دکتر آزیتا تیزنوبیک در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، با بیان اینکه ناباروری به معنای ناتوانی یک زوج در باردارشدن پس از یک سال تلاش مداوم و منظم برای فرزندآوری بدون استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری است، اظهارکرد: تشخیص قطعی ناباروری تنها توسط پزشک متخصص انجام میشود و به ارزیابی کامل وضعیت سلامت هر دو طرف زوج نیاز دارد.
عضو هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی با بیان اینکه با درمان به موقع ناباروری زوجین، شانس باروری به طور قابل توجهی افزایش مییابد، افزود: در بسیاری از موارد به علل ناباروری زنان ازجمله، اختلالات تخمکگذاری، انسداد لولههای رحمی به علت انجام اعمال جراحی بر روی لگن و لولهها، بیماریهای التهابی لگن و آندومتریوز، ناهنجاریهای مادرزادی شامل اختلالات سیستم تناسلی، سن بالای ۳۵ سال (کاهش تعداد فولیکولهای تخمدان، کاهش کیفیت تخمکها، افزایش احتمال ابتلا به بیماریها در سنین بالاتر، افزایش احتمال سقط)، اختلالات هیپوتالاموس، غده هیپوفیز، آدرنال و تیروئید، یائسگی زودرس و... اشاره میشود اما علل ناباروری مردان کمتر مورد بررسی قرار میگیرد.
شایعترین عامل ناباروری مردان
دکتر تیزنوبیک به عواملی همچون اختلالات مربوط به اسپرم(تعداد کم ،عدم بلوغ ، شکل غیرطبیعی و عدم توانایی حرکت مناسب اسپرم) اشاره کرد و افزود: از علائم دیگر ناباروری مردان، ناهنجاریهای مربوط به ساختمان بدن نظیر بسته بودن لولههای خروج اسپرم (دفران، اپیدیدیم) است که میتواند به علل مادرزادی، نقص ژنتیکی، عفونتها یا التهابهای دستگاه ادراری_تناسلی باشد. البته جای جراحیهای قبلی نیز میتواند این لولهها را ببندند.
وی با بیان اینکه واریکوسل شایعترین عامل ناباروری مردان است، ادامه داد: از جمله عوامل دیگر ناباروری مردان واریکوسل است که در این حالت رگهای درون کیسه بیضه متسع میشود و کیفیت اسپرم کاهش مییابد.
مدیر گروه مامایی علوم پزشکی همدان با تأکید براینکه میزان باروری در مردان تقریبا در ۳۵ سالگی به حداکثر میرسد و بعد از ۴۵-۴۰ سالگی به سرعت کاهش مییابد، یادآور شد: تحقیقات نشان داده است که بعد از ۴۰ تا ۴۵ سالگی اختلال در ساختار کروموزمی اسپرمها افزایش یافته و بیماریهای ژنتیکی و همچنین سقط های مکرر در فرزندان آنان بیشتر دیده میشود با وجود این، طبق گزارشها مردان تا دهه نهم عمر نیز میتوانند بچهدار شوند. طبق گزارشات اخیر، این نظریه مطرح شده است که افزایش سن پدر با افزایش میزان بروز چند بیماری ژنتیکی و افزایش میزان بروز اسکیزوفرنی مرتبط است.
دکتر تیزنوبیک با بیان اینکه عوامل دیگری نظیر ناتوانی جنسی و یا انزال زودرس نیز میتواند عامل ناباروری در مردان باشد، تصریح کرد: همچنین مواجهه بیش از حد با عوامل محیطی خاص نظیر آفتکشها و سایر ترکیبات شیمیایی و رادیواکتیو و یا سابقه درمانهای خاص نظیر مصرف استروئیدهای آنابولیک و یا سوء مصرف مواد، مواجهه مکرر با گرما نظیر حمام بخار و سونا(با افزایش دمای بدن) میتواند تولید اسپرمها را دچار اختلال کند.
وی افزود: کشیدن سیگار، چاقی و درمعرض آلودگی هوا بودن از عوامل دیگری است که میتواند آسیب جدی به اسپرمها وارد کند و از طرفی با اُفت توانایی اسپرمها موجب بروز اختلال در باروری زوجین شود.
انتهای پیام
نظرات