يك عضو سابق شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت گفت: جنبش دانشجويي، جنبشي سياسي است و كساني كه در اين عرصه فعال هستند معمولا از تجربيات لازم كار جمعي هم برخوردار نيستند و كار تشكيلاتي را تجربه نكرده‌اند به همين دليل استفاده از تجربيات گذشتگان جنبش دانشجويي و فعالان اين عرصه ضروري است. «حسين بي‌غم» در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي ايسنا تاكيد كرد: البته توجه به اين مساله هم نبايد به گونه‌اي باشد كه اين شائبه به وجود بيايد كه جنبش دانشجويي و فعالان امروز تحت تاثير مستقيم و بيش از حد گذشتگان خود عمل مي‌كنند و به نوعي در سايه‌ي گذشتگان هستند، بايد تجربيات را در نظر داشته باشند اما با مسايل روز هم تطبيق دهند. وي به تشكيل گروه‌هاي مشورتي در عرصه‌هاي مختلف اشاره كرد و افزود: تشكيل گروه‌هاي مشورتي و سازمان دهي آنها در زمينه‌ي مسايل صنفي، سياسي و اجتماعي مي‌تواند مفيد واقع شود و به جريان دانشجويي فعلي كمك كند؛ گروه‌هايي كه در آن نسل‌هاي مختلف جنبش دانشجويي يا نمايندگاني از آنها حضور داشته باشند و در جنبش دانشجويي از آنها استفاده شود. بي‌غم گفت: به خاطر دارم در اوايل دهه‌ي 70 به دليل حس ضرورت استفاده از تجربيات قديمي‌ها اين بحث در تحكيم وحدت مطرح شده بود، بحث‌هاي مختلفي مطرح شد البته شايد آن روز ضرورتي كه جنبش دانشجويي احساس مي‌كرد چندان حاد نبود، اما آينده نگري در آن بود. در اساسنامه‌ي تحكيم اصلاحيه‌اي ايجاد كردند كه كساني كه در شوراي مركزي تحكيم بوده‌اند و فارغ التحصيل شده بودند تا دو سال بعد اگر راي آورند به عنوان عضو علي البدل تحكيم فعاليت كنند، يكي از دلايل تصويب آن هم مساله‌ي استفاده از تجربيات گذشتگان بود. بي‌غم گفت: البته در اين مساله بايد دو نكته را مدنظر قرار داد، به هيچ وجه نبايد جنبش دانشجويي خود را منقطع از جامعه بداند و ديگر اين كه اگر دانشجويان بخواهند ارتباطي با اعضاي گذشته داشته باشند متهم به متاثر شدن از گروه‌هاي سياسي مي‌شوند. وي ادامه داد: ارتباط جنبش دانشجويي نبايد به گونه‌اي باشد كه تحت تاثير مستقيم جريان‌هاي سياسي قرار گيرد و طوري باشد كه آنان تصميم بگيرند و آنها مجري شوند. افراط و تفريط نبايد در جنبش دانشجوي به وجود بيايد، ترسيم يك استراتژي كه حالتي از افراط و تفريط در آن نباشد ايده آل جنبش دانشجويي است. انتهاي پيام