مجتهدزاده گفت: منطق عملي گنجانده شده در طرح ابتكاري ايران براي اعتمادسازي توسط روسيه كه پيشنهاد تاسيس شركت سهامي مشترك توليد سوخت هسته‌يي را داده، درك شده است. دكتر پيروز مجتهدزاده، رييس موسسه يوروسويك لندن و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار انرژي هسته‌يي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) بررسي طرح ايجاد شركت سهامي مشترك توليد سوخت توسط ايران و روسيه را يك اعتمادسازي مضاعف از جانب ايران دانست. وي افزود: فكر مي‌كنم فضاي مربوط به طرح چنين مباحثي پيش از اين در سخنان آقاي احمدي‌نژاد در سازمان ملل و طرح ابتكاري ايران مطرح شده بوده است كه ما در جريان آن طرح، شاهد نوعي فراخوان براي مشاركت با ايران در زمينه‌ي چرخه‌ي سوخت هسته‌يي جهت اعتمادسازي بيشتر بوديم. مجتهدزاده ادامه داد: پس از طرح پيشنهاد رييس جمهور ايران شاهد بوديم كه عليرغم عدم توجه آمريكا و سه كشور اروپايي، ابتدا آفريقاي جنوبي و سپس روسيه طرح‌هايي را براي مشاركت در خصوص چرخه‌ي سوخت هسته‌يي به ايران ارسال كردند كه اين موضوع نشان مي‌دهد كه منطق عملي گنجانده شده در طرح ابتكاري ايران براي اعتمادسازي توسط اين كشورها درك شده است. اين استاد دانشگاه با بيان اين كه طرح رييس جمهور كشورمان براي خروج از بن بست ايجاد شده در مذاكرات راهكاري مناسب بود، گفت: با توجه به اين موضوع و هم چنين حساسيت موجود در خصوص مساله‌ي مذكور نخست ما بايد از طرح‌هايي چون طرح مطرح شده‌ي روسيه در وهله‌ي اول استقبال نماييم و سعي كنيم كه براي كشورهايي كه چنين طرح‌هايي را مي‌دهند، نوعي احترام جهاني ايجاد نماييم. رييس موسسه‌ي يوروسويك لندن با تاكيد بر لزوم در نظر داشتن جنبه‌هاي مختلف چنين طرح‌هايي خاطر نشان كرد: هم چنين بايد توجه داشته باشيم كه در چنين طرح‌هايي ميزان مشاركت به چه صورت است. ضمن آنكه توجه به محل استقرار اصلي شركت مذكور بسيار حايز اهميت است، چرا كه به اعتقاد من اگر چنين طرحي ارايه و مورد قبول واقع شود، اگر تاسيسات در كشوري غير از ايران مستقر شوند، ما يك قدم مفيد برداشته‌ايم، ولي اين قدم مفيدمان ناقص خواهد بود. وي افزود: بايد فرمولي بينابيني طراحي شود كه علاوه بر تامين منظور ايران، نظر منتقدان ايران در زمينه‌ي چرخه‌ي سوخت را نيز به همراه داشته باشند، ضمن آنكه نبايد زمينه‌هاي سو‌ءاستفاده‌ي كشورهاي ديگر از چنين مباحثي را ايجاد كنيم. مجتهدزاده با تاكيد بر اينكه چنين طرح‌هايي مستقيما با اعتمادسازي مرتبط هستند، ابراز عقيده كرد: اينكه ايران بپذيرد كه بخشي از توليد چيزي كه با استقلال ملي‌اش مرتبط است، در كشوري ديگر صورت گيرد، گامي بسيار بزرگ را در زمينه‌ي اعتمادسازي برداشته است و اين موضوع تا جايي است كه مي‌توان آن را اعتمادسازي فوق مضاعف ناميد، چرا كه اگر ذره‌اي حسن نيت وجود داشته باشد يا ادعاهاي عليه ايران نيم درصد صحت داشته باشد، كاملا قابل درك است كه ديگر بيش از اين نمي‌توان براي اعتمادسازي گامي برداشت، چرا كه مرحله‌ي بعد اين راه‌ تحويل كامل تمام امور به دست آنهاست. انتهاي پيام