جمعي از پيشكسوتان و بازيكنان اسبق فوتبال كشورمان با حضور در مراسم يادبودي كه به مناسبت يازدهمين سالگرد درگذشت زنده‌ياد «پرويز دهداري» معلم بزرگ اخلاق و مربي فداكار و دلسوز فوتبال كشور در خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، برگزار شد ياد و خاطره‌ي اين مربي بزرگ را گرامي داشتند. محمود بياتي، سرمربي اسبق تيم ملي فوتبال در ارتباط با خصوصيات اخلاقي زنده‌ياد دهداري اظهار داشت: مسابقات‌ آسيايي سال 1958 آخرين حضورم به همراه دهداري در تيم ملي فوتبال بود و باعث شد تا بتوانم در ارتباطي كه با او داشتم به خصوصيات اخلاقي بارز وي پي ببرم. دهداري پيش از آن كه يك بازيكن مفيد براي تيم‌هاي ملي باشد يك مربي مهربان و در عين حال جدي بود. او در بهترين زمان مناسب بازيكنانش را مورد تشويق و تمجيد قرار مي‌داد و يا با بازيكنان سركش برخورد جدي مي‌كرد. اين نوع رفتار وي با تمامي بازيكنانش سبب شد تا هيچ گاه حرمت‌هاي اخلاقي بين آنان شكسته نشد و اين مساله باعث شد تا هميشه در بين بازيكنانش با عزت و محبوب باشد. ولي متاسفانه در شرايط كنوني حرمت و احترام بين بازيكنان با داوران و مربيان فوتبال به كلي از بين رفته است. شايد يكي از دلايل عمده‌ي تنش‌ها و چالش‌هاي موجود در فوتبال كشور همين مساله باشد. وي در ادامه گفت: دهداري براي تصميم‌گيري‌هايش هيچ گاه تحت تاثير اظهار نظرهاي بازيكنان خود قرار نمي‌گرفت و همواره با اختيار تام، براي اجراي هر تصميمي صلاح هر كاري را در نظر مي‌گرفت. «رضا قفلساز» بازيكن اسبق تيم پاس تهران و تيم ملي كشورمان اخلاق و رفتار مرحوم دهداري را بهترين الگو براي تمامي مربيان و مسوولان كنوني فوتبال دانست و تصريح كرد: اگر هر يك از شاگردان اسبق دهداري كه در حال حاضر مسووليت تيم‌هاي فوتبال را بر عهده دارند مي‌توانستند رفتار و منش او را سرلوحه كار خود قرار دهند و جاي خالي چنين شخصيتي را در عرصه فوتبال پر كنند، بدون شك بسياري از مشكلات موجود در فوتبال كنوني ما حل مي‌شد. وي اضافه كرد: اگر تاثير حضور دهداري و دهداري‌ها در عرصه‌ي فوتبال كشور كمرنگ نمي‌شد، وضعيت كنوني فوتبال ايران بهتر از اين بود تا هيچ يك از خانواده‌ها از فرستادن فرزندانش براي تماشاي ديدارهاي فوتبال در هول و هراس نباشند. بي‌توجهي به ارزش‌هاي اخلاقي و رفتارهاي نابهنجار برخي بازيكنان و تماشاچيان فوتبال سبب شده تا معضلات اين ورزش روز به روز بيشتر شود. اين وظيفه مسوولان و مديران ورزشي است كه به طور جدي براي فوتبال چاره‌انديشي كنند. كامبيز جمالي، كه بيش از 10 سال در تيم تاج و تيم ملي بازي كرده است از دهداري به عنوان يك مدير لايق و منصف ياد كرد و گفت: در سال‌هاي 1339 تا 1342 به همراه دهداري عضو تيم ملي فوتبال بودم در آن زمان او در تيم شاهين، رقيب سرسخت تيم تاج توپ مي‌زد و پس از دعوت به تيم ملي به عنوان كاپيتان تيم فعاليت مي‌كرد. او با همه بازيكنان رفتاري يكسان داشت و هيچ گاه بين آنها تبعيض نمي‌گذاشت. مهرباني و صحبت او به بازيكنان سبب شد تا محرم اسرار همگان باشد و همه بازيكنان تيم به نظرات او احترام بگذارند. جمالي در ادامه تصريح كرد: خبر درگذشت دهداري تلخ‌ترين خاطره دوران فعاليتم در ورزش است كه هيچ گاه آن را فراموش نخواهم كرد. باور مرگ او به قدري برايم سخت بود كه تا مدت‌ها نمي‌توانستم خلا حضور او را بپذيرم. شاهرخ بياني، ملي پوش اسبق فوتبال كشور با اشاره به لزوم شناساندن شخصيت دهداري در بين جوانان و نوجوانان خاطرنشان كرد: بسياري از جوانان و علاقه‌مندان فوتبال هيچ شناختي از دهداري و فداركاري‌هاي او در عرصه فوتبال ندارند. چرا كه تاكنون هيچ گاه توجه زيادي از سوي مسوولان فدراسيون به اين شخصيت بزرگ نشده است. دهداري مظلوم زندگي كرد و مظلوم هم از دنيا رفت. شرايط فعلي فوتبال كشورمان به گونه‌اي است كه هيچ يك از مربيان حتي اگر بخواهند هم نمي‌توانند مانند دهداري بي‌ريا و خالصانه كار كنند. حداقل كاري كه مي‌توانيم براي زنده نگه داشتن ياد و نام او انجام دهيم چاپ كتابي در ارتباط با زندگي ورزشي و خصوصيات بارز اخلاقي و رفتاري اوست. وي در ادامه گفت: خيلي‌ها سعي كردند تا با ايجاد مسايل حاشيه‌اي پس از مسابقات سئول روابط دوستانه ما با دهداري را از بين ببرند در صورتي كه ما بدون هيچ اختلافي با مرحوم دهداري تصميم به كناره‌گيري گرفتيم مشكل اصي ما ضعف مديريتي سرپرستان و مديران آن زمان تيم فوتبال بودند كه هيچ گاه نتوانستند انسجام تيم ملي را حفظ كنند. مرتضي فنوني زاده عضو اسبق تيم ملي و باشگاه پيروزي كه 5 سال شاگرد مرحوم دهداري در تيم ملي فوتبال بوده است، اخلاص را مهم‌ترين دليل موفقيت و بزرگي مربي‌اش دانست و تصريح كرد: او هيچ گاه حريفان تيم ملي را تحقير نمي‌كرد. دهداري احترام خاصي براي هر يك از بازيكنانش قايل بود به همين دليل بازيكنان تيم حرمت زيادي براي وي داشتند. او حتي به نحوه پوشش بازيكنانش در زمين بازي اهميت مي‌داد و هميشه تاكيد داشت كه بازيكنان با پوشش منظم و مناسب به زمين مسابقه بروند. وي در ادامه گفت: البته بازيكنان تيم‌هاي فعلي، تفاوت زيادي با فوتباليست‌هاي سابق دارند. زماني كه ما در تيم‌هاي باشگاهي و ملي توپ مي‌زديم هدفي جز رضايت مربي و پيروزي تيم نداشتيم. هيچ گاه به ميزان دستمزدي كه دريافت مي‌كرديم گله‌مند نبوديم و سعي نداشتيم به خاطر اين مسايل عشق و علاقه‌مان را زير پا بگذاريم. ولي امروز به محض اينكه به بازيكني دستمزدي بيش از تيم فوتبال خودش پيشنهاد مي‌شود بدون هيچ گونه تعهد و مسووليتي تيمش را ترك مي‌كند و به تيم ديگري مي‌رود اين مساله باعث شده تا قدرت مديريت مربيان تيم‌ها به مراتب ضعيف‌تر از گذشته شود و در نتيجه آنها نتوانند بازيكنان خوبي تربيت كنند. انتهاي پيام