به گزارش ایسنا، این دارو به نام LL-۳۴۱۰۷۰، توانایی مغز را برای ترمیم میلین آسیب دیده که غلاف محافظ اطراف رشته‌های عصبی است، افزایش می‌دهد.

به نقل از مدیکال‌اکسپرس، آسیب به میلین نشانه بیماری‌هایی مانند ام‌اس و همچنین پیامد طبیعی افزایش سن است که اغلب منجر به از دست رفتن بینایی، از دست دادن مهارت‌های حرکتی و زوال شناختی می‌شود.

این تحقیق که بر روی بینایی متمرکز بود، نشان داد که در حالی که مغز توانایی ترمیم خود را در هنگام آسیب دیدگی میلین دارد، این روند می‌تواند آهسته و ناکارآمد باشد. محققان مشاهده کردند که LL-۳۴۱۰۷۰ به طور قابل توجهی روند ترمیم را تسریع می‌کند و عملکرد مغز مربوط به بینایی را در موش‌ها حتی پس از آسیب شدید بهبود می‌بخشد.

ایتان هیوز (Ethan Hughes)، نویسنده ارشد و دانشیار گروه سلولی و زیست‌شناسی رشدی می‌گوید: این تحقیق ما را به جهانی نزدیک‌تر می‌کند که در آن مغز ظرفیت درمان خود را دارد. ما امیدواریم با استفاده از این پتانسیل، به افراد مبتلا به بیماری‌هایی مانند ام‌اس کمک کنیم و به طور بالقوه برخی از آسیب‌ها را معکوس کنیم و به افراد این فرصت را بدهیم تا بینایی و عملکرد شناختی خود را بازیابند.

محققان دریافتند که درمان باعث می‌شود فرآیند ترمیم پس از آسیب جدی بسیار مؤثرتر باشد و اهمیت مداخله با آسیب شدید را نشان می‌دهد. حتی ترمیم جزئی میلین به طور قابل توجهی عملکردهای مغز مرتبط با بینایی را بهبود می‌بخشد.

دکتر دانیل دنمن (Daniel Denman)، نویسنده ارشد این مطالعه و استادیار دپارتمان فیزیولوژی و بیوفیزیک، می‌گوید: سال‌ها می‌دانستیم که میلین نقش مهمی در عملکرد مغز دارد. این مطالعه نقش میلین قشر مغز را در عملکرد بینایی نشان می‌دهد. این دارو می‌تواند متحول‌کننده باشد، زیرا مکانیسم‌های ترمیم طبیعی مغز را تسریع می‌کند.

محققان قصد دارند این دارو را بر سایر نواحی مغز آزمایش کرده و درمان را اصلاح کنند، به این امید که آن را حتی مؤثرتر کرده و در نهایت در دسترس بیماران قرار دهند.

هیوز می‌گوید: این کشف، آغاز کار است. ما خوشبین هستیم که LL-۳۴۱۰۷۰ و درمان‌های مشابه روزی می‌توانند با بهبود عملکرد کلی مغز و کیفیت زندگی، مزایای واقعی و ملموسی را برای بیماران فراهم کنند.

انتهای پیام