به گزارش ایسنا، تبیان نوشت: کودکان امروز در دنیایی پر از امکانات و فرصت‌ها رشد می‌کنند، اما یکی از ضروری‌ترین نیازهای تربیتی آن‌ها شنیدن کلمه ساده اما مؤثر نه است. این واژه نه تنها محدودیت‌هایی تعیین می‌کند، بلکه پایه‌ای برای رشد شخصیتی، اجتماعی و هیجانی کودکان فراهم می‌کند.

 آیا شنیدن "نه" تاب‌آوری می‌سازد؟

روان‌شناسان کودک معتقدند که شنیدن نه، به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های مهمی چون پذیرش ناکامی و مدیریت احساسات را بیاموزند. پژوهش‌های انجام‌شده در دانشگاه‌های معتبر مانند هاروارد نشان داده‌اند که کودکانی که در محیط‌هایی با قوانین و حد و مرز مشخص تربیت شده‌اند، در آینده توانایی بیشتری در حل مشکلات و مدیریت استرس دارند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که ایجاد محدودیت‌های منطقی و نه گفتن به خواسته‌های غیرضروری، پایه‌ای محکم برای شکل‌گیری شخصیت آن‌ها می‌سازد.
 

چالش‌های والدین

بسیاری از والدین از نه گفتن اجتناب می‌کنند، چرا که نگرانند این کار به رابطه عاطفی آن‌ها با فرزندشان آسیب بزند. از سوی دیگر، احساس گناه ناشی از کمبود زمان یا توجه کافی، والدین را به موافقت با تمامی خواسته‌های کودکان سوق می‌دهد. اما کارشناسان تربیتی معتقدند که نه گفتن با توضیح و احترام، تأثیری مثبت بر فرزندان دارد و به آن‌ها می‌آموزد که تفاوت بین نیاز و خواسته را درک کنند.
 

اثرات بلندمدت نه شنیدن بر کودکان

کودکانی که در محیط‌هایی رشد می‌کنند که نه شنیدن بخشی از فرایند تربیتی آن‌ها است، به مرور زمان مهارت‌هایی مانند صبر، مسئولیت‌پذیری و مدیریت بحران را فرا می‌گیرند. این کودکان در بزرگسالی بهتر می‌توانند تصمیمات منطقی بگیرند و در برابر ناکامی‌های زندگی مقاوم‌تر باشند. برعکس، کودکانی که همیشه با خواسته‌های آن‌ها موافقت شده، ممکن است در مواجهه با محدودیت‌ها و چالش‌های واقعی دچار ناامیدی و اضطراب شوند.
 

چطور نه بگوییم؟

دلیل‌ بیاورید: توضیح دادن علت تصمیم، کمک می‌کند که کودک دلیل منطقی برای نه گفتن را درک کند و این به او احساس احترام می‌دهد. به جای اینکه صرفاً یک کلمه نه بیان کنید، می‌توانید بگویید: "نه، نمی‌توانی الان بستنی بخوری چون نزدیک زمان شام است." این رویکرد به کودک کمک می‌کند تا بفهمد که تصمیمات والدین بر اساس یک منطق و ملاحظات ویژه اتخاذ می‌شود، نه به‌طور تصادفی یا بی‌دلیل.

انتخاب جایگزین: به جای رد کامل خواسته کودک، بهتر است گزینه‌های دیگر و قابل قبول را پیشنهاد دهید. این کار به کودک حس کنترل بیشتری می‌دهد و او را از احساس ناامیدی و عصبانیت به سمت یک راه حل سازنده هدایت می‌کند. برای مثال، به جای گفتن نه به صورت قطعی، می‌توانید بگویید: "بعد از شام می‌توانی کمی بستنی بخوری." این نوع پاسخ نشان می‌دهد که خواسته او به‌طور کامل نادیده گرفته نمی‌شود، بلکه زمان مناسبی برای آن وجود دارد.

پایبندی به تصمیم: یکی از مهم‌ترین جنبه‌های تربیتی در هنگام گفتن نه، پایبندی به تصمیم است. اگر والدین پس از گفتن نه در برابر درخواست کودک تسلیم شوند، کودک ممکن است یاد بگیرد که می‌تواند با گریه یا اصرار، تصمیم والدین را تغییر دهد. در مقابل، وقتی والدین ثابت‌قدم و قاطعانه به تصمیم خود پایبند می‌مانند، کودک می‌آموزد که قوانین و تصمیمات باید محترم شمرده شوند. این ثبات در رفتار به کودک کمک می‌کند که احساس امنیت و ساختار در زندگی خود داشته باشد.

همراه با محبت: نه گفتن به‌تنهایی ممکن است به نظر خشک و بی‌رحمانه بیاید، بنابراین مهم است که به کودک نشان داده شود که این تصمیمات، به هیچ وجه به معنای کاهش محبت و علاقه والدین نیست. والدین می‌توانند از طریق زبان بدن، مانند لبخند یا در آغوش گرفتن، این محبت را منتقل کنند. حتی گفتن جملات محبت‌آمیز باعث می‌شود کودک احساس امنیت عاطفی کند و از این که والدینش او را دوست دارند، مطمئن شود.
 

فرصتی برای رشد بهتر

با استفاده از این روش‌ها، والدین می‌توانند نه تنها به کودک خود یاد دهند که نه به معنی رد کردن است، بلکه به او درک بهتری از علت‌های تصمیمات تربیتی و محبت‌های مستمر والدین بدهند.

شنیدن نه، اگر همراه با محبت و دلیل باشد، نه تنها محدودیتی برای کودک ایجاد نمی‌کند، بلکه او را برای مواجهه با چالش‌های دنیای واقعی آماده می‌کند. این واژه کوچک، فرصتی بزرگ برای یادگیری، رشد و پذیرش واقعیت‌های زندگی است. والدین با استفاده از این ابزار ساده اما قدرتمند، می‌توانند کودکان خود را به‌سمت آینده‌ای روشن و موفق هدایت کنند.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.

انتهای پیام