به گزارش ایسنا، در محیطهای کاری، کارمندان نقش اساسی در موفقیت و بهرهوری سازمانها دارند. مسئولیتپذیری و تعهد کارکنان میتواند به افزایش کارایی و تحقق اهداف سازمانی کمک کند؛ اما در مقابل، برخی رفتارهای منفی نیز وجود دارند که باعث کاهش بازدهی و ایجاد مشکلات مدیریتی میشوند. یکی از این رفتارهای شایع، اهمالکاری سازمانی است که به معنای تأخیر عمدی در انجام وظایف کاری، علیرغم آگاهی از پیامدهای منفی آن است. این پدیده، امروزه در بسیاری از محیطهای کاری مشاهده میشود و میتواند بهرهوری کلی سازمان را کاهش دهد.
از سوی دیگر، با پیشرفت فناوری و گسترش تلفنهای هوشمند، وابستگی افراد به موبایل افزایش یافته است. بسیاری از کارکنان، ساعات زیادی از روز را صرف استفاده شخصی از اینترنت سازمانی میکنند که این رفتار به سایبرلوفینگ معروف است. سایبرلوفینگ به استفاده از اینترنت محل کار برای کارهای شخصی مثل حضور در شبکههای اجتماعی، خواندن اخبار، تماشای ویدئو یا بازیهای آنلاین گفته میشود. این پدیده میتواند باعث کاهش تمرکز و افزایش تأخیر در انجام وظایف شود. پژوهشگران معتقدند که ارتباط بین وابستگی به موبایل، سایبرلوفینگ و اهمالکاری سازمانی قابل بررسی است و شناخت این ارتباط، میتواند به سازمانها در مدیریت بهتر منابع انسانی کمک کند.
غفار کریمیان پور، پژوهشگر حوزه مدیریت آموزشی در دانشگاه محقق اردبیلی، به همراه گروهی از همکاران خود در دانشگاه پیام نور، تحقیقی را در این زمینه انجام دادهاند. این پژوهش، به بررسی رابطه بین وابستگی به موبایل، سایبرلوفینگ و اهمالکاری سازمانی پرداخته است تا مشخص شود که چگونه استفاده مفرط از تلفن همراه و اینترنت در محیط کار میتواند باعث کاهش تعهد و عملکرد کاری شود.
برای انجام این تحقیق، پژوهشگران دادههای خود را از کارکنان یک دانشگاه پیام نور جمعآوری کردند. جامعه آماری شامل تمامی کارمندان این دانشگاه بود و از بین آنها ۱۶۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای ارزیابی میزان وابستگی به موبایل، تنبلی سازمانی، سایبرلوفینگ و اهمالکاری، از پرسشنامههای استاندارد استفاده شد که اعتبار آنها از قبل تأیید شده بود. سپس، دادههای به دست آمده با استفاده از نرمافزارهای آماری تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج این پژوهش نشان داد که وابستگی به موبایل، تأثیر مستقیم و قابل توجهی بر اهمالکاری سازمانی دارد؛ به این معنا که افرادی که زمان زیادی را صرف استفاده از موبایل خود میکنند، بیشتر دچار تعلل در انجام وظایف شغلی میشوند. همچنین، مشخص شد که سایبرلوفینگ نیز یک عامل میانجی در این رابطه است. به بیان ساده، کارمندانی که بیش از حد از موبایل استفاده میکنند، تمایل بیشتری به گشتوگذار بیهدف در اینترنت دارند و این موضوع باعث افزایش اهمالکاری آنها میشود.
علاوه بر این، تنبلی سازمانی نیز به عنوان یک عامل مهم در بروز اهمالکاری شناسایی شد. یعنی کارمندانی که از قبل تمایل به اهمالکاری و تعلل در کارهای خود دارند، بیش از دیگران به سمت سایبرلوفینگ گرایش پیدا میکنند. این موضوع، نشاندهنده یک چرخه معیوب در محیطهای کاری است که در آن، وابستگی به موبایل و تنبلی سازمانی، منجر به افزایش سایبرلوفینگ و در نهایت، کاهش بهرهوری کاری میشود.
اهمیت این پژوهش در آن است که به مدیران سازمانها هشدار میدهد که وابستگی کارکنان به موبایل و اینترنت، تنها یک رفتار فردی نیست، بلکه میتواند بر عملکرد کلی سازمان اثر منفی بگذارد.
با توجه به این که امروزه بسیاری از فعالیتهای اداری به اینترنت وابسته هستند، کنترل و مدیریت استفاده از آن در ساعات کاری، اهمیت ویژهای دارد. مدیران میتوانند با ارائه آموزشهای مناسب و تنظیم قوانین مشخص برای استفاده از اینترنت در محیط کار، میزان سایبرلوفینگ را کاهش دهند. همچنین، طراحی سیستمهای نظارتی برای بررسی میزان استفاده کارکنان از اینترنت میتواند به کاهش این مشکل کمک کند.
یافته های این تحقیق در فصلنامه «پژوهشهای راهبردی مسائل اجتماعی» وابسته به دانشگاه اصفهان منتشر شده است. این یافتهها میتوانند به مدیران و سیاستگذاران حوزه منابع انسانی کمک کنند تا با شناخت بهتر رفتارهای کارکنان، راهکارهایی برای افزایش بهرهوری و کاهش تأخیر در انجام وظایف ارائه دهند.
انتهای پیام
نظرات