به گزارش ایسنا، محمود نیلی احمدآبادی در مراسم نودسالگی دانشکدگان فنی دانشگاه تهران گفت: با نگاهی از درون می‌توان پرسید که دانشکدگان فنی چیست؟ این دانشکدگان از پیشروترین نهادهای ایران در حوزه علوم و فناوری است که در حوزه اجتماعی و سیاسی نیز مؤثر بوده است.

وی با اشاره به دلایل پیشرو بودن این نهاد اظهار کرد: نخست اینکه دانشکدگان فنی، به لحاظ علمی، در سطح جهانی در رتبه بالایی قرار دارند، هر چند جذب دانشجویان بین‌المللی و اساتید خارجی در این دانشکدگان چنانکه باید نبوده است؛ دوم اینکه ارتباطی تنگاتنگ بین این دانشکدگان و بخش صنعت و پیمانکاران در حوزه‌های مختلف وجود دارد؛ سرانجام اینکه دانشکدگان فنی علاوه بر حوزه دانش و فناوری، در عرصه اجتماعی و فرهنگی نیز اثرگذار بوده است.

رئیس اسبق دانشگاه تهران با اشاره به تأسیس این دانشگاه پس از دارالفنون تأکید کرد: هیچ دانشگاهی در ایران به دقت دانشگاه تهران تأسیس نشده است. در تدوین اساسنامه دانشگاه تهران دقت بسیاری به کار رفته است. بر این مبنا، ساختار آکادمیک آزاد و استقلال دانشگاه تهران باید حفظ شود تا بتواند در حوزه اختیارات و وظایف خود، مسئولیت علمی و اجتماعی خود را انجام دهد.

عضو هیأت علمی دانشکده متالورژی دانشکدگان فنی دانشگاه تهران افزود: دانشکدگان فنی نیز در این فضا به وجود آمده، رشد کرده و ثمرات نیکی داده است. دانش‌آموختگان دانشکدگان فنی دانشگاه تهران همواره افرادی متمایز و چندبعدی بوده و علاوه بر حوزه تخصصی و فنی در حوزه مدیریت میدانی نیز موفق عمل می‌کنند.

همچنین بیژن زنگنه، دانش‌آموخته دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، در سخنانی نقش سیاسی-اجتماعی دانشکده فنی در تاریخ ایران معاصر را انکارناپذیر دانست و با اشاره به مصادیقی از فعالیت دانشجویان این دانشکدگان گفت: حیات سیاسی دانشکده فنی کماکان در کنار حیات علمی آن تداوم دارد و امروز محوریت آن هویت ایرانی و توسعه ایران است.

مقصود فراستخواه، جامعه‌شناس و مورخ، راز تداوم دانشکده فنی را سازگاری خلاق با تحولات دانست و گفت: سابقاً در دانشکده فنی، اساتید در دانشکده اقامت داشته و در تعامل دائم با دانشجویان بوده‌اند، امری که زندگی پرجنب و جوشی را در این دانشکده باعث شده است. در این دانشکده نگاه به دانش یک نگاه حرفه‌ای و فنی است و این فناوری است که دانشکده فنی را به پیش می‌برد.

وی با اشاره به هویت اجتماعی سیاسی دانشکدگان فنی گفت: در این دانشکده یک جدال توأم با سازگاری خلاق بین دانش و سیاست و یک هم‌کنشی با اجتماع و دولت وجود داشته است، بدین معنا که دانشکده فنی محصور در حصار فیزیکی خویش نمانده و در سپهر عمومی اثرگذار بوده است. با تداوم این تعامل در سپهر اجتماعی است که توسعه دانشکده فنی تضمین خواهد شد.

انتهای پیام