رحمان باریده به بررسی مزایا و چالش‌های سیستم آبیاری بارانی پرداخت و اظهار کرد: صرفه‌جویی در مصرف آب در واحد سطح و توزیع یکنواخت آب روی سطح زمین از مهم‌ترین مزایای به‌کارگیری سیستم آبیاری بارانی است.

وی با اشاره به سایر مزایای این روش افزود: بهبود کارایی جذب آب و مواد مغذی توسط گیاهان، کاهش تبخیر، جلوگیری از فرسایش خاک در مقایسه با آبیاری سطحی، امکان استفاده در زمین‌های دارای شیب و کاهش نیاز به نیروی کارگری از دیگر امتیازات این سیستم آبیاری محسوب می‌شوند.

باریده خاطرنشان کرد: آب مورد استفاده در سیستم آبیاری بارانی باید املاح و مواد معلق کمی داشته باشد تا از گرفتگی نازل‌ها جلوگیری شود. همچنین نباید حاوی ترکیباتی باشد که باعث ایجاد رسوب یا آسیب به گیاهان شود. میزان شوری آب نیز باید در حدی باشد که برای گیاهان قابل تحمل باشد.

عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی استان آذربایجان شرقی، با اشاره به نحوه عملکرد این سیستم، ادامه داد: در آبیاری بارانی، آب از منبع تأمین، توسط سیستم پمپاژ به سامانه آبیاری منتقل شده و سپس از طریق نازل‌های تعبیه‌شده در آبپاش‌ها به‌صورت قطرات ریز در هوا پخش می‌شود. این روش، مشابه بارش طبیعی، موجب توزیع یکنواخت آب و کاهش رواناب سطحی خواهد شد.

وی در ادامه به برخی از چالش‌های این روش اشاره کرده و افزود: هزینه اولیه بالای نصب، تأثیرپذیری از باد و تبخیر که می‌تواند باعث کاهش کارایی آبیاری شود، امکان ایجاد بیماری‌های قارچی در برخی محصولات به دلیل مرطوب ماندن برگ‌ها و نیاز به تأمین فشار مناسب از جمله مشکلات این سیستم هستند. همچنین، در صورت استفاده از آب با کیفیت نامناسب، احتمال گرفتگی نازل‌ها وجود دارد.

به گزارش ایسنا، به نقل از روابط عمومی سازمان جهادکشاورزی استان آذربایجان شرقی، وی با اشاره به اثرات آبیاری تحت فشار بر منابع آبی تأکید کرد: اگرچه سیستم‌های آبیاری تحت فشار، مانند آبیاری بارانی و قطره‌ای، باعث افزایش راندمان کاربرد آب در سطح مزرعه می‌شوند، اما در سطح حوضه آبریز، تنها به صرفه‌جویی در مصرف آب منجر نمی‌شوند. دلیل این امر آن است که کاهش تلفات آب در سطح مزرعه، میزان نفوذ عمقی و تغذیه آب‌های زیرزمینی را کاهش داده و از بازگشت بخشی از آب مصرفی به منابع آبی جلوگیری می‌کند.

انتهای پیام