جمعي از اعضاي شوراي مركزي سازمان دانش آموختگان ايران اسلامي (ادوار تحكيم وحدت) به مناست روز دانشجو با حضور در خبرگزاري دانشجويان ايران، به ابراز نظرات خود درباره‌ي جنبش دانشجويي پرداختند. به گزارش ايسنا، «علي‌اكبر موسوي خوييني» دبيركل سازمان با تبريك روز دانشجو و گرامي داشت آن با اشاره به عملكردهاي درباره‌ي رابطه‌ي سازمان دانش آموختگان ايران اسلامي و جنبش دانشجويي با بيان اين كه بالاي 90 درصد بدنه‌ي سازمان خروجي‌هاي انجمن‌هاي اسلامي و دفتر تحكيم وحدت بوده‌اند، گفت: طبيعتا اين سازمان بيشترين قرابت و نزديكي را چه به لحاظ عاطفي و چه تشكيلاتي با دفتر تحكيم وحدت نسبت به ساير گروه‌هاي اجتماعي ديگر دارد، اما اين به هيچ عنوان بدان معنا نيست سازمان چه قصد آن را داشته باشد و چه در عمل بخواهد تبديل شود به مجموعه‌اي كه در منازعات داخلي تشكل‌هاي دانشجويي دخالت كند مگر در زماني كه از طرف آنها و طرفين مشكلاتي كه پيش مي‌آيد نياز به كمك احساس شود. سازمان همواره تعامل و پشتيباني از كليت فعاليت‌هاي دانشجويي را وظيفه‌ي خود دانسته و طبيعتا همين روند را ادامه خواهد داد. نظير آن چه در انتخابات اخير دفتر تحكيم وحدت(طيف علامه) اتفاق افتاد و سازمان با تقاضاي براي برگزاري نشست در دفتر سازمان موافقت كرد به چند دليل، آنها ساختمانشان مدتي است پلمب شده، در درون دانشگاه‌ها نيز امكان برگزاري نشست را ندارند و از طرفي به دليل طولاني شدن دوره‌ي شوراي مركزي بايد اين انتخابات هر چه زودتر برگزار مي‌شد. وي تعامل سازمان و ايت تشكل دانشجويي را دو طرفه خواند و تاكيد كرد: طبيعتا بايد تلاش كرد كه اين مرز و فاصله حد منطقي خود را پشت سر نگذارد چرا كه براي هر دو مجموعه مضر است. ضرورت انسجام تشكيلاتي جنبش دانشجويي همچنين «كفش‌كنان» عضو شوراي مركزي سازمان درباره‌ي آينده‌ي جنبش دانشجويي گفت: در حال حاضر جنبش دانشجويي چالش بزرگي را در پيش دارد و آن چالش عدم انسجام تشكيلاتي است و اگر نتواند راه‌هاي برون رفت از اين چالش را پيدا كرده و آن را پياده كند، قطعا در آينده شاهد اضمحلال اين جنبش خواهيم بود البته با انتخاب اعضاي جديد دفتر تحكيم وحدت(طيف علامه) و تغيير فضاي گفتمان گذشته به نظر مي‌رسد كه شرايط براي پيدا كردن اين راهكار و اين برون رفت به وجود آمده است. تحكيم با حاكميت ارتباط داشته باشد وي افزود: امروز جنبش دانشجويي مستقل‌تر و آزاد انديش‌تر از گذشته است، به ويژه در بدنه‌ي اصلي خود كه دانشگاه و دانشجو را به همراه دارد اما تعدادي از حالت پويايي خود خارج شده و به نظر مي‌رسد كه شايد مسايل اصلي كه بايد به آن بپردازد پشت عدم انسجام تشكلاتي مفقود شده لذا براي خروج از حالت عزلتي كه پيش آمده جنبش دانشجويي و به ويژه دفتر تحكيم وحدت (طيف علامه) بايد ارتباط بيشتر و تعامل بيشتري با دانشگاه و دانشجو به عنوان عقبه‌ي تشكيلاتي خود برقرار كند و همچنين مي‌تواند با حفظ استقلال خود، تعامل و ارتباط بيشتري با احزاب و گروه‌ها و به عقيده‌ي شخصي من با حاكميت داشته باشد و همچنين با حفظ استراتژي دوري از قدرت ارتباطي با حاكميت برقرار كند؛ مجموعه‌ي اين راهكارها مي‌تواند جنبش دانشجويي را از وضعيت فعلي خارج كند. جنبش دانشجويي يك واقعيت است كفش‌كنان با بيان اين كه «جنبش دانشجويي نيازي ندارد كه به رسميت شناخته شود»، افزود: اين جنبش از دهه‌ي 20 از درون دانشگاه متولد شد و از همان ابتدا نيازي نداشت كه از سوي هيچ مسوولي به رسميت شناخته شود، جنبش دانشجويي واقعيتي است كه وجود دارد و كسي چه بخواهد و چه نخواهد نمي‌تواند وجود آن را كتمان كند. نقد يعني ديدن وجوهات مثبت و منفي وي همچنين گفت: مساله‌ي ارتباط با حاكميت كه مطرح شد در واقع بدين معناست كه چون در سال‌هاي گذشته دفتر تحكيم وحدت استراتژي دوري از قدرت را مطرح كرد گاهي اين استراتژي اشتباه شد و با اين كه ژست اپوزيسيوني به خود گرفت، لذا اگر جنبش دانشجويي بخواهد به حيات خود ادامه دهد ناچار است ارتباط با بخش‌هاي مختلف را بيشتر كند، شايد يكي از راهكارها اين باشد كه جنبش دانشجويي بتواند به جنبه‌هاي مثبتي كه در درون حاكميت مشاهده مي‌كند نگاه كند و از تبديل شدن به يك اپوزسيون دوري كند و البته در اين عرصه بايد به وظيفه و رسالت خود كه نقد قدرت است عمل كند، البته نقد يعني ديدن وجوهات مثبت و منفي. شرايط فعاليت جنبشي به گزارش خبرنگار سياسي ايسنا، در ادامه، «حجت شريفي» دبير سياسي سازمان درباره‌ي جنبش دانشجويي اظهار داشت: معتقدم كه اصلا حركت جنبشي چه كارگري و چه دانشجويي در جوامعي مي‌تواند محور قرار گرفته و تاثيرگذار باشد كه به نوعي با فقدان جدي نهادهاي مدني مواجه بوده و اجازه‌ي بروز و ظهور فعاليت‌هاي آزاد سياسي، اجتماعي، فرهنگي از نهادهاي مدني جامعه گرفته شده باشد. در جامعه‌اي كه احزاب آزاد و مستقل اجازه‌ي فعاليت نداشته باشند و به نوعي سياست گزيري در جامعه تشويق شود و در جامعه‌اي كه به مطبوعات و نشريات و سايت‌هاي مختلف اجازه‌ي انتشار كامل ديدگاه‌ها، افكار و نظرات مختلف داده نشود جنبش‌ها نقش ويژه‌اي را ايفا مي‌كنند براي حصول اين آزادي‌ها در دوران گذار. در جامعه ايران كه به دليل اقتصاد وابسته به نفت نمي‌توان امكان تحول چنداني را از جنبش كارگري داشت، در جامعه‌اي كه 10 ميليون در زير خط فقر زندگي مي‌كنند و چهار ميليون بي‌كار هستند نمي‌توان انتظار جنبش كارگري را داشت و يا در جامعه‌اي كه هنوز مسايل زنان به طور برجسته در فرهنگ توده‌ي جامعه نقش نگرفته - حتي در خانواده‌ها - لذا فقدان جنبش زنان بسيار به چشم مي‌آيد. نقش جنبش دانشجويي در افق آينده وي با بيان اين كه «در طول سال‌هاي اخير جنبش دانشجويي نقش ويژه‌اي را ايفا مي‌كند»، گفت: شايد بي اغراق بتوان گفت كه جنبش دانشجويي در طول 50 سال اخير مهمترين نقش را داشته و به نظر مي‌رسد در افق كوتاه مدت آينده برجسته‌ترين نقش را در ميان گروه‌ها، احزاب و جريانات سياسي در تحولات ايران مي‌تواند داشته باشد. اما با اتفاقي كه در سال‌هاي اخير افتاد سعي شد كه مرجعيت دانشگاه از آن گرفته شود. اكنون مهمترين رسات جنبش دانشجويي بازگرداندن اين مرجعيت به دانشگاه است. در اين مسير جنبش دانشجويي با انعكاس ديدگاه‌هاي نخبگان جامعه و توده و پر كردن شكاف نخبه توده مي‌تواند بسيار موثر باشد، همچنين بالا بردن حساسيت دانشگاه نسبت به مسايل سياسي. دبير سياسي سازمان با تاكيد بر ضرورت آگاهي بخشي با جامعه در عين نقد قدرت، ادامه داد: مسايل اخير نشان مي‌دهد كه ما متاسفانه در جامعه با رشد عوام زدگي و حتي رشد عدم عقلانيت در تصميم گيري‌ها، مديريت‌ها و موضع‌گيري‌ها مواجه هستيم كه اين بازگرداندن مرجعيت عقل و انديشه در جامعه نيز يكي ديگر از مهمترين رسالت‌هاي جنبش دانشجويي است. «لزوم گسترش دينداري معرفت انديش» وي همچنين افزود: اين تلاش بي وقفه نه در جهت رويگرداني و مقابله با دين بلكه با احترام به دينداري جامعه در جهت گسترش دينداري معرفت انديش و نيز گسترش دينداري تحقيقي و غالب كردن اين نوع دينداري در بطن جامعه مي‌تواند نقش مهمي را ايفا كند و اتفاقا به علت غفلت جنبش دانشجويي در سال‌هاي اخير، دينداري احساسي و خرافاتي بيشتر در جامعه شيوع پيدا كرده است. نبايد به جنگ سنت رفت شريفي ادامه داد: در طول سال‌هاي اخير از برخي شكاف‌ها به شدت سوءاستفاده شد از جمله شكاف‌هاي بين فقير و غني و سنت و مدرنيسم؛ جايي كه مي‌تواند به پركردن اين شكاف‌ها كمك كند دانشگاه است، اما در اين پر كردن با توجه به اين كه دانشگاه مدخل مدرنيته است بايد بپذيريم كه جامعه‌ي ما دوران گذاري را از سنت به مدريسم طي مي‌كند. در مسير گذار، جنبش دانشجويي بايد مراقب باشد كه براي ورود و ترغيب جامعه‌ي ما به مدرنيته هيچ‌گاه به جنگ سنت نرود چرا كه با توجه به گسترده بودن سنت در جامعه‌ي ما به نظر مي‌رسد در صورت نزاع، شكست خورده جنبش دانشجويي و مدرنيته باشد، در حالي كه برقراري يك گفت‌وگو و تعامل مي‌تواند گذار سنت به مدرنيسم را در جامعه به خوبي مديريت كند البته با بهره بردن از نظرات و آراي روشنفكران جامعه. گوش شنوا براي نقد مدام خود وي با تاكيد بر اين كه «جنبش دانشجويي بايد گوش شنوايي براي نقد مداوم خود داشته باشد»، عدم وجود نقد را علتي براي ايجاد بحران‌ها دانست و تصريح كرد: همچنين اين عدم نقد به انسجام تشكيلاتي آنها در گروه‌ها ضربه مي‌زند به ويژه دفتر تحكيم وحدت و انجمن اسلامي دانشجويان كه در حال حاضر به عنوان مهمترين اين گروه‌ها هستند، بايد به اين مهم توجه داشته باشند. اگر تابوي نقد از خود شكسته شود ... در ادامه، «هادي كحال‌زاده» ديگر عضو شوراي مركزي سازمان با بيان اين كه «تمامي فعالان عرصه‌ي تحول خواه بايد ارزيابي و برآوردي از هشت سال گذشته‌ي خود داشته باشند» افزود: اگر تابوي نقد از خود در ميان نيروهاي سياسي شكسته شود و در واقع اين باب باز شود كه نيروهاي سياسي نيز به تبعيت از دانشگاه نسبت خود را با ساير گروه‌ها نقد كرده و نسبت جديدي تعريف كنند هم به اعتبار و مرجعيت آنها كمك مي‌كند و هم به بالا بردن اعتماد جامعه نسبت به آنها ياري خواهد رساند، در عين حال شكافي را هم كه در حال حاضر جريان‌هاي مرجع، جريانات پيرو خود و جامعه دارند را به حداقل مي‌رساند. وي افزود: يكي از مشكلات در هشت سال گذشته به ويژه در دفتر تحكيم وحدت اين بود كه هم نقش سياستگذاري و هم نقش اجرا را دنبال مي‌كرد و متاسفانه نتوانست مهندسي خرد كردن مطالبات كلان را انجام دهد. كحال‌زاده بستر ناشناخته و ويژگي‌هاي متفاوت نسل دانشجويي دهه‌ي 80 را يكي از چالش‌هاي اساسي دفتر تحكيم در اين دهه عنوان كرد. وي همچنين سازمان ادوار را همسايه‌ي ديوار به ديوار دفتر تحكيم دانست و گفت كه تلاش مي‌كند به حفظ كليت اتحاديه كمك كند. تا دانشگاه هست، جنبش دانشجويي هم هست كحال‌زاده درباره‌ي آينده‌ي جنبش دانشجويي اظهار داشت: از زماني كه مدرسه‌ي دارالفنون در ايران تشكيل شد اعتراض و عبور از وضعيت موجود در ذهن دانش آموزان اين مدرسه نيز بود و ويژگي جدايي ناپذير از جنبش دانشجويي، عبور از وضعيت موجود، تغيير و تحول، موج افشاني و ويژگي‌هايي است كه جريان دانشگاه را جريان مرجع كرد، به گونه‌اي كه از پيش از كودتاي سيدضياء طباطبايي شاهد تحركات دانشجويي تا به الان هستيم. به نظر مي‌رسد دوره‌هاي مختلفي را طي كرديم با سختي‌هاي خاص خود در بسياري از زمان‌ها، اما دانشگاه همچنان توانسته مانند آب راه خود را در سنگلاخ شرايط سياسي ايران باز كرده و پيش برود، لذا نمي‌توانيم بگوييم جنبش دانشجويي از بين خواهد رفت، شايد بهار و خزاني داشته باشد و نسل‌هاي مختلفي بيايند و بروند، لذا مي‌توانيم تحولات آتي سياسي و اجتماعي كشور را از پس تعريف در رابطه‌ي خصلت و تحول به دست آوريم. شايد نتوان فهميد كه دانشگاه خود را در آينده در چه نقطه‌اي تعريف خواهد كرد اما قدر مسلم اين است كه انهدام براي جنبش دانشجويي وجود ندارد و تا دانشگاه هست جنبش دانشجويي نيز وجود خواهد داشت. آينده‌ي جنبش دانشجويي به شناخت خصلت‌هاي نسل حاضر توسط فعالان در عرصه‌ي سياسي بر مي‌گردد. نقد قدرت از طريق ارتباط با آن سپس كفش‌كنان با بيان اين‌كه «در سال‌هاي اخير بين جنبش دانشجويي و دفتر تحكيم فاصله‌ي زيادي با حاكميت به وجود آمد» اظهار داشت: اين فاصله، هزينه‌هاي بسيار زيادي را به جنبش دانشجويي تحميل كرده است. گذاشتن جلسات مشترك با بخش‌هاي مختلف حاكميت كه در گذشته نيز در دفتر تحكيم وحدت و انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان داشتيم مي‌تواند هزينه‌ها را كاهش دهد اما متاسفانه امروز اين امر در دستور كار جنبش قرار ندارند. بنابراين اين ارتباط را مي‌تواند با حفظ استراتژي دوري از قدرت برقرار كند و اتفاقا نقد قدرت از طريق ارتباط بهتر مي‌تواند انجام بگيرد. پذيرفتن حداقل‌ها براي تعامل همچنين موسوي خوئيني با بيان اين‌كه «معتقدم هم بخش‌هايي از جريان دانشجويي و هم بخش‌هايي از حاكميت از مرز خود عدول كرده‌اند»، افزود: مسوولان اخبار دانشجويي را روي سايت‌هاي خبري مي‌بينند و دانشجويان نيز حرف‌هاي خود را مي‌زنند اما تعامل نزديك داشتن، لازمه‌اش اين است كه حداقل‌هايي از هم را بپذيرند كه متاسفانه الان دو طرف اين حداقل‌ها را قبول ندارند و اين فاصله تعميق پيدا كرده و زياد شده و اين يك واقعيت است. انتقاد به عملكرد تحكيم(علامه) در چند سال گذشته به گزارش خبرنگار ايسنا، «علي جمالي» مسوول روابط عمومي سازمان و مسوول سايت خبري ادوارنيوز نيز گفت: در چند سال اخير، دفتر تحكيم وحدت به عنوان فراگيرترين تشكل دانشجويي و سمبل جنبش دانشجويي در اين كشور، دو حركت را در دو مسير دنبال كرد؛ حركت اول اين بود كه به جاي آن‌كه پل ارتباطي بين توده‌ي مردم و نخبگان جامعه باشد متاسفانه به سمت نخبگان شيفت پيدا كرد و خود را در جايگاه روشنفكران قرار داد و بيشتر سعي كرد نظريه‌پردازي و نظريه‌سازي كند تا اين‌كه بخواهد پل ارتباطي باشد براي انتقال اين نظريات. دومين حركت اين بود كه خصلت‌هايي به خود گرفت كه در نگاه از بيرون بيشتر جنبه‌ي اپوزيسيون عملگرا به او مي‌داد، اما با انتخابات شوراي مركزي جديد، احساس مي‌كنم اين شوراي مركزي در جهت اصلاح دو مورد حركت مي‌كند و به فازي مي‌روند كه نقش نقادي قدرت و ديده‌باني جامعه‌ي مدني را به طور كامل انجام دهد و به هيچ عنوان وارد مناقشات احزاب سياسي نشوند. هم‌چنين از بحث‌هاي صرف روشنفكري فاصله گرفته و بيشتر خود را به متن جامعه نزديك كنند. به گزارش خبرنگار ايسنا، سپس موسوي خوئيني، پشتيباني از جنبش دانشجويي پويا را مهم‌ترين وظيفه‌ي سازمان ادوار تحكيم وحدت عنوان كرد و اظهار داشت: هر زماني كه صفت برجسته‌ي زنده بودن اين جنبش از آن گرفته مي‌شود به نظر مي‌رسد دچار عارضه‌اي شده و همگان بايد نگران باشند از اين‌كه جنبش دانشجويي پويايي و نشاط خود را از دست دهد و تلاش كنند در جهت رفع آن. دبيركل سازمان ادوار تحكيم تاكيد كرد: به نظر من در شرايط اخير به دليل فشارهايي كه به اين جنبش وارد شد و هم‌چنين درگيري‌هاي داخلي و ورود برخي عوامل و ويروس‌هاي بيروني، جنبش دچار تنش شده بود كه خوشبختانه وضعيت اخيرا تغيير كرده و به نظر مي‌رسد انتخابات‌هاي اخير اين مجموعه و رسميت پيدا كردن شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت(طيف علامه) كه افراد آن جديدتر بوده و در موقعيت بهتري قرار دارند، اين مشكلات مهار شود، در اين مقطع هم اين سازمان در حدي كه مي‌توانست به وظيفه‌ي خود براي پشتيباني از اين جريان عمل كرد. جنبش دانشجويي تا زماني كه در كشوري مشكلات سياسي وجود داشته باشد، وجود خواهد داشت، مگر آن‌كه موانع سياسي برطرف شود كه در آن صورت جنبش دانشجويي بيشتر به مشكلات صنفي خواهند پرداخت. پرداختن به امور صنفي و سياسي موسوي خوئيني هم‌چنين گفت: با توجه به اين‌كه موضوعات صنفي، يكي از مشكلاتي است كه در حال حاضر دانشجويان به شدت از آن رنج مي‌برند، اما اين دليل بر آن نيست كه اگر در مقطعي دانشجويان به مسايل صنفي پرداختند مساله‌ي سياسي نداشته باشند. هم‌چنان كه اگر جنبش دانشجويي در برابر موانع مشاركت سياسي مردم در اداره‌ي كشور موضع نگيرد، نبايد تصور كرد كه مشكل حل شده است، بلكه بايد به پشت پرده‌ها و زواياي موضوع نگريست كه شايد به شكل ديگري و در مقطع ديگري خود را نشان دهد. دانشجو و دانشگاه هم‌چنان ميزان‌الحراره است وي تاكيد كرد: بهترين راه‌حل براي اين‌كه جنبش دانشجويي بتواند پويايي خود را حفظ كند اين است كه حاكميت نسبت به دغدغه‌هاي او توجه ويژه و خاص داشته باشد و اگر در مقطعي به‌رغم وجود معضلات كلان سياسي در كشور كه اكثريت قاطع گروه‌ها و احزاب سياسي به وجود آن اذعان كنند، جنبش دانشجويي عكس‌العملي از خود بروز ندهد، نشان‌دهنده‌ي علائم خطرناكي خواهد بود مبني بر اين‌كه جنبش دانشجويي در اين مرحله بنا به هر دليل، چه استراتژيكي و چه تاكتيكي نمي‌خواهد وارد مسايل شود اما در مقطع ديگري خود را به شكل بدتري بروز خواهد داد. لذا مهم‌ترين مساله‌اي كه پيش روي مسوولان است اين كه نظرات سياسي آنها را جويا شوند و البته بايد هم از اين موضوع استقبال كنند و از كنه ديدگاه‌هاي دانشجويان استفاده كنند. به نظر نمي‌رسد كه كسي شك نكند كه دانشجو و دانشگاه هم‌چنان ميزان‌الحراره است و اگر آن را به درستي از خود نشان ندهد، مطمئنا اين دماسنج با مشكل مواجه خواهد شد كه ممكن است در مقطع ديگري به يكباره حرارتي را از خود بروز دهد كه چاره‌جويي و مواجهه با آن، بسيار سخت‌تر و با هزينه‌هاي بالاتري خواهد بود. اميد به خاتمه‌ي ركود به گزارش خبرنگار ايسنا، «سميرا صدري» ديگر عضو شوراي مركزي اين سازمان نيز گفت: با آغاز به كار شوراي مركزي جديد دفتر تحكيم وحدت(طيف علامه) اين اميد مي‌رود كه پس از يك دوره‌ي ركود 16 آذر امسال نقطه‌ي عطفي در فعاليت‌هاي اين تشكل دانشجويي باشد. وي درباره‌ي ارتباط اين سازمان با جنبش دانشجويي گفت: با توجه به اين‌كه تقريبا همه‌ي اعضاي سازمان سابقا از اعضاي جنبش دانشجويي و دفتر تحكيم وحدت بوده‌اند، نزديكي اين دو جريان به لحاظ استراتژيك كاملا طبيعي و قابل انتظار است ولي در عين حال نمي‌تواند منجر به اختلاط فعاليت‌ها و سلب استقلال دو مجموعه شود. صدري خاطرنشان كرد: سازمان ادوار تحكيم و جريان دانشجويي مي‌توانند در تعديل مواضع يكديگر موثر باشند، به گونه‌اي كه نه سازمان يك خصلت تمام حزبي و مصلحت‌انديشانه داشته باشد و نه دفتر تحكيم بيش از حد معقول راديكاليزه شود. وي همچنين جايگاه ايسنا را در ميان خبرگزاري‌ها ويژه خواند و گفت: اميدواريم كه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) بتواند در جهت جلب اعتماد حداكثري جامعه‌ي دانشگاهي حركت كند و حتي‌الامكان از سوگيري در انعكاس اخبار پرهيز كند. جمالي نيز اظهار داشت: نزديكي بدنه‌ي ايسنا با بدنه‌ي جنبش دانشجويي كه بسياري از خبرگزاري‌ها فاقد آن هستند يك مزيت است، لذا انتظار مي‌رود به مسايلي كه از ديدها مغفول مانده بيشتر بپردازد. انتهاي پيام