وجود استرسهاي درازمدت، انباشته شدن فشارهاي رواني به صورت مزمن و مشغوليت‌هاي ذهني افراد، سبب كاهش انرژي رواني آنها و به دنبال آن پايين آمدن آستانه تحمل مي‌شود.

دكتر شيوا دولت آبادي، روانشناس و مدرس دانشگاه علامه طباطبائي در گفت‌وگو با خبرنگار حوادث خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با بيان مطلب فوق افزود: پاسخهاي پرخاشگرانه افراد دليلي بر لبريز شدن كاسه صبر آنهاست كه با كوچكترين تحريك پذيري تشنج آنها را به دنبال مي‌آورد.

وي با بيان اينكه افرادي كه مشكلات جدي رواني را پشت سر گذاشته‌اند، آستانه تحمل پايين تري نسبت به محركهاي جديد دارند، خاطرنشان كرد: زندگي در شهرهاي بزرگ كه حاوي استرسهاي خرد و كلان است، از سويي انرژي فراواني را از افراد مي گيرد و از سوي ديگر حجم اطلاعاتي كه ذهن بايد مرتبا آنها را پردازش كند و تراكم كاركرد رواني، خود به خود باعث پايين آمدن سطح تحمل افراد مي‌شود.

اين روانشناس در ادامه به فقر و بيكاري به عنوان مؤلفه‌هاي پايين‌آوردن صبر افراد اشاره و تاكيد كرد: بوجود آمدن صورتهاي ذهني كه همواره و بصورت مستمر ذهن انسان را به عنوان يك فردي كه از عهده مسئوليتهاي خود برنيامده، فقر و فقدان امنيت شغلي و مالي در ايجاد پرخاشگري و زودجوشي نقش اصلي را ايفاء مي‌كند.

دكتر دولت آبادي افزود: وظيفه هر كسي براي زندگي اين است كه بتواند حداقل نيازهاي خود را برآورده كند و مسئوليتهاي محوله را پاسخگو باشد، بنابراين زماني كه به دلايل فقر و بيكاري نتواند نيازهاي خود را برآورد (و‌ضعيت رواني منفي را تحمل كند) آستانه تحملش نيز پايين مي‌آيد.

اين روانشناس با بيان اينكه گاهي افراد به دليل حل مشكلات خود شروع به پرخاشگري مي‌كنند، اظهار كرد: اينگونه پرخاشگريها گاهي بصورت خود زني نمايان مي‌شود و زماني كه فرد به اين مرحله از پرخاشگري مي رسد مي توان تصور كرد كه اين فرد تحت تاثير چه مشكلات و فشارهايي قرار گرفته كه اينگونه از خود عكس العمل نشان مي دهد.

مدرس دانشگاه علامه طباطبائي به نوع ديگري از پايين آمدن سطح تحمل در افراد اشاره و تاكيد كرد: خشونتهاي خانوادگي و پرخاشگري در ميان ارتباطات روزمره و معمولي كه ناشي از عكس العملهاي بدون تامل هستند گاهي اوقات سبب بروز حوادثي غير قابل جبران مي شوند.

دكتر دولت آبادي همچنين به ارتباطات گذرايي كه در طول روز ميان افراد ايجاد مي شود اشاره كرد و برقراري روابط محترمانه و مهرآميز در كوتاه مدت را ضروري دانست و گفت: برقراري روابط دوستان با افراد ناشناس كه در طول روز به دلايل مختلف با آنها ارتباط گذرايي ايجاد مي‌كنيم، مي‌تواند فرد را از حالت كم حوصلگي و كم تحملي خارج كند.

وي با بيان اينكه اگر فضاي حاكم بر روابط حاكي از كم حوصلگي باشد اين روابط مانند يك اپيدمي به ديگران سرايت مي كند، تاكيد كرد: انسانها همواره نياز به احساس درك، احترام و پذيرش متقابل بعنوان يك شهروند را دارند در غير اينصورت روابط غير دوستانه و كم طاقت مانند يك بيماري همه گير مي‌شود و پس از تسري خشونت بر روابط، افراد پرخاشگر مي شوند.

دكتر دولت آبادي وجود شرايط و زمينه هاي اقتصادي واقع‌گرا و مناسب را در بالا بردن سطح تحمل افراد مؤثر دانست و اذعان كرد: در صورتي كه شرايط زندگي و اجتماعي براي تمام افراد مطلوبتر، ايمني تر و نگاه به آينده خوش بينانه تر باشد، مي توان اميداوار بود كه خوش خلقي در جامعه گسترش يابد.

مدرس دانشگاه علامه طباطبائي گفت: ‌در صورتي كه رفتارهاي نامطلوب خود را كه ناشي از عوامل دورني است به روابط صميمي و دوستانه مبدل كنيم در مقابل شاهد رفتارهاي دوستانه اطرافيان نيز خواهيم بود.

وي در پايان افزود: فشارهاي رواني و دروني افراد، به ديگران مربوط نمي شود و نمي‌توان با اينگونه رفتارها، شانس برقراري يك رابطه دوستانه كوتاه مدت را از دست داد.

انتهاي پيام .