در این یادداشت آمده است؛
آلرژی غذایی و سایر حساسیتهای غذایی سالانه میلیونها نفر و خانوادههای آنها را تحت تأثیر قرار میدهد. آلرژی غذایی هنگامی اتفاق میافتد که سیستم ایمنی بدن به برخی پروتئینهای موجود در غذا واکنش نشان دهد.
شدت واکنشهای آلرژی غذایی از علائم خفیف مانند کهیر و تورم لب گرفته تا علائم جدی و تهدید کننده زندگی که «آنافیلاکسی» نامیده میشود و میتواند به صورت مشکلات تنفسی کشنده و شوک باشد، بروز مییابد. در حالی که استراتژیهای پیشگیرانه و درمانی امیدوارکنندهای در حال توسعه است، آلرژی غذایی در حال حاضر قابل درمان نیست.
شناخت و یادگیری اولیه در مورد چگونگی کنترل آلرژی غذایی، از جمله اینکه از کدام غذاها باید خودداری کرد، اقدامات مهمی برای جلوگیری از عواقب جدی سلامتی است.
آلرژیهای غذایی پروتئینهایی است که اغلب به طور طبیعی در غذاها و مشتقات آنها وجود دارد و باعث ایجاد واکنشهای ایمنی غیرطبیعی در انسان میشود. اعتقاد بر این است که شیوع آلرژیهای غذایی در سراسر جهان در حال افزایش است.
شایعترین حساسیتزا برای کودکان خردسال شیر و تخممرغ است. با این حال، به طور کلی، کودکان با رسیدن به سن ۵ تا ۷ سالگی بر این آلرژیها غلبه میکنند. از طرف دیگر، شناخته شده است که آلرژی به غذاهای دریایی، بادامزمینی و آجیل درختان در سنین پیشرفته ایجاد میشود و در طول عمر ادامه دارد.
بیش از ۱۶۰ ماده غذایی باعث حساسیت غذایی در افراد حساس شده است. همچنین مواد غذایی مختلفی وجود دارد که باعث واکنشهای حساسیتی غیرآلرژیک در افراد حساس میشود که نیاز به برچسبگذاری خاص دارند.
امروزه، روشهای درمانی آلرژی غذایی، هر چند دشوار، به کار گرفته میشود. اما موفقترین روش برای کنترل آلرژی غذایی پرهیز از همه غذاهایی است که حاوی مواد حساسیتزا هستند.
با وجود اینکه آلرژیهای غذایی تنها بخش کوچکی از مردم را تحت تأثیر قرار میدهد، مدیریت ریسک و برچسب زدن اجباری محصولات برای مواد حساسیتزای اصلی از جمله موارد مهم ایمنی مواد غذایی برای مشاغل غذایی است.
برای محافظت از مبتلایان به آلرژی غذایی و حساسیت بیش از حد به مواد غذایی، لازم است قوانینی که شرکتها را ملزم میکند مواد اولیه مواد غذایی و نوشیدنیهای بستهبندی شده را اعمال کنند، به اجرا درآید. برای برخی از غذاها یا موادی که باعث آلرژی یا سایر واکنشهای حساسیت میشود، الزامات خاصتری برای برچسبگذاری وجود دارد.
انتهای پیام
نظرات