اگر فعاليت انجمن نويسندگان كتاب كودك و نوجوان را با در نظر گرفتن شرايط عمومي جامعه در نظر بگيريم، پيشرفت خوبي عايد اين تشكليلات شده است. مهدي حجواني ـ منتقد و نويسنده ـ در گفت‌وگو با خبرنگار ادبي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين مطلب تصريح كرد: انجمن يادشده تاكنون بر اساس اساسنامه‌ي خود عمل كرده است؛ اما نبايد اين واقعيت را ناديده گرفت كه اين تشكيلات، به تناسب جريان عمومي فرهنگي در دنيا هنوز در گام‌هاي اوليه است. وي اضافه كرد: اگر ما بخواهيم اتفاق‌هايي كه در ادبيات كودكان رخ داده است را ملاك بگيريم؛ جا دارد كه انجمن نويسندگان كتاب كودك و نوجوان، خيلي بيش از اين‌ها تلاش كند. وي سپس به تشريح مشكلات انجمن پرداخت و گفت: اين، واقعيتي است كه ما هنوز تعريف كار جمعي را نمي‌دانيم و تصور مي‌كنيم انجمن، مؤسسه‌ي خدماتي است كه بايد به ما خدمات ارايه دهد؛ در حالي كه انجمن، تنها يك امكان است و اين طور نيست كه بنا باشد خدمات بسيار بالايي ارايه نمايد. اين مساله، آن جا اهميت خود را بيشتر نشان مي‌دهد كه متوجه باشيم، انجمن از نظر مالي مستقل بوده است. مهدي حجواني، با بيان اين كه كار كردن در نهادهايي كه جنبه‌ي خصوصي دارد؛ به مراتب راحتتر است، گفت: در يك نهاد مدني، همچون انجمن نويسندگان كتاب كودك و نوجوان، باقي ماندن و حركت كردن آن نهاد، جزيي از كار است. يعني همين قدر كه نهادي بتواند روي پاي خود بايستد؛ حتا اگر كار مهمي نكند؛ نوعي حركت به سمت جلو است؛ البته حركتي نهادي در چارچوب اساسنامه. وي سپس با بيان اين كه حركت ما در چارچوب اساسنامه، سبب كندي و در عين حال مقدس شدن جريان خواهد شد، گفت: بر همين اساس، حركت انجمن در چارچوب اساسنامه، گر چه از افتخارات محسوب مي‌شود؛ اما مشكلاتي نيز براي ما داشته است. چرا كه حركت در چارچوب اساسنامه، فضاي مانور مديريت را محدودتر مي‌كند. انتهاي پيام