به گزارش ایسنا، به نقل از پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، کتاب «داستان‌هایی از نماز» که با بهره‌گیری از میل و علاقه‌ی فراوان انسان به شنیدن و خواندن داستان‌ها به نگارش درآمده است، با داستان های متنوعی از نماز نگاشته شده که در شماره‌های گوناگون بنابر روایت از حوزه تقدیم شما خواهیم کرد:

اقامه نماز در اول وقت

امام رضا (ع) به عنوان استقبال از بعضی از کسانی که مشتاق آن حضرت بودند (از شهر) خارج شد.

وقت نماز فرارسید، خانه ای در آن حوالی بود، امام (ع) با یاران به سوی آن رفتند و در کنار سنگ بزرگی فرود آمدند. راوی می گوید: سپس امام به من فرمود: اذان بگو.

عرض کردم منتظر رسیدن و ملحق شدن بعضی از یاران هستم تا آنان نیز به ما ملحق شوند.

حضرت فرمود: خدا تو را بیامرزد، نماز را از اول وقت بدون عذر تاخیر نیندازید، بر تو باد که همیشه نماز را در اول وقت آن بجای آوری .

راوی گوید: پس اذان گفتم و نماز خواندیم. (۱۱)

توجه به نماز

مأمون خلیفه ستمکار عباسی با نقشه ای از پیش ساخته و مباحثه ای دینی تدارک دید تا دانشمندان ورزیده در بحث و جدل و سران مذاهب و ادیان مختلف را در مجلسی با هشتمین امام علی بن موسی علیهما السلام رو در رو قرار دهد و بدین ترتیب شاید بر عظمت علمی و معنوی امام (ع) شکستی وارد آورد.

امام (ع) به تنهایی به پاسخ آنان پرداخت و با بیانی رسا و منطقی گویا، هریک را به عجز و تسلیم و پذیرش استدلال خویش واداشت، چنانکه حق را بازشناختند و بر عظمت علمی امام اعتراف کردند.

در چنین مجلس با اهمیتی، امام (ع) در میان بحث به مأمون رو کرد و فرمود: "الصّلاة قد حضرت"؛ یعنی وقت نماز فرا رسیده .

«عمران» یکی از دانشمندان که با امام به بحث مشغول بود عرض کرد، سرور من پاسخ را نا تمام مگذار که دلم نرم شده و آماده پذیرش هستم....

امام (ع) فرمود: نماز می خوانیم و برمی گردیم ..، سپس امام (ع) برخاست و دیگران نیز برخاستند. (۱۲)

سفارش امام زمان (عج) در مورد نماز صبح و مغرب

مرحوم کلینی و شیخ طوسی و طبرسی از زهری نقل کرده اند که گفت : مدتها در طلب حضرت مهدی (علیه السّلام) بودم و در این راه اموال فراوانی (در راه خدا) خرج کردم ولی به هدف خود نرسیدم تا اینکه به خدمت «محمد بن عثمان »، (دومین نایب خاص امام زمان در عصر غیبت صغرا که به سال ۳۰۵ هجری از دنیا رفت) رسیدم .

مدتی در خدمت او بودم تا روزی از او خواهش کردم که مرا به خدمت امام زمان (علیه السّلام) ببرد، اما او پاسخ منفی داد، ولی من بسیار تضرّع کردم تا اینکه سرانجام به من لطف کرد و فرمود: فردا اوّل وقت بیا، وقتی فردای آن روز، اوّل وقت به خدمت او رفتم، دیدم همراه جوانی خوش سیما و خوشبو می آید، به من اشاره کرد که این است آن کس که در طلبش هستی.

به خدمت امام زمان (علیه السّلام) رفتم و آنچه سؤال مطرح کردم، پاسخ مرا فرمود، تا اینکه به خانه ای رسیدیم و داخل خانه شد و دیگر او را ندیدم .

در این ملاقات دو بار به من فرمود: «از رحمت خدا دور است کسی که نماز صبح را تأخیر بیندازد تا ستاره ها دیده نشوند و نماز مغرب را تأخیر بیندازد تا ستاره ها دیده شوند». (۱۳)

*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.

انتهای پیام