يافته‌هاي جديد ماموريت فضاپيماي جنسيس اندوه دانشمندان از ناكامي فرود ناموفق آن در 18 شهريور سال جاري را به اميدواري تازه‌اي تبديل كرده است.

به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، فضاپيماي جنسيس در هشتم مرداد سال 1380 پرتاب شد و در 15 آذر ماه همان سال صفحه خورشيديش باز شد و جمع آوري ذرات باد خورشيدي را آغاز كرد. در فروردين ماه سال 1383 جمع كردن ذرات خورشيدي را پايان داد، و از همان موقع عمليات باز گشتن به زمين را آغاز كرد. در 18 شهريور 1383 بسته حاوي ذرات جمع آوري شده از خورشيد كه از فضاپيماي مادر (جنسيس) رها شده بود وارد جو زمين شد كه البته عمليات فرود به دليل باز نشدن چتر فرود و سقوط شديد كپسول با شكست رو به رو شد.

دانشمندان مركز فضايي جانستون كه سرگرم پژوهش روي ذرات به جا مانده از جنسيس هستند، به تازگي قطعه آلومينيومي از كپسول را براي بررسي هاي بيشتر به محققان دانشگاه واشنگتن منتقل كردند. پس از رسيدن اولين قسمت اجزاي رسيده به مركز فضايي جانستون آنها توانستند ذرات سازنده خورشيد و ذرات سازنده بادهاي خورشيدي را در قطعات رسيده شناسايي كنند.

به گزارش ايسنا از نجوم، محققان با بررسي اين قطعه آلومينيومي كه نقش جمع‌آوري ذرات بادهاي خورشيدي را بر عهده داشته است، مي‌توانند به ذرات سازنده بادهاي خورشيدي پي ببرند. البته آنها مي دانند كه بيشتر ذرات تشكيل دهنده باد خورشيدي هسته اتم هيدروژن يعني پروتون است؛ اما با تحقيق روي اين قطعه مي‌توانند به ميزان فراواني هسته‌هاي اتم گازهايي چون آرگون، زنون، كريپتون و نئون كه گازهاي نجيبند در بادهاي خورشيدي پي ببرند.

فعاليت بعدي قرار است روي صفحه طلاي نصب شده بر كپسول صورت گيرد. اين صفحه طلا نيز وظيفه جمع‌آوري ذرات بادهاي خورشيدي را بر عهده داشته است. بررسي هاي محققان بر اين قسمت به منظور شناسايي ايزوتوپ‌هاي نيتروژن صورت مي‌گيرد كه البته تحقيق و بررسي در زمينه اين قسمت به عهده دانشگاه مينسوتا است.

گفتني است، تحقيقات روي اين قسمت تا چند هفته ديگر آغاز مي شود.

انتهاي پيام