حسن تیموری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با بیان اینکه ناامنی غذایی و دستیابی به غذای سالم و مقوی، مهم‌ترین چالش قرن حاضر در تمامی کشورهای جهان به ویژه کشورهای جهان سوم و در حال توسعه به شمار می‌روند، اظهارکرد: امنیت غذایی یعنی توانایی تولید، نگهداری و ارائه کلیه مایحتاج غذایی مورد نیاز افراد جامعه به گونه‌ای که هر کدام از افراد یک جامعه در تمام طول عمر به غذای کافی و سالم برای داشتن یک زندگی سالم دسترسی داشته باشند و تحت هر شرایط اعمال شده از خارج از جامعه، این دسترسی قطع یا کسر نشود.

وی با بیان اینکه ارکان امنیت غذایی شامل فراهم‌بودن و دسترسی غذا و مصرف آن است، ادامه داد: اگر کشوری نتواند امنیت غذایی خود را تامین کند، سرنوشت سیاسی آن و حتی زندگی روزمره مردم آن توسط کشورهای توسعه یافته و صنعتی رقم می‌خورد و رهایی از این وابستگی، با حفظ امنیت ملی و توسعه کشاورزی و تنوع‌بخشی به سبک زندگی امکان‌پذیر است.

تیموری در رابطه با تهدیدهای امنیت غذایی، بیان کرد: تهدیدات امنیت غذایی شامل زیست محیطی، تغییرات آب و هوایی و تغییرات جمعیت است؛ عوامل زیست محیطی بر امنیت غذایی اثرگذاری زیادی دارند، رشد جمعیت تقاضا برای غذا را افزایش داده و از سوی دیگر تغییرات آب و هوایی وابستگی کشورهای در حال توسعه را به واردات موادغذایی زیاد کرده است.

رئیس اداره تولیدات گیاهی مدیریت جهاد کشاورزی ملایر افزود: یکی دیگر از عواملی که امنیت غذایی را تهدید می‌کند، عوامل اقتصادی و اجتماعی است چرا که کمبود مواد غذایی سلامت جسمی و روانی را تهیدی می‌کند، از طرفی کاهش درآمد سبب ایجاد مشکلات بهداشتی و کمبود موادغذایی و تضعیف عملکرد آموزشی شده و پیامدهای نامطلوبی در حوزه سلامت در جامعه به همراه دارد.

وی به تهدیدات فرهنگی اشاره کرد و گفت: دسته سوم عوامل فرهنگی و سبک زندگی افراد به شمار می‌رود که امنیت غذایی را به واسطه تغییرات در مفهوم امنیت غذایی و تغذیه در سبک زندگی چون رژیم‌های غذایی نامناسب، مورد تهدید قرار می‌دهد.

تأثیر اقتصاد دانش‌بنیان بر امنیت غذایی

تیموری با اشاره به تهدیدات سیاسی در این زمینه، افزود: شرایط سیاسی به وجود آمده و سیاست‌های کشورها بر تعامل با دیگر کشورها یکی از عوامل تهدیدکننده امنیت غذایی به شمار می‌رود.

این مقام مسئول در رابطه با تأثیر اقتصاد دانش بنیان بر امنیت غذایی، خاطرنشان کرد: حوزه کشاورزی ارزبری بالایی دارد که نیاز است سرمایه‌گذاری در این بخش با توجه به اقلیم مناسب ایران انجام بگیرد؛ اقلیمی که در بسیاری از کشورهای دیگر جهان وجود ندارد.

وی یادآورشد: کشورهای دیگر با اینکه دچار خشکی بیشتری هستند اما ۵۰ درصد مصرف آب را کاهش داده‌اند، شرکت‌های دانش‌بنیان در همین راستا می‌توانند نقش‌آفرینی کنند، همچنین زیست بوم دانش‌بنیان در حوزه صادرات و ارتقای کیفیت تولید برای رسیدن به استانداردهای اروپایی نیز می‌تواند کمک کند.

تیموری با اشاره به اینکه در بخش کشاورزی با چالش‌های بزرگی همچون بحران آب و تغییر اقلیم مواجهیم که سند دانش‌بنیان امنیت غذایی برای غلبه بر همین چالش‌ها مصوب و ابلاغ شد، گفت: تعداد شرکت‌های دانش‌بنیان در حوزه کشاورزی صرفا پنج درصد از مجموع شرکت‌های دانش‌بنیان را در برمی‌گیرد و این آمار مناسب نیست.

در امر تهیه موادغذایی باید به خودکفایی برسیم

رئیس اداره تولیدات گیاهی مدیریت جهاد کشاورزی ملایر افزود: با توجه به اصول قرآنی نباید در سلطه کافران قرار بگیریم، در بیانات امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب تاکید شده که کشاورزی صحیح در ایران می‌تواند علاوه بر نیاز داخل و خودکفایی، تولید کافی برای صادرات هم داشته باشد و ما در امر تهیه مواد غذایی نباید به بیرون از مرزها احتیاج داشته باشیم.

وی با تأکید براینکه امنیت غذایی به خودی خود چالش بسیار مهمی است و اگر تکانه‌های سیاسی و منطقه‌ای هم وجود داشته باشد به میزان اهمیت آن افزوده می‌شود، تصریح کرد: راه‌حل این وضعیت فقط و فقط اتکا به نوآوری و فناوری با هدف تضمین و بهبود امنیت غذایی در چهار رکن آن شامل فراهمی غذا، دسترسی‌پذیری، سلامت و پایداری است.

تیموری ادامه داد: اتکا به فناوری نیازمند به سیاست‌ها و استراتژی‌های ملی و فراملی است و نباید صرفاً به خرید تضمینی محصولات شرکت‌های دانش‌بنیان در سیاست‌گذاری اکتفا کرد، دشواری توسعه بخش کشاورزی به این دلیل است که کشاورزی با موجودات زنده سروکار دارد و با ریسک ۵۰ درصدی همراه است و سرمایه‌گذاری کمی در این بخش انجام می‌شود، در حالی‌ که در بخش خدمات و صنعت این‌طور نیست.

رئیس اداره تولیدات گیاهی مدیریت جهاد کشاورزی ملایر در مورد راهکارهای مقابله با بحران‌های غذایی گفت: یکی از راهکارهای اصلی برای مقابله با بحران‌های غذایی، افزایش تولید غذاست، این امر می‌تواند از طریق بهبود تکنیک‌های کشاورزی، استفاده از فناوری‌های نوین و توسعه زیرساخت‌های کشاورزی محقق شود. به عنوان مثال، استفاده از روش‌های کشاورزی پایدار می‌تواند به افزایش بهره‌وری و کاهش تأثیرات منفی بر محیط زیست کمک کند.

تیموری گفت: بهبود دسترسی به غذا یکی دیگر از راهکارهای مهم است، این امر می‌تواند از طریق کاهش قیمت‌ها، افزایش توزیع غذا، و حمایت از برنامه‌های اجتماعی انجام شود، دولت‌ها و سازمان‌های غیردولتی می‌توانند با ارائه کمک‌های مالی و غذایی به افراد نیازمند، به بهبود دسترسی به غذا کمک کنند.

وی بر ضرورت تقویت امنیت غذایی تأکید کرد و افزود: کاهش ضایعات غذایی یکی از راهکارهای مؤثر در مقابله با بحران‌های غذایی است، طبق آمارها، بخش قابل توجهی از غذاهای تولید شده در سطح جهانی به دلیل عدم مدیریت صحیح، ضایع می‌شوند، بهبود فرآیندهای ذخیره‌سازی، توزیع و مصرف غذا می‌تواند به کاهش این ضایعات کمک کند.

وی اظهارکرد: بحران‌های غذایی یکی از چالش‌های بزرگ جهانی هستند که نیاز به توجه و اقدام فوری دارند، با توجه به عوامل مؤثر در این بحران‌ها، می‌توان با استفاده از راهکارهای مختلفی مانند افزایش تولید غذا، بهبود دسترسی به غذا و تقویت امنیت غذایی، به مقابله با این بحران‌ها پرداخت، همچنین، همکاری‌های بین‌المللی و کاهش ضایعات غذایی نیز می‌تواند به بهبود وضعیت امنیت غذایی در سطح جهانی کمک کند.

تیموری تصریح کرد: با توجه به اهمیت موضوع غذا و بحران غذایی، لازم است که همه ما به عنوان یک جامعه جهانی، مسئولیت‌های خود را در این زمینه جدی بگیریم و برای آینده‌ای بهتر تلاش کنیم.

انتهای پیام