شاهین و سیروس زوج طنزآفرین «زودپز» دو مرد جوان‌ و فامیل‌اند. آن‌ها ناخواسته در موقعیتی قرار می‌گیرند که به مرگ مردی سالمند، یعنی پدرزنشان منتهی می‌شود. مرگ این مرد با انفجار زودپزی اتفاق می‌افتد که معشوق جوان او در آن آبگوشت برایش بار گذاشته بود!

طنزناکی این واقعه و ترس از گفتن حقیقت و مجرم شناخته‌شدن، شاهین و سیروس را به این فکر می‌اندازد که به‌جای پرده‌برداشتن از واقعیت، جنازه او را در یکی از بمباران‌های پایتخت رها و وانمود کنند که علت مرگ ارتباطی با زودپز ندارد. درواقع، فیلم تازه از اینجا شروع می‌شود و مخاطب را با دو زوج هنری، یعنی شاهین و سیروس، کوچه‌به‌کوچه در تهرانی که زیر بمباران‌های صدام است، می‌چرخاند.

حس نوستالژی حاکم بر فیلم و زنده‌کردن برخی خاطرات دهه ۶۰ از جنبه‌های موفقیت‌آمیز «زودپز» به حساب می‌آید که مخصوصاً برای مخاطب بزرگسال جاذبه دارد. گشتن به دنبال سکه برای تلفن همگانی، ممنوعیت فیلم و ویدئو و اخبار قبل از «اوشین» ازجمله آن خاطرات هستند.

«زودپز» نمادهای دهه شصتی ریز و درشت دیگری را در خود دارد تا از مسیر آن با زنده‌کردن حس نوستالژیک لبخند را نیز روی لب بیننده بیاورد. برای نمونه لباس و آرایش شخصیت‌های زن و مرد، پیکان‌های رنگ‌به‌رنگی که شخصیت‌ها زیر پا دارند و ماشین عروسی که با روبان تزیین شده است، همگی حکایت از موفقیت فیلم در انتقال حال و هوای دوران جنگ را دارد. حتی شعارها و جهان‌بینی آدم‌ها نیز بازتابنده آن دوره است؛ «موشک جواب موشک» یا «جنگ جنگ تا پیروزی».

روایتی ضد جنگ

علی‌رغم به تصویر کشیدن مسئله جنگ، فیلم کمدی «زودپز» اثری ضد جنگ است. همان کوچه‌به‌کوچه که با شاهین و سیروس همراه می‌شویم به این موضوع پی می‌بریم. این دو شخصیت اصلی فقط به فکر رهایی از جنازه پیرمرد نیستند، بلکه لحظه‌به‌لحظه با نشان‌دادن زخم و ترس و آوار اقرار می‌کنند که دنیای بدون جنگ، دنیایی که مجبور نباشیم به جنگی که دیگران برپا کرده‌اند، پاسخ دهیم، حتماً جای بهتری است.

اوج ضدیت با جنگ در ماجرای بمباران بیمارستان رقم می‌خورد. شاهین در وسط بمباران صدام و بین ده‌ها نوزاد به دنبال دو نوزاد خودش می‌گردد که متأثرکننده است. درواقع، شاهین دوقلوهایش تازه به دنیا آمده‌اند که به بیمارستان حمله هوایی می‌شود و لحظاتی می‌آفریند که می‌تواند اشک هر مخاطبی را درآورد!

«زودپز» فیلمی عامه‌پسند است که قطعاً مخاطب حرفه‌ای‌تر سینما را جذب نمی‌کند. با این حال، ارزش یک بار دیدن را دارد و می‌تواند یک اثر خانوادگی جذاب باشد تا حدود دو ساعت پدرها و مادرها و مخصوصاً کودکان و نوجوانان را در کنار هم سرگرم کند. هرچند بچه‌ها می‌توانند در بعضی موضوعات بزرگ‌ترها را سؤال پیچ کنند!

تیهه‌کنندگی «زودپز» را منصور سهراب‌پور به عهده داشته. این اثر با کارگردانی رامبد جوان و نویسندگی محسن تنابنده، مهدی نادری و ابوالفضل کاهانی محصول ۱۴۰۲ شمسی است که هم‌اکنون در سینماهای اصفهان اکران شده است. محسن تنابنده و نوید محمدزاده نیز دو نقش اصلی یعنی سیروس و شاهین هستند که نامشان بسیاری را به سینما می‌کشاند!

انتهای پیام