيبي از منابع آلوده کننده زميني، رودخانه‌اي و دريايي به خطر افتاده است.

سرازير شدن پسابهاي صنعتي بويژه نفت و فرآورده‌هاي آن، سمها و انواع فلزات سنگين، ضمن آلوده ساختن آب دريا، زندگي آبزيان اين حوزه آبي را نيز به خطر انداخته است.

منبع عمده آلودگي در خزر شمالي رودخانه ولگا است که حاوي مقادير مختلفي از فلزات سنگين است. وجود فلزاتي چون مس، روي، سرب، جيوه و انواع آفت‌کشها، سلامت آب و آبزيان اين دريا را به مخاطره مي اندازد و آلوده شدن انواع ماهيان اين دريا که از منابع مهم غذايي ساکنين کناره‌هاي درياي مازندران به شمار مي روند، مستقيما سلامت انسان را تهديد مي کند.

در خزر جنوبي چندين ريزش نفتي وجود دارد و ساحل آذربايجان با تعدادي چاه نفت دور از ساحل و پالايشگاه ها و واحدهاي پتروشيمي، مکان عمده صنعت نفت است.

اين توسعه، آلودگي نفتي شديدي به همراه داشته است و خطر غرقاب شدن چاههاي نفت کناره دريا به ويژه در کرانه‌هاي جمهوري‌هاي قزاقستان و آذربايجان، اين درياچه را با خطر رخ دادن يک فاجعه زيست محيطي رو به رو کرده است.

مشکل بزرگي که در نتيجه آلودگي نفتي ايجاد مي شود، علاوه بر بحران تلفات ماهي‌ها، بدبو و بد طعم شدن آبزيان را نيز شامل مي‌شود. بايد توجه داشت که صنعت صيد در برابر تحرکات نامناسب حساس بوده و حتي ظن بر اينکه ماهي بدطعم شده يا آلوده گردد، مي‌تواند بازار ماهي را متشنج کند.

اگر چه سهم بزرگ آلودگي درياي خزر ناشي از چهار جمهوري بالادست آن است اما زيان هاي اين آلودگي بيشتر متوجه ايران خواهد شد و با توجه به اينکه ژرف ترين بخش اين دريا به ژرفاي حدود 1000 متر در نزديک کرانه ايران قرار دارد، مهار آلودگي در آن مشکلتر از ديگر نواحي است و با توجه به بسته بودن درياي خزر، انتشار هر گونه آلودگي مي‌تواند به رخ دادن زيانهاي گسترده زيست محيطي بينجامد.

انتهاي پيام