سفير دايم ايران در سازمان ملل حلقه‌ي مفقوده در مساله‌ي هسته‌يي ايران را «اراده‌ي سياسي لازم» دانست و در عين حال اظهار داشت: ما براي كار كردن با همه باز برخورد مي‌كنيم.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، محمد جواد ظريف، در گفت‌وگو با هفته‌نامه نيوزويك تصريح كرد: ما درصدد رويارويي نيستيم. اما در عين حال اين منظر كه ايران تحميلي را به اين علت كه برخي چماق‌ها را به همراه دارد بپذيرد، منظري نيست كه خوشايند ملت ايران باشد.
وي همچنين با تاكيد بر صلح‌آميز بودن برنامه‌ي هسته‌يي ايران، اظهارات جورج بوش، رييس جمهور آمريكا مبني بر اين كه همه‌ي گزينه‌ها روي ميز قرار دارند را اظهاراتي منسوخ‌شده خواند.
آنچه در پي مي‌آيد متن كامل اين گفت‌وگوست كه مطابق با متن اصلي به صورت پرسش و پاسخ از سوي ايسنا منتشر شده است:
پرسش:
احساس شما به موضع سخت محمود احمدي‌نژاد، رييس جمهور كشورتان چيست؟
پاسخ:
ما بسيار روشن اعلام كرده‌ايم كه دو مفهوم بنيادي وجود دارد. يكي حق لاينفك ايران تحت پيمان منع گسترش سلاح‌هاي هسته‌يي (ان.پي.تي) و احترام به اين حقوق هم براي ايران و هم هر كشور ديگري كه عضو ان.پي.تي باشد كه اين براي صلاحيت و تماميت اين پيمان ضروري است. ديگري موضع ما اين بوده است كه ايران مي‌خواهد از حقوقش در فضاي آرامش كه در آن هيچ نگراني درباره هيچگونه ظن اشاعه وجود نداشته باشد، برخوردار شود و به همين علت ما براي مذاكره به منظور رفع هر گونه نگراني آماده بوده و مي‌باشيم.
پرسش:
با اين حال، غني‌سازي اورانيوم ادامه دارد. آيا شما پيامي ضد و نقيض ارسال نمي‌كنيد؟
پاسخ:
خير. زيرا ما گفته‌ايم كه ايران به فشار پاسخ خوبي نخواهد داد. تعليق برنامه‌ي غني‌سازي اورانيوم بيش از دو سال به اجرا گذاشته شد. اين كار مي‌بايست زمان لازم براي رسيدن به راه‌حل سياسي قابل‌پذيرش از طريق مذاكره را فراهم مي‌كرد. بنابراين ما بايد بفهميم كه حلقه مفقوده‌اي كه مانع [رسيدن به] راه‌حلي از طريق مذاكره شد، چه بود؟ اعلام مي‌دارم كه اين حلقه‌ي مفقوده اراده‌ي سياسي لازم است كه اكنون با اين ذهنيت همراه شده است كه تحميل فشار و ارعاب، مي‌تواند نتايج سياسي به دست بدهد.
پرسش:
آيا ايران براي رسيدن به يك توافق بيشتر، پذيراي كاركردن با روسيه و چين است تا كاركردن با آمريكا؟
پاسخ:
ما براي كار كردن با همه باز برخورد مي‌كنيم. اگر شما رويكردي منطقي‌تر و واقع‌گرايانه‌تري براي حل اين مشكل داشته باشيد، آنگاه فرصتي بهتر براي موفقيت خواهيد داشت. تاكنون مواضع پيشنهاد شده‌ي روسيه و چين بيشتر به نتيجه‌ي موفق منجر شده است.
پرسش:
رضا آقازاده، رييس سازمان انرژي اتمي ايران اخيرا گفته است كه ايران تمايل دارد در راستاي كاهش نگراني‌ها مبني بر اين كه به دنبال اهداف نظامي است، غرب را در تاسيسات غني سازي شريك كند؟
پاسخ:
بله. يكي از امكاناتي كه ايران فراهم كرده، ايجاد كنسرسيومي منطقه‌يي است تا كشورهاي مختلف بتوانند در مالكيت تاسيسات و فعاليت آنها سهيم باشند. اين كنسرسيومي است كه مالكيت و فعاليتش مشترك خواهد بود. [اما] هر پيشنهادي كه مطرح شده است، در جلب هر گونه ملاحظه‌اي جدي شكست خورده است.
پرسش:
آيا ايران قصد دارد با خطر تحريم‌ها روبرو شود؟
پاسخ:
ايران نمي‌خواهد از تحريم‌ها دعوت به عمل آيد. ما درصدد رويارويي نيستيم. اما در عين حال اين منظر كه ايران تحميلي را به اين علت كه برخي چماق‌ها را به همراه دارد بپذيرد، منظري نيست كه خوشايند ملت ايران باشد.
پرسش:
ايران به حمله‌ي نظامي چگونه پاسخ خواهد داد؟
پاسخ:
فكر نمي‌كنم لازم باشد ايران به آن پاسخ دهد. فكر مي‌كنم آنچه در واشنگتن درباره آن صحبت مي‌شود، در كل تهديدي براي جامعه بين‌المللي و تهديدي براي حقوق بين‌الملل است. ما در قرن بيست‌ويكم زندگي مي‌كنيم، نهادي براي حقوق بين‌المللي داريم كه تهديد به جنگ - نه حتي استفاده از جنگ، بلكه تهديد به جنگ - را منع مي‌كند و آمريكا هم چنان به زندگي در قرن نوزدهم ادامه مي‌دهد. برخي بايد به بوش، رييس جمهور آمريكا يادآوري كنند كه گفتن اين كه تمامي گزينه‌ها روي ميز قرار دارد، بياني منسوخ است.
پرسش:
احمدي نژاد اسراييل را تهديد كرده است.
پاسخ:
خير، رييس جمهور ايران هرگز هيچگونه تهديدي را عليه هيچ كشور ديگري مطرح نكرده است. در واقع ايران طرف دريافت كننده تهديد از جانب اسراييل بوده است كه زمان آن به مدت‌ها قبل از آنكه احمدي نژاد رياست جمهوري را به عهده گيرد، برمي‌گردد.
پرسش:
وي گفته است اسراييل بايد از روي نقشه محو شود.
پاسخ:
لفاظي‌هايي كه مورد استفاده‌ي دولت آمريكا و نيز مقامات اسراييلي عليه ايران قرار گرفته است، بسيار تندتر و تحريك كننده‌تر از هر گونه بيانيه‌اي است كه از جانب ايران مطرح شده باشد. موضع ايران بسيار روشن است: ما قصد حمله به هيچ كشوري را نداريم. هرگز اين كار را در گذشته انجام نداده‌ايم و در آينده نيز انجام نخواهيم داد. متحيرم كه آيا اسراييل و آمريكا مي‌توانند چنين بياناتي داشته باشند يا خير.
پرسش:
اگر ايران قصد توليد سلاح ندارد، آيا اهميتي دارد كه به قدرتي هسته‌يي تبديل شود؟
پاسخ:
نمي‌تواند و نمي‌خواهد سلاح‌هاي هسته‌يي داشته باشد. ما معتقديم آنهايي كه مالك سلاح‌هاي هسته‌يي‌اند، فاقد منطق لازم براي درك اين مساله‌اند كه قادر شدن به تخريب اين سياره فقط مضحك و غيربشري است. ما معتقديم ايران حق دارد هر گونه فن‌آوري را در اختيار داشته باشد. اين حتي با تلاش براي [دستيابي] به يك سلاح كه ما آن را - براي همه - غيرقانوني و غير مشروع مي‌دانيم، متفاوت است.
انتهاي پيام
نظرات