غار سهولان مهاباد نیز یکی از بهترین و بینظیرترین غارهای طبیعی ایران است که در آذربایجان غربی واقع شده است.
این غار یکی از غارهای منحصر به فرد آذربایجان غربی و منطقه است که این محل اولین بار توسط« ژاک دمرگان» فرانسوی در سال ۱۸۹۰میلادی مورد بازدید قرار گرفت و سپس در سالهای جنگ جهانی دوم توسط یک هیأت انگلیسی مجدداً مورد مطالعه قرار گرفت و تنها مستندات مکتوب کتاب جغرافیای غرب ایران نوشته ژاک دمرگان بوده و سپس ۹ خرداد ۱۳۷۵ توسط کمیته غار شناسی آذربایجان غربی رسماً اقدام به شناسایی کامل آن کردند.
این غار علاوه بر داشتن حوضچه های بزرگ آبی با مناظر فوق العاده دیدنی و دالانهای مملو از آب دارای یک مدخل با دالانهای تنگ و باریک است که در طول ادوار مختلف مورد سکونت انسانهای اولیه تا قرن اخیر بوده است.
به استناد لایههای سفالی به دست آمده که از محل دالان اصلی و آخرین بخش واقع در نزدیکی حوضچه اصلی دریاچه بدست آمده است این غار در هزاره اول و دوم قبل از میلاد تا دوره پارتها مورد سکونت واقع شده است.
در بلندترین نقطه کوه کونه کوتر ( لانه کبوتر ) که این غار در آن واقع شده است وجود یک قلعه از نوع دیده بانی که دیوارههای سنگی آن به صورت خشکه چینی است جلب نظر می کند که متاسفانه به علت ریزش دیواره ها هیچ گونه آثار سفالی از آن بدست نیامده ولی نوع معماری آن ما را به دوران قرون وسطی راهنمایی میکند و سفالهای بدست آمده در محل دالانهای اصلی و محوطه دهانه غار استقرار انسانها را در هزارههای قبل از میلاد – پارتی و اسلامی را تایید میکند.
ارتفاع این غار از سطح آب دریاهای آزاد ۱۷۵۰ متر است و که در ۳۸ کیلومتری جاده مهاباد – بوکان و در نزدیکی روستای عیسی کند واقع شده است.
غار سهولان به دو اسم محلی به نامهای ( کونه کوتر ) یا ( کونه مالان) مشهور است.
این غار از دو بخش خشکی و آبی تشکیل شده است که بخش آبی آن به سبب وجود پرندگان فراوان به کونه کوتر یا ( لانه کبوتر ) نیز مشهور است.
طول این مسیر ۲۵۰ متر است و در طول این مسیر، گردشگر با صحنههای جذاب استالاگتیتها و استالاگمیتها و عمقهای متفاوت آب که از ۱۳ متر شـروع و بـه ۵۵ متر می رسد روبرو و دچار هیجانات خاصی میشود و مسیر خشکی غار نیز با صحنههای متنوع و روزنههای سنگی و پلههای ممتد و مکانهایی جهت استراحت از دیگر جاذبههای این غار است.
انتهای پیام
نظرات