طنین نوای «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَق» در غار حرا و روز مرگ خرافهها و جهالتها، روز رستاخیز عالم و جوانه زدن انسانیت در عالم خاکی، روز نابودی شرک و بتهای سنگی.
شبی که حضرت محمد (ص) نشسته بر سریری از عرش مرکب، در آن جغرافیای خاکی راه آسمان میپیمود و در سیر معراج خود از جبرئیل پیشی گرفت، به تنهایی راه میپیمود و رنج و درد را به جان خرید و بدانجا رسید که حجابها برداشته شد و بهشت و جهنم را به چشم خود دید و به مقام پیامبری نائل شد.
آن شب غار حرا تجلیگاه نور بود، گل واژههای وحی از زبان جبرئیل جاری بود، در جان موجودات جهان امید به زندگی میجوشید و از آسمان مکه دمادم ستاره میشکفت و حضرت محمد (ص) به عنوان سفیر خداوند بر روی زمین انتخاب شد.
محمد اولین نور و آخرین فرستاده برتر خدا برای انسانها است که عصاره همه انبیای الهی است و در وجود او صبر ایوب، خلق آدم، عظمت سلیمان، قدرت نوح، صورت یوسف، زهد عیسی، محبت دانیال، طاعت یونس به یکباره جلوهگر شده است.
واقعه تاریخی بعثت و معراج نبوی یکی از مهمترین مشترکات میان اهل سنت و شیعه است که میتواند حلقه وصلی میان امت واحد اسلامی باشد که در نزد اهل سنت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
یکی از سنتهایی که در شب معراج و در بین اهل سنت بسیار باب است، معراج خوانی است که توسط سید بهاءالدین شمس قریشی ملقب به «شمس الاشراف» و متخلص به «شمس»، فرزند «سید محمد پاوهای» سروده شده است.
در شب معراج و عید مبعث از هر کوی و برزن که میگذری، نوای عرفانی و صدای ناله دف به گوش میرسد که نوید فرا رسیدن چنین شبی را میدهد و مولودی خوانی رسم ما کردها در شب معراج است.
در شب معراج مردم کرد علاقه بسیار زیادی به گرفتن روزه و پرداختن به ذکر و دعا در مساجد و در خانهها دارند و معتقدند که در چنین شبی درهای رحمت خدا به روی همه بندگان باز است و آرزوها و دعاها در این شب سریعتر به ثمر مینشیند.
یکی دیگر از رسمهای اهل سنت در شب معراج که بسیار هم به آن اعتقاد دارند و معتقدند که در این روز مبارک گره از مشکلات آدمی باز میکند، نذر کردن و پخش نقل و نبات و شیرینی در مساجد و مکانهای دینی و مذهبی است که شیعیان به آن آجیل مشکل گشا میگویند.
ازدواج در چنین ایامی در بین کردها بسیار مبارک است، و اغلب عروسیها، مراسمات خواستگاری و کارهای خیر خود را به این روز موکول میکنند.
انتهای پیام
نظرات