هر زمان از غيب، نونو مي‌رسد / وز جهان تن برون شو مي‌رسد اين شعر حكايت خلق مداوم و تازه ‌شدن هر لحظه جهان آفرينش و انسان است. همه چيز در پي تكامل و نوگرايي است، ولي براي هنر حماسي خود چه كرده‌ايم. ما فقيرترين بعد فرهنگي‌مان در عرصه ارايه هنري جديد، بياني نو و نگاهي تازه به داشته‌هاي سنتي‌مان است و اصلا بر روي آن كار نكرده‌ايم. به گزارش ايسنا، در چهل‌ و ششمين جلسه از سلسله مباحث «هنر، انديشه و ادب در گستره فرهنگ ايراني اسلامي، محمدعلي شاكري مدرس دانشگاه و دانش‌آموخته معماري داخلي در باب «برگشت پست مدرن در هنر» با بيان مطلب بالا و با به تغييرات متعدد تئوري‌هاي مدرنيسم در 60 سال اخير اشاره كرد و گفت: شهامت تغيير دادن و بيان اين كه نظريه‌اي اشتباه است و اعلام چيزي جديد به جاي آن، بسيار حائز اهميت است؛ مدرنيسم معتقد به ذهنيت علمي است كه بر پايه آن تصورات هنرمند منطقي جلوه مي‌كند و هنر مدرن شاهزاده سوار بر اسب سفيد نيست كه از آسمان مي‌آيد، بلكه كاملا ملموس و عيني و منطقي است. وي به پيدايي پاپ آرت يا هنر مردمي اشاره كرد و گفت: هنر مردمي در هر جامعه مختص خود آن‌هاست؛ يعني هنر آمريكايي مال مردم آمريكا و هنر ايراني مال مردم خود ماست؛ اين به اشتباه جا افتاده است كه هنرمند ما براي اين كه كار پاپ بكند، مي‌رود از پاپ‌هاي آمريكايي تقليد مي‌كند؛ او اصلا نفهميده كه مفهوم هنر چيست. وي به تبيين نظريات ميشل فوكو و ادگار مورن پرداخت و گفت: واژه مدرن را در دو حالت دگرگوني مشخص تاريخي و مستقل از تاريخ تعريف كرده‌اند و عملا ثابت شده است كه مدرنيته را در دوره‌هاي تاريخي نبايد جستجو كرد؛ چرا كه تعريف مدرنيته همان گرايش نو در هنر و ادبيات و گسستن از گذشته به طور آگاهانه و جستجوي قالب‌هاي جديد براي بيان هنر است. وي همچنين بر مطرح شدن افرادي مثل پيكاسو در ارتباط با مدرنيسم و گمنام ماندن شخصي چون جيم دوبوفه كه تاثير ژرفي بر پست مدرنيسم داشته تاكيد نمود. وي افزود: نگاه به ايسم‌ها بايد محتاطانه باشد؛ چنان كه در پي نوشتن مقاله «هنر پديده‌اي است انديشمندانه» توسط من از انتشار مجله جلوگيري كردند و آن را شبهه برانگيز قلمداد نمودند؛ اين به خاطر نفس نوگرايي است. گفتني است، جلسه ياد شده دوشنبه هجدهم تير ماه در پژوهشگاه حوزه هنري برگزار گرديد و در جلسه آينده 25 تير ماه خسرو دهقان با موضوع نقد سينما سخنراني خواهد نمود. انتهاي پيام